Η αγωνιστική περίοδος 2015-16 του ΝΒΑ, κάνει τζάμπολ τα ξημερώματα της Τετάρτης (28/10) και το eBasket.gr ξεκινάει μια σειρά αφιερωμάτων ώστε να είστε πλήρως κατατοπισμένοι σχετικά με το τι περιμένουμε να δούμε στον “μαγικό κόσμο“, φέτος.
Ξεκίνημα από την “άγρια” Δυτική Περιφέρεια, των πρωταθλητών Ουόριορς. Και φέτος τα πράγματα είναι ρευστά, οι ποιοτικές ομάδες αποτελούν την πλειοψηφία και δεν μπορούμε να είμαστε σίγουρα για τίποτα, απολύτως. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι θα απολαύσουμε μεγάλες κόντρες και καθηλωτικά ντέρμπι, με τους περισσότερους από τους κορυφαίους παίκτες του ΝΒΑ, να βρίσκονται εκεί.
Αν η κατάκτηση του πρωταθλήματος του ΝΒΑ αποτέλεσε δύσκολο έργο, η διατήρηση των σκήπτρων είναι ακόμα πιο απαιτητική. Πέρσι, οι Ουόριορς εξέπληξαν τον μπασκετικό πλανήτη με τον εντυπωσιακό και συνάμα αποτελεσματικό μπάσκετ, που έπαιξαν, τερμάτισαν τη regular season με ρεκόρ 67-15 και κατέκτησαν το πρωτάθλημα, χωρίς να χρειαστεί να παίξουν κανένα Game 7, καθ’ όλη τη διάρκεια των πλέι οφ! Απάντησαν ηχηρά σε όσους τους αμφισβητούσαν, έχοντας εξωπραγματική διάρκεια.
Φέτος, τα πράγματα δεν θα είναι πολύ διαφορετικά καθώς το ρόστερ διατηρήθηκε, σχεδόν, ανέπαφο, με μοναδική σημαντική αποχώρηση αυτή του Ντέιβιντ Λι, ο οποίος είχε εξελιχθεί σε παίκτη – καταλύτη των περσινών Tελικών. Το κενό του φαίνεται πως δεν θα αναπληρωθεί επαρκώς, μιας και ο Τζέισον Τόμσον δεν αποτελεί επιλογή ανάλογης ποιότητας αλλά για τον ρόλο του δεν θα χρειαζόταν κάποιος καλύτερος. Οι υπόλοιποι παραμένουν αλλά η μεγάλη αλλαγή πραγματοποιήθηκε στο τεχνικό επιτελείο.
Ο Στιβ Κερ (προφανώς και) συνεχίζει στην τεχνική ηγεσία της ομάδας αλλά δεν θα έχει στο πλευρό του τον Άλβιν Τζέντρι. Ο 61χρονος προπονητής ανέλαβε τα ηνία των Πέλικανς και, ενδεχομένως, να πρόκειται για την εξέλιξη που θα διαφοροποιήσει (προς το χειρότερο) την εικόνα των πρωταθλητών. Όπως τονίστηκε από διάφορα αμερικάνικα Μέσα, κατά την περσινή σεζόν, ο Τζέντρι αποτέλεσε τον, πραγματικό, ιθύνοντα νου πίσω από τη μεταμόρφωση των “πολεμιστών” και μένει να δούμε αν αυτό θα επαληθευτεί φέτος ή αν ο Κερ, αποδείξει, στους επικριτές του, ότι είναι προπονητής υψηλών προδιαγραφών. Κατά την άποψη μας είναι δύσκολο να ξαναδούμε τέτοιους Ουόριορς.
Ο ηγέτης: Όλοι ξέρουν την απάντηση. Ο περσινός MVP, Στεφ Κάρι, δείχνει –ήδη από την preseason- ότι θα είναι αναλόγως και, ενδεχομένως, ακόμα καλύτερος φέτος. Ένας αθλητής που συνδυάζει, μοναδικά, το θέαμα με την ουσία. Ανυπομονούμε να τον ξανά απολαύσουμε!
Μπορεί πέρσι να κατόρθωσαν να φθάσουν μέχρι τους τελικούς της Περιφέρειας, αλλά ήταν κατώτεροι των προσδοκιών, κόντρα στο Όκλαντ. Οι Ρόκετς ξεκινούν με υψηλές φιλοδοξίες, για ακόμα μια σεζόν, και φέτος έχουν κάθε λόγο (περισσότερο από ποτέ) να πιστεύουν ότι θα καταφέρουν πάνε… all the way.
Με την προσθήκη του Τάι Λόουσον, το Χιούστον, συνέθεσε τους δικούς του “Big Three”. Ο βραχύσωμος πόιντ γκαρντ, ήρθε για να καλύψει τη θέση όπου οι “ρουκέτες” εμφάνιζαν τη μεγαλύτερη αδυναμία. Χαρακτηρίζεται για το μακρινό του σουτ ενώ είναι ικανός δημιουργός. Ο Χάουαρντ θα έχει έτσι περισσότερους τροφοδότες για να “διαλύει” τις ρακέτες ενώ ο Τζέιμς Χάρντεν θα συνεχίσει το “βιολί” του.
