Δύο νίκες και μία ήττα για τις ελληνικές ομάδες, υπάρχουν όμιλοι με πολύ σασπένς, υπάρχουν συνδυασμοί αποτελεσμάτων, υπάρχουν κι αποκλεισμοί ομάδων που ξεκίνησαν τη διοργάνωση με υψηλές φιλοδοξίες. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η ΑΕΚ έχασε ένα παιχνίδι που ξεκίνησε πολύ καλά για αυτήν. Παρ’ όλα αυτά, ξεκίνησε μόνο καλά στην επίθεση. Οι 52 πόντοι παραγωγικότητα στο πρώτο ημίχρονο, έπρεπε να είχαν δημιουργήσει μία ικανοποιητική διαφορά κι όχι να συμβαδίζουν με τους 44 πόντους παθητικό. Στο δεύτερο ημίχρονο, τα χαμηλά σχήματα της Νίζνι, έδωσαν λύσεις, πιστεύω ότι κακώς η ΑΕΚ δεν ακολούθησε και φυσιολογικά έχασε (τα 13 τρίποντα και τα 5 εξ αυτών από τους ψηλούς, αυτό φανερώνει..).
Έχασε μία μοναδική ευκαιρία να εκμεταλλευτεί τις απουσίες της Νίζνι στην περιφέρεια και να καθαρίσει την πρόκριση. Τώρα θα πρέπει να επιδιώξει μία υπέρβαση στο Ισραήλ. Η Χάποελ νίκησε τη Γαλατασαράι, η οποία έχοντας εξασφαλίσει την πρόκριση έπαιξε “σβηστή” κι έχασε στο τέλος. Η ΑΕΚ έχει τύχη, γιατί αν εξαιρέσεις το φανατισμένο κοινό της, η Χάποελ είναι κακή ομάδα.
Ο Άρης έκανε άλλη μία μεγάλη νίκη μέσα στο κατάμεστο “Παλέ”, ήταν “οικονομικός”, με λίγα λάθη, ρόλους και ξένους που κάνουν τη διαφορά και βελτιώνονται στον χειρισμό του παιχνιδιού. Ο Πασούτιν πρέπει να εξηγήσει τα 6 λεπτά του Μιλάκνις, έχοντας 4 τρίποντα η ομάδα του, τη συμμετοχή 3-4 λεπτών του Καϊμακόγλου στο “4” και τη μη τροφοδότηση του Παρακχούσκι. Δεν πειράζει, ας νικούν οι Έλληνες προπονητές, θα τον νικήσουν κι οι Ιτούδης, Μπαρζτώκας στη VTB.
O ΠΑΟΚ έκανε μεγάλη νίκη, η οποία τον ξαναβάζει στο παιχνίδι της πρόκρισης (πρέπει να κερδίσει εδώ τη Σαράτοβ). Η νίκη αυτή θα τον βοηθήσει και ψυχολογικά γενικά, γιατί δείχνει ότι το παιχνίδι ξεκινά από την άμυνα.. Ο Χάτσερ ήταν καταπληκτικός, έβαλε και το νικητήριο καλάθι, εκμεταλλευόμενος το απίστευτο “μπρος-πίσω” των Τούρκων. Δεν πειράζει ξανά, άλλος ένας Έλληνας προπονητής κέρδισε.
Κατά τα άλλα, εντύπωση κάνει η καθίζηση των Άλμπα, Νανσί, Βόννης και της Κράσνι. Μεγάλες νίκες της Ολύμπια, Ρέτζιο Εμίλια, με τον αειθαλή Καουκένας σε μεγάλο βράδυ. Γενικά το Γιούροκαπ εξελίσσεται συναρπαστικό, όμορφο και “δοκιμάζει” τους καλούς παίκτες και προπονητές. Τελειώνω με το Fiba Cup. Η αγαπημένη Λουκόιλ με 4/4 νίκες προκρίθηκε ως καλύτερη 3η του ομίλου της, όπως κι η ΑΕΚ Λάρνακας (2η) με τη σημαντική νίκη στην Πρίστινα (εντύπωση προκαλεί η εμμονή χρησιμοποίησης άμυνας ζώνης από την Πρίστινα, ο ΜακΦάντεν 6 τρίποντα έβαλε..).
Καλές ομάδες έμειναν έξω: Κάλεβ, Γκρόνινγκεν, Αστάνα, Τούροβ και Ντε Μπος. Γενικά θα πω κάτι κι ας παρεξηγηθώ ότι προασπίζομαι το συνάφι μου. Ο Έλληνας προπονητής είναι πολύ ψηλά, από τους Σφαιρόπουλο, Ιτούδη, Μπαρτζώκα έως τον Πρίφτη. Η Ευρώπη κι οι πολλαπλές δοκιμασίες είναι για τους καλούς…
Καλησπέρα και καλή τύχη σε όλους.
