Τα έργα του Ισπανού ζωγράφου, Πάμπλο Πικάσσο, θεωρούνται (όχι άδικα) “έργα τέχνης“. Μια ιδιότροπης τέχνης, που ονομάστηκε κυβισμός. Δεν είμαι ούτε ειδικός, ούτε θαρρώ είναι κι ο χώρος ιδανικός για να συζητήσουμε και να αναλύσουμε τί είναι κυβισμός. Ας μείνουμε στη σκέψη “είναι ένας εντελώς καινούριος τρόπος να βλέπεις τον κόσμο και μία νέα αισθητική θεωρία“.
Ο φετινός Παναθηναϊκός είναι ο εκπρόσωπος του κυβισμού στο μπάσκετ. Δεν ξέρω αν στο τέλος θα θαυμάζεται ως… έργο τέχνης, όμως δεν εμπίπτει στην κλασική μέτρηση του αθλήματος, δεν τον καταλαβαίνεις με την πρώτη ανάγνωση και σίγουρα έχεις περισσότερους από έναν τρόπους να τον αναλύσεις.
“Κυβισμός είναι η παρατήρηση ενός θέματος από διάφορες πλευρές ταυτόχρονα, δηλαδή, το να μετακινήσε γύρω από ένα αντικείμενο, για να το παρατηρήσεις από όλες τις μεριές του, οι οποίες θα συγχωνευτούν σε μία εικόνα“. Δεν γνωρίζω πότε (και αν) θα ενοποιηθεί η εικόνα του Παναθηναϊκού, αλλά μπορείς να παρατηρήσεις διαφορετικά πράγματα, από διαφορετικές οπτικές γωνίες.
Η άμυνά του σε αρκετά σημεία του παιχνιδιού και ιδιαίτερα στο “ζωγραφιστό” δεν προσδιορίζει ομάδα με υψηλές βλέψεις. Κι ενώ βλέπεις με πρώτη ματιά τα αργά πόδια του Ραντούλιτσα, την αδυναμία στην αντιμετώπιση πικ & ρολ, ειδικά όταν εμπλέκεται στη φάση καλός σουτέρ τριών πόντων, υπάρχουν στιγμές που ο αντίπαλος μοιάζει να σταματά να παίζει. Κι αυτό είναι (και) έργο της “πράσινης” άμυνας.
Το ρόστερ είναι μικρό και γίνεται μικρότερο με την επιρρέπεια του Ραντούλιτσα (κυρίως) στα φάουλ. Κι, όμως, σχεδόν πάντα ο αντίπαλος προβληματίζεται περισσότερο από τη φθορά των φάουλ (απόψε για παράδειγμα αποβλήθηκε με πέντε ο Βέσελι).
Στην επίθεση μοιάζει να… κολλάει το μυαλό, αλλά βρίσκονται λύσεις από πολλούς. Λύσεις τραβηγμένες (όπως το τρίποντο με το ένα χέρι του Καλάθη), αλλά σε διάρκεια χρόνου, άρα όχι του ποδαριού.
Στο τέλος της ημέρας δεν ξέρω αν πρέπει να είναι κανείς ικανοποιημένος που με τέτοιο κακό ξεκίνημα, τον Διαμαντίδη να μην μπορεί να αγωνιστεί (λόγω τραυματισμού) στο δεύτερο ημίχρονο, τον Φελντέιν άποντο και τον Ραντούλιτσα να μένει αρκετή ώρα εκτός αγώνα λόγω φάουλ, ο Παναθηναϊκός κατόρθωσε να είναι ανταγωνιστικός και τελικά να χάσει με διαχειρίσιμη διαφορά.
Ή μήπως να είναι στεναχωρημένος που (αν δεν υπήρχαν κάποια από αυτά που καταγράψαμε) δεν κατόρθωσε να ξεκινήσει με νίκη τις υποχρεώσεις στο Top16, αφού φάνηκε πως δεν έχει απόσταση από τη Φενέρμπαχτσε.
Το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι πως ακόμα κι αν κομμάτια του έργου δεν τα αντιλαμβανόμαστε με την πρώτη ματιά, ανορθογραφία δεν είναι…
Υ.Γ.: Στο γενικότερο πλαίσιο της “δημιουργικής ασάφειας” (ή του κυβισμού) εντάσσεται κι η απόφαση για τη μη απόκτηση άλλου παίκτη. Με πρώτη ματιά ο Παναθηναϊκός θέλει δύο, όχι έναν. Αλλά…
