Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος δεν μιλάει συχνά, προτιμά να είναι φειδωλός στις δημόσιες τοποθετήσεις του, άρα, εξ’ ορισμού όταν ακουστεί, θα πει εκείνο που θέλει. Κι αυτό συνήθως το πράττει για να στείλει μήνυμα.
Αυτό ακριβώς έκανε, λέγοντας πως “ο Παναθηναϊκός έχει πάντα ως στόχους και τα τρία Κύπελλα. Άλλες χρονιές αυτό είναι πιο εφικτό, άλλες χρονιές δεν είναι. Με το υπάρχον δυναμικό, πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε και τους τρεις στόχους με μεγάλες αξιώσεις“.
Αν θέλει κάποιος να ερμηνεύσει την τοποθέτησή του, θα στρέψει το βλέμμα του στον Αργύρη Πεδουλάκη και κάθε έναν από τους παίκτες του. Όλοι μαζί φέρουν φέτος ένα μεγάλο βάρος, να επαναφέρουν τον Παναθηναϊκό στην κορυφή του ελληνικού πρωταθλήματος, αλλά και στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας.
Το γνωρίζουν καλά κι αν ο Έλληνας κόουτς έχει καταθέσει με επιτυχία τα διαπιστευτήριά του στη δυσκολότερη εποχή για τον ίδιο σύλλογο, οι παίκτες είναι αυτοί που θα επωμιστούν τη μεγαλύτερη ευθύνη, ειδικά από τη στιγμή που ο καταρτισμός του ρόστερ έγινε με αυτόν τον τρόπο.
Ποτέ στο πρόσφατο παρελθόν δεν υπήρχε τόση σημαντική ενίσχυση στον Παναθηναϊκό μέσα σε ένα και μόνο καλοκαίρι. Η επιλογή παικτών, αποκλειστικά από το πάνω ράφι, από εκείνη την κάστα αθλητών που γνωρίζουν τι πολύπλοκο χρειάζεται για να φτάσεις μέχρι το τέλος του δρόμου, έχει σημάνει την έναρξη της αντεπίθεσης.
Με τρεις υποσημειώσεις, ωστόσο, να έχουν τη δική τους ιδιαίτερη σημασία:
- Ο Παναθηναϊκός είναι μία εντελώς νέα ομάδα, η οποία θα χρειαστεί χρόνο. Γι’ αυτό κι ο νέος τρόπος διεξαγωγής της Ευρωλίγκας τον βολεύει, όπως και η χρησιμοποίηση έκτου Αμερικανού από το δεύτερο μισό της χρονιάς στην Α1. Η υπομονή είναι απαραίτητη για το πρώτο μέρος της περιόδου, καθώς θα ξεδιπλώνονται βήμα βήμα οι αρετές στο παρκέ.
- Η πρώτη χρονιά χωρίς τον Δημήτρη Διαμαντίδη έχει μνημονευτεί από τον head coach και όλους τους άλλους στο εσωτερικό της ομάδας, ως ένα σοβαρό πρόβλημα. Τόσα χρόνια, άπαντες στα δύσκολα έμεναν ήρεμοι, καθώς έδιναν την μπάλα στον Καστοριανό για να κάνει αυτό που οι Αμερικανοί λένε εύστοχα: Deliver!
Τώρα, θα απαιτηθεί να βρεθούν άλλοι παίκτες, που θα βγουν μπροστά την κρίσιμη ώρα, όχι απλά για να πάρουν την επιλογή, αλλά για να δικαιωθούν από το σουτ, την πάσα, ή το ριμπάουντ, που θα δώσει τη νίκη. Αυτή η διαδικασία δεν είναι εύκολη και συνήθως, η ίδια η ομάδα, περπατώντας στο δρόμο της ωρίμανσης, δείχνει από αγώνα σε αγώνα ποιος ή ποιοι θα είναι οι νέοι εκλεκτοί.
- Η απουσία παικτών που έχουν το χαρακτηριστικό του ρολίστα, πέρα ίσως του νεοφερμένου στην Αθήνα φόργουορντ Ντεμίτρις Νίκολς, δημιουργεί ένα ερώτημα. Απάντηση μπορεί να δώσει μόνον η νοοτροπία, την οποία άπαντες οφείλουν να ενστερνιστούν και υπαγορεύει να βάλουν τον εαυτό τους σε κάθε περίπτωση κάτω από το συμφέρον της ομάδας. Αυτό ακούγεται απλό, στην πράξη όμως, μπορεί να αποδειχτεί δύσκολο, ενδεχομένως και ανέφικτο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.
