Εδώ και μέρες καταγράφουμε ένα γεγονός: Η Τουρκία, μετά την τελευταία βομβιστική επίθεση στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης και το “πραξικόπημα” κατά του Ταγίπ Ερντογάν, έπαψε να είναι επίγειος μπασκετικός παράδεισος για τους απανταχού καλούς ξένους παίκτες (Αμερικανούς και κοινοτικούς) της Ευρωλίγκας. Μάλιστα, είναι ένα στοιχείο που σε κάποιον βαθμό εκμεταλλεύτηκαν οι ελληνικές ομάδες, για να προσεγγίσουν παίκτες, που υπό άλλες συνθήκες θα είχαν πρώτη επιλογή τη γείτονα χώρα…
Μόνο που αυτό ενδέχεται να είναι το δέντρο κι όχι το δάσος, καθώς τα τελευταία νέα δεν είναι καλά για την ίδια την Ευρωλίγκα. Η Turkish Airlines ανακοίνωσε χθες ότι απέλυσε 211 υπαλλήλους. Όπως ανέφερε “… τα συμβόλαια των εργαζομένων τερματίστηκαν, λόγω επιχειρησιακής αναγκαιότητας, ανεπάρκειας, χαμηλής επίδοσης, κι επειδή παρείχαν υποστήριξη στο κίνημα του εξόριστου στις ΗΠΑ ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν“.
Η μία οπτική είναι πως ο Ερντογάν βρίσκει ευκαιρία να καθαρίσει όλον τον… κρατικό μηχανισμό, από ανθρώπους που είτε ήταν αντιφρονούντες, είτε απλά δεν ήταν της αρεσκείας του. Υπάρχει, όμως, και μια άλλη οπτική εικόνα των πραγμάτων.
Η ΤΗΥ έχει χάσει πολλά χρήματα μετά τα γεγονότα στη Συρία και την εν γένει ανάφλεξη στην από εκεί πλευρά του κόσμου. Υπήρχαν χώρες όπου η ΤΗΥ ήταν ο κύριος αερομεταφορέας και η πολεμική ατμόσφαιρα είχε ως αποτέλεσμα να σταματήσουν, ή -στην καλύτερη των περιπτώσεων- να μειωθούν δραματικά οι πτήσεις, με όποιον οικονομικό αντίκτυπο συνεπάγεται αυτό.
Είναι γνωστό σε όλους πως η Turkish Airlines είναι βασικός χρηματοδότης της Ευρωλίγκας. Θα συνεχίσει να χρηματοδοτεί τη διοργάνωση; Θα αντέξει το οικονομικό βάρος; Είναι οι απολύσεις κομμάτι της γενικότερης εκκαθάρισης πολιτικών αντιπάλων της τουρκικής κυβέρνησης, ή μήπως αναδεικνύουν κι ένα οικονομικό πρόβλημα που υποβόσκει;
Αντιλαμβάνεστε πως αν η ΤΗΥ υπαναχωρήσει, η Ευρωλίγκα θα υποστεί τεράστια ζημιά, ειδικά σε μια εποχή που επιχειρεί να μετατραπεί στο ΝΒΑ της Ευρώπης…
