Το Πρωτοδικείο όρισε νέα διοίκηση στην ΟΔΚΕ. Μια διοίκηση που είναι απόλυτα συμβιβασμένη κι ευθυγραμμισμένη με τα “θέλω” της ΕΟΚ. Ακόμα κι όταν αυτά είναι παράνομα, ακόμα κι αν αυτά οδηγούν σε αδιέξοδο. Κι επειδή η διοίκηση Καφφέ θεωρήθηκε ότι έκανε κακό στον χώρο, ήρθαν οι “ό,τι να ‘ναι” να κάνουν ερασιτεχνισμούς, ταρζανιές, μπακαλίστικα πράγματα, που τους εκθέτουν ανεπανόρθωτα και αφαιρούν το στοιχείο της σοβαρότητας από τον χώρο της διαιτησίας.
Η φωτογραφία είναι αψευδής μάρτυρας ότι -με εντολή της ΚΕΔ/ΕΟΚ, αφού ακόμα οι νυν (προσωρινοί) διοικούντες δεν είχαν τοποθετηθεί- φορούσαν όποια φανέλα ήθελε ο καθένας. Αρκεί να μην φορούσαν αυτές της ΟΔΚΕ, που είχαν επάνω τους τα λογότυπα των χορηγών. Κι αφού είναι τόσο μάγκες, γιατί δεν το κάνουν και τώρα; Γιατί αίφνης ειδοποιήθηκαν οι διαιτητές να φορούν τα ρούχα που πρέπει;
Γιατί απλά υπάρχουν συμβόλαια και ρήτρες. “… Θα δικαιούται να αξιώσει αποζημίωση για την αποκατάσταση κάθε περαιτέρω θετικής και αποθεματικής ζημιάς, υλικής ή ηθικής, που θα υποστεί από την πρόωρη λύση της σύμβασης, επιπρόσθετα δε συμφωνείται ρητά ότι θα καταπίπτει υπέρ της PALAPSAST A.E. και σε βάρος της ΟΔΚΕ αυτοτελής, πρόσθετη και σωρευτική ποινική ρήτρα, ποσού 300.000 ευρώ” αναφέρει η σχετική σύμβαση, που ΦΥΣΙΚΑ είναι σε ισχύ.
Αντίστοιχη σύμβαση υπάρχει και με τη ΜΙΚΕΛ ΚΑΦΕ Α.Ε. κι αυτό το γνώριζαν πολύ καλά, εκείνοι που έδωσαν την εντολή να σταματήσουν οι διαιτητές να αγωνίζονται με τα ρούχα που φέρουν τα σήματα των χορηγών. Αυτοί οι ίδιοι που τώρα δίνουν εντολή “παίξτε με τις σωστές εμφανίσεις“.
Δεν γνώριζαν; Γελάμε. Φυσικά και γνώριζαν. Ήθελαν να οδηγήσουν τη διοίκηση Καφφέ σε κόντρα με τους χορηγούς, να βρεθεί έκθετη, να “ζημιώσει” εκείνη την ΟΔΚΕ. Αδιαφορούσαν για τη ζημιά που θα πάθαινε η Ομοσπονδία, αρκεί να χτυπιόταν ο Ηλίας Καφφές. Κι όταν κατάλαβαν ότι οι χορηγοί έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη, όταν πέτυχαν (προσωρινά) να πέσει η διοίκηση, έσπευσαν να τηρήσουν τις συμφωνίες, για να μην πάθουν και τίποτα.
Αν αυτό δεν είναι εκβιαστική τακτική, παρά τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας, δεν βρίσκω άλλη λέξη για να το περιγράψω. Μόνο που ό,τι κι αν κάνουν, το μόνο που καταφέρνουν είναι να εκθέτουν εαυτόν και τους… υποταγμένους στον κόσμο, ο οποίος και βλέπει, και ξέρει.