Αν υπάρχει έμπειρος -περί των διαιτητικών- παράγοντας στη χώρα, δεν είναι άλλος από τον Κώστα Ρήγα. Κι από τη στιγμή που θέλει (και το δείχνει με κάθε τρόπο) να επιστρέψει στα της Ελλάδας, είναι υποχρεωμένος να προσέχει και τις λεπτομέρειες. Ειδικά από τη στιγμή που, από μόνος του, φρόντισε να κάνει αισθητή την παρουσία του στα γήπεδα της χώρας.
Τις προάλλες παρακολούθησε τον αγώνα Αμύντα – Ιωνικού. Μόνο καλό είναι να πηγαίνουν ισχυρές προσωπικότητες (και μεγάλα ονόματα συνάμα) σε αγώνες μικρότερων κατηγοριών. Μόνο που ο Le Grande έκανε λάθος. Κάθισε στην προέκταση του πάγκου του Αμύντα!
Ακόμα κι αν κάποιος δεν γνωρίζει ιστορία και πως ο Ρήγας ήταν (πολύ παλιά) παίκτης του Αμύντα, βλέποντάς τον στον πάγκο (στην προέκταση) μιας ομάδας, αυτόματα δεν νιώθει κάτι; Και για να εξηγούμε, ώστε να μην παρεξηγηθώ, είμαι βέβαιος πως η παρουσία του κανέναν ρόλο δεν έπαιξε, ούτε υπέρ, ούτε κατά της μιας ή της άλλης ομάδας.
Σκεφτείτε, όμως, το πιο απλό: Ανθρώπινα οι διαιτητές έκαναν ένα λάθος σε βάρος του Ιωνικού. Χωρίς την παραμικρή πρόθεση. Αν ήσασταν μέλος της ομάδας της Νίκαιας, πώς θα αντιδρούσατε; Τι θα σκεφτόσασταν;
Αν θέλει να επιστρέψει στα του οίκου μας, οφείλει να κάθεται στη μέση του γηπέδου, χωρίς να κοιτάζει από τη μια ή την άλλη πλευρά. Άλλωστε, δεν περιμένει από εμάς να το σημειώσουμε. Για σκεφτείτε, δηλαδή, να κάθονταν (όντας “ισχυρός άνδρας” στη διαιτησία της Ευρωλίγκας) στην προέκταση του πάγκου της Λαμποράλ, σε αγώνα με τη Χίμκι (τυχαία η αναφορά στις ομάδες). Τι θα είχε γίνει;
