Όταν πρώτη σου χρονιά παίρνεις ορισμούς σε παιχνίδια που γίνονται σε Χαλάνδρι, Βριλήσσια, Μελίσσια και πέριξ, τότε κάποιοι σε προσέχουν. Και πρέπει να σε προσέξουν γιατί δεν βρέθηκες τυχαία εδώ.
Αν μιλάμε για αξιοκρατία, αν μιλάμε για αγάπη (άδολη) για το άθλημα, αν μιλάμε για ανθρώπους που απλά… ζουν για τον χώρο. Δεν ξέρουμε αν είναι “τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα”, ή η μετάλλαξη μιας φίλης που έχασε τον δρόμο της. Ό,τι και να ‘ναι, είναι απλά θλιβερή εικόνα…