Από και πέρα, οι προπονητές και η διοίκηση, περιμένουν πολλά από τον, ασταθή, Τέρενς Τζόουνς ενώ σημαντική ήταν και η προσθήκη του, ρούκι, Σαμ Ντέκερ, που έφθασε μέχρι τον τελικό του NCAA, με το Ουισκόνσιν, και διακρίνεται για το περιφερειακό του σουτ. Η ομάδα του Κέβιν ΜακΧέιλ είναι απολύτως πλήρης σε όλες τις θέσεις αλλά η απόδοση της θα είναι, πάντα, σε συνάρτηση με τις εμφανίσεις του “μούσια“.
Ο ηγέτης: Ο Τζέιμς Χάρντεν ήταν, κατά πολλούς (μεταξύ των οποίων και ο γραφών), ο πραγματικός MVP της περσινής σεζόν. Ο κορυφαίος σούτινγκ γκαρντ του πρωταθλήματος με την ικανότητα να σκοράρει με κάθε τρόπο και από κάθε απόσταση αλλά και να παίρνει τα μεγάλα και καθοριστικά σουτ, φέρνοντας εις πέρας την αποστολή του. “Μελανό” σημείο η άμυνα αλλά και το γεγονός πως υπερβάλλει εαυτόν, αρκετές φορές, καταδικάζοντας και την ομάδα του.
Μετά την επική σειρά κόντρα στους Σπερς, για τον πρώτο γύρο των περσινών πλέι οφ, οι Κλίπερς έδειχναν ότι ίσως να κατάφερναν το κάτι παραπάνω. Όμως δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν το εμπόδιο των Ρόκετς. Οι κινήσεις στις οποίες προέβησαν, το καλοκαίρι, είναι εντυπωσιακές και ίσως, φέτος, να είναι η χρονιά τους.
Καταρχάς, διατήρησαν τον ΝτεΆντρε Τζόρνταν, ύστερα από σίριαλ εβδομάδων και τον “άρπαξαν” από τους Μάβερικς, που ήταν μια ανάσα από το να τον εντάξουν στο δυναμικό τους. Τα βασικά γρανάζια της περσινής σεζόν, διατηρήθηκαν, και προστέθηκαν τρεις παίκτες, ικανοί να ωθήσουν το σύνολο του Ντοκ Ρίβερς, στο βήμα παραπάνω.
Ο “μπαρουτοκαπνισμένος”, Πολ Πιρς, ξανασμίγει με τον προπονητή που κατέκτησε τον πρωτάθλημα το 2008, με τους Σέλτικς, και θα είναι ο άνθρωπος που θα μπαίνει για λίγα λεπτά και θα είναι ικανός να αλλάξει τον ρου του αγώνα, με μεγάλα σουτ. Ο Τζος Σμιθ έρχεται για να μαρκάρει τον καλύτερο παίκτης της αντίπαλης ομάδας και να βοηθήσει με τα ριμπάουντ ενώ ο Λανς Στέφενσον, αποτελεί το “στοίχημα”. Αν αποφασίσει να κατευνάσει τον αλλοπρόσαλλο χαρακτήρα του και αποδώσει στο επίπεδο που αγωνιζόταν ενόσω βρισκόταν στην Ιντιάνα, οι Κλίπερς θα κάνουν θραύση.
Ο ηγέτης: CP3! Ο Κρις Πολ είναι ο κορυφαίος (βάσει διάρκειας) πλέιμεϊκερ του ΝΒΑ. Άριστος οργανωτής, εξαιρετικός αμυντικός και ικανότατος σκόρερ έχει τα ηγετικά προσόντα για να οδηγήσει την ομάδα του στο δαχτυλίδι. Αρκεί και οι υπόλοιποι να ασπαστούν τη “δίψα” του.
Αλλαγή… “δέρματος” για την ομάδα του Πόρτλαντ. Οι ΛαΜάρκους Όλντριτζ και Νικολά Μπατούμ αναχώρησαν για άλλες πολιτείες και τα κλειδιά της ομάδας μετατέθηκαν, εξ ολοκλήρου, στον Ντάμιαν Λίλαρντ. Οι παίκτες, όμως, που θα τον πλαισιώνουν δεν είναι ανάλογης ποιότητας με τους αποχωρήσαντες.
Οι Εντ Ντέιβις και Μέισον Πλάμλι δεν φθάνουν, μαζί, ούτε στο… μικρό δαχτυλάκι του Όλντριτζ ενώ και το κενό του Ρόμπιν Λόπεθ, στο “5”, φαντάζει δύσκολο να αναπληρωθεί από τους Κέιμαν και Λέοναρντ, με τον οργανισμό να μην προβαίνει (μέχρι στιγμής) στην απόκτηση άλλου σέντερ. Το τεχνικό επιτελείο θα αναβαθμίσει τον ρόλο του Σι Τζέι ΜακΚόλουμ, που θα πλαισιώσει τον Λίλαρντ στην περιφέρεια, μαζί με τον Τζέραλντ Χέντερσον.
