Μετά από επιβλητική παρουσία στο high school με τη φανέλα της Impact Academy, ο Νίκος Μαραγκίδης έχει ανοίξει τα “φτερά” του στο NCAA. Από τη Φλόριντα, μετακόμισε στο Βέρμοντ, για λογαριασμό του Green Mountain, αλλά οι βλέψεις του δεν έχουν ορίζοντα. Πρώτα αποσκοπεί στη μεταγραφή του σε κάποιο κολέγιο πρώτης διαλογής και δη της Division 1 του ΝCAA και, εν συνεχεία, να κυνηγήσει το “όνειρο” του ΝΒΑ.
Όπως κάθε περίοδο εορτών, έτσι και φέτος βρίσκεται στην Ελλάδα, περνώντας τα περισσότερα πρωινά στο κλειστό του Αμαρουσίου, όπου προπονείται σκληρά και ανελλιπώς. Εκεί τον συναντήσαμε και συζητήσαμε για τη ζωή του στις ΗΠΑ και τους στόχους του, ενώ δεν αφήσαμε ασχολίαστα και τα τεκταινόμενα στον “μαγικό κόσμο”.
Κάνοντας μια σύγκριση των συνθηκών στο high school (σ.σ: το λύκειο) με τον κολέγιο, μας επισημαίνει πως η κατάσταση είναι “πολύ διαφορετική. Διαφορετικές προπονήσεις, πολύ πιο ανεβασμένο το επίπεδο, άλλοι παίκτες. Πιο δυνατοί, καλύτεροι. Οι προπονητές είναι πιο αυστηροί και ανωτέρου επιπέδου, σε όλους τους τομείς” για να προχωρήσει σε μια σύγκριση της Φλόριντα με το Βέρμοντ:
“Είμαστε σε μια μικρή και ήσυχη πολιτεία. Δεν έχει πολλά πράγματα να κάνεις, έξω από το κολλέγιο, αλλά έχουμε φτιάξει όμορφη παρέα. Ησυχία…” εξηγεί και συνεχίζει: “Αυτό είναι καλύτερο, ειδικά στη φάση που βρίσκομαι τώρα, καθώς έχω περισσότερο χρόνο και θέληση να διαβάσω και να προπονηθώ. Είμαστε πιο συγκεντρωμένοι σε αυτό που κάνουμε”.
Όσον αφορά το πώς συνδυάζει το διάβασμα και τις προπονήσεις: “Έχουμε καθηγήτριες που μας βοηθάνε και μπορούμε να ακολουθήσουμε ευκολότερα τα μαθήματα, αναπληρώνοντας τον χρόνο από τις προπονήσεις. Έχω χρόνο να διαβάσω κυρίως το πρωί ή αργά τη νύχτα, επειδή έχουμε τρεις ώρες προπόνηση την ημέρα και μετά φυσιοθεραπείες” ενώ για τους Eagles και την μέχρι στιγμής πορεία στο πρωτάθλημα σημειώνει: “Παίζουμε πολύ καλά τώρα, έχουμε ρεκόρ 7-2, αλλά σίγουρα θέλουμε δουλειά ακόμα. Περιμένουμε ακόμα έναν παίκτη, ο οποίος έρχεται από το Maryland, που είναι Division 1“.
Όντας freshman (σ.σ: πρωτοετής) δεν έχει -εύλογα- πολύ χρόνο συμμετοχής αλλά φροντίζει να προσφέρει όσο περισσότερο μπορεί στα λίγα λεπτά που πατάει παρκέ: “Παίζω γύρω στα πέντε με επτά λεπτά και έχω γύρω στους τέσσερις πόντους μέσο όρο. Έχω μιλήσει και με τον κόουτς και μου είπε να έχω υπομονή, γιατί είμαι πρωτοετής ακόμα. Σίγουρα είναι δύσκολα, μέχρι να μπω στο σύστημα και να ενσωματωθώ καλύτερα στην ομάδα”.
