Ο τίτλος μπορούσε να είναι και “καλώς τα παιδιά, 3-0“. Γιατί αμφότεροι (δεν διατηρούν καλές σχέσεις) είναι γόνοι διαιτητών. Ο ένας (εκ των γονέων) ήταν κλάσεις ανώτερος από τον άλλον σαν διαιτητής, αλλά ο άλλος είναι ανώτερος ιεραρχικά ως παράγοντας διαιτησίας.
Για τους μικρούς λένε πως ο ένας είναι καλύτερος από τον άλλον, αλλά ο “καλός” δεν έχει παίξει ούτε μια φορά στην Α1, τη στιγμή που ο άλλος έχει παίξει τρεις. Απ’ ότι φαίνεται, αν δεν τα βρει ο μπαμπάς με τον… μπαμπά, ο “καλός” θα παίζει μόνιμα Α2.
Ο “μεγάλος” δεν έχει επαφή με αυτά. Αφενός δεν ασχολείται με τη διαιτησία (πόσες φορές θα το πούμε;), αφετέρου η Θεσσαλονίκη είναι μακριά…