Ως γνωστόν, στα κολέγια των ΗΠΑ ο τομέας των αθλημάτων δεν αποτελεί παραμελημένο καθήκον. “Τα πάντα είναι πιο οργανωμένα” επιβεβαιώνει ο νεαρός γκαρντ και εξηγεί: “Οι εγκαταστάσεις είναι εξαιρετικές, έχουμε χορηγό ένδυσης την Under Armour, ο κόσμος στηρίζει πολύ τις προσπάθειες μας, ενώ γενικότερα όλο το σταφ μας προσέχει. Έχουμε γυμναστές που ασχολούνται με τον καθένα μας ξεχωρίστα. Καμία σύγκριση με την Ελλάδα και της εθνικές ομάδες“.
Σχετικά με τις βλέψεις του; Αυτές είναι υψηλές και ξεκινούν από τη μετακόμιση του σε κολέγιο της κορυφαίας κατηγορίας. “Τώρα είμαι στο Division 3 του NCAA, αλλά έχω προσφορά από το Chicago που είναι στην Division 1. Στο κολέγιο που είμαι τώρα, μπήκα ώστε να βελτιώσω τους βαθμούς μου –βέβαια και ο κόουτς μου έδειξε ότι με θέλει πολύ- αλλά και το παιχνίδι μου. Στη συνέχεια θέλω να δω αν μπορώ να μεταγραφώ σε κολέγιο της κορυφαίας κατηγορίας” μας είπε.
“Έχω δυναμώσει πιο πολύ σαν αθλητής, αλλά δεν επικεντρώνομαι απόλυτα σε αυτόν τον τομέα” συμπλήρωσε και κατέληξε: “Έχω δώσει βάρος στο ακαδημαϊκό κομμάτι, καθώς μέσω αυτού θα μπορέσω να πάω σε κολέγιο της Division 1“.
Όσον αφορά τα χαρακτηριστικά του στο παρκέ, σημείωσε πως “Έχω γίνει πιο γρήγορος και πιο δυνατός. Έχω συνηθίσει να παίζει με τους συμπαίκτες μου και αισθάνομαι καλύτερα. Στην αρχή, χρειάστηκα 1-2 μήνες έως ότου προσαρμοστώ, ήταν δύσκολα. Αλλά, πλέον, πάω καλά. Πρέπει να γίνω πιο δυνατός ώστε να ανταπεξέλθω στο physical παιχνίδι και να μπορώ να μπω στη ρακέτα. Το δυνατό μου σημείο είναι το σουτ. Είτε μετά από ντριπλά είτε ως σποτ απ σουτέρ”.
Σίγουρα είναι πολύ νωρίς να μιλάμε για επαγγελματική καριέρα καθώς δεν μπορεί “ακόμη και να ήθελα. Αυτό γιατί θα υπάρξει ποινή από το NCAA” αλλά κάνοντας μια αφηρημένη σκέψη πρώτα είναι το Division 1 και το ΝΒΑ. Αν δεν πετύχουν όμως αυτά τότε “θα κοιτάξω προς Ευρώπη. Είτε στην Ελλάδα είτε σε κάποια άλλη χώρα. Δεν έχω συγκεκριμένη προτίμηση”.
Τον ρωτήσαμε για το είδωλο του ή τον αγαπημένο του παίκτη και πριν προλάβουμε να ολοκληρώσουμε την ερώτηση δήλωσε κοφτά και κατηγορηματικά: “Κόμπι Μπράιαντ“!
Ενώ, κλείνοντας, η κουβέντα έφθασε στο ΝΒΑ και το δίλημμα της εποχής. Στέφεν Κάρι ή ΛεΜπρόν Τζέιμς;
“Λένε ότι ο Κάρι είναι ο καλύτερος παίκτης, αλλά εγώ πιστεύω πως είναι ο ΛεΜπρόν Τζέιμς” δήλωσε και ανέλυσε τον λόγο: “Τα κάνει όλα σε ύψιστο βαθμό, ενώ ο Κάρι είναι ο καλύτερος σκόρερ του ΝΒΑ. Δεν μπορεί, όμως, να έχει την ίδια συνεισφορά με τον ΛεΜπρόν“.