Από κει και πέρα, διαφαίνεται ένα πρόγραμμα ανοικοδόμησης καθώς μεγάλο μέρος του ρόστερ αποτελούν οι ρούκις και μένει να δούμε πως θα εξελιχθεί. Αναμένεται εμφανώς κατώτερη η ομάδα του Τέρι Στοτς.
Ο ηγέτης: Όπως προείπαμε, ο Λίλαρντ θα αποτελέσει τον αδιαφιλονίκητο ηγέτη των Μπλέιζερς. Γρήγορος με έφεση στα (πολύ) μακρινά τρίποντα αλλά αρκετά στοιχεία που χρήζουν βελτίωσης, όπως η άμυνα και η επιπολαιότητα, που τον χαρακτηρίζει αρκετές φορές.
Χωρίς ουσιαστικές αλλαγές η ομάδα του Ντέιβιντ Γιοέργκερ. Επίκεντρο θα συνεχίσουν να αποτελούν οι “δίδυμοι πύργοι” της, Μαρκ Γκασόλ και Ζακ Ράντολφ, η απόδοση των οποίων αποτελεί βαρόμετρο. Μάικ Κόνλι, Κόρτνι Λι και Τζεφ Γκριν, οι σταθερές στην περιφέρεια, με τον αρχηγό Τόνι Άλεν να εξακολουθεί να είναι η ψυχή της ομάδας και να αποτελεί τον αμυντικό “εξολοθρευτή” της. Ο Νικ Καλάθης αντικαταστάθηκε από τον Ρας Σμιθ και ο Κώστας Κουφός, από τον Ράιν Χόλις.
Κύριο ψεγάδι της πιο σκληροτράχηλης, ίσως, ομάδας του ΝΒΑ, αποτελεί η αδυναμία της να αποδώσει τα μέγιστα στα κρίσιμα παιχνίδια και μοιραία δεν καταφέρνει να προχωρήσει πολύ στα πλέι οφ.
Ο ηγέτης: Ο Μαρκ Γκάσολ είναι ο κορυφαίος σέντερ του ΝΒΑ. Εξαιρετικός αμυντικός και ριμπάουντερ, τρομερές οργανωτικές ικανότητες και, όπως έδειξε πέρσι, εξίσου ικανός να κουβαλήσει την ομάδα και με το σκοράρισμα, τομέας στον οποίο, όμως, είναι ιδιαίτερα ασταθής.
Πέρσι ήταν μεταξύ των φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου και λογιζόταν ότι είχαν τις πιθανότητες με το μέρος τους, ώστε να πραγματοποιήσουν το repeat. Όμως έπεσαν θύμα εκπλήξεως στα πλέι οφ, όταν αποκλείστηκαν στα 7 παιχνίδια, από τους Κλίπερς, στην καλύτερη και πιο επική σειρά όλης της περσινής postseason.
Οι άνθρωποι του Σαν Αντόνιο είδαν ότι η αλλαγή σκυτάλης και το φρεσκάρισμα είναι επιβεβλημένα. Αφού κατάφεραν να πείσουν τους Τιμ Ντάνκαν και Μάνου Τζινόμπιλι, να παραμείνουν για μια ακόμα χρονιά, έβαλαν μπροστά το σχέδιο της αναδιοργάνωσης. Το πρώτο χτύπημα και ηχηρότερο του καλοκαιριού ακούει στο όνομα ΛαΜάρκους Όλντριτζ. Ένα από τα κορυφαία τεσσάρια του ΝΒΑ (κατά συνθήκη και σέντερ), αποφάσισε να αποχαιρετήσει το Πόρτλαντ και να κατηφορίσει στο Τέξας για να γίνει “σπιρούνι“.
Ακολούθησε η ανανέωση με τον, νέο ηγέτη της ομάδας, Καουάι Λέοναρντ, ενώ η ενίσχυση συνεχίστηκε με εντυπωσιακές κινήσεις. Ντέιβιντ Ουέστ, Μπόμπαν Μαριάνοβιτς, θωρακίζουν τη φροντ λάιν, ο Ντάνι Γκριν και ο Πάτι Μιλς (που ανανέωσαν) με τον Ρέι ΜακΚάλουμ, πλαισιώνουν τον Τόνι Πάρκερ, στην περιφέρεια.
Με λίγα λόγια… Οι Σπερς είναι μεταξύ των μεγάλων φαβορί για την ανάκτηση των σκήπτρων!
Ο ηγέτης: Μπορεί ο Τιμ Ντάνκαν να συνεχίζει για 19ηχρονιά αλλά τα κλειδιά του αρχηγού πέρασαν, στον Καουάι Λέοναρντ. Ένας από τους πιο πολυσχιδείς φόργουορντ του ΝΒΑ, με απίστευτες αμυντικές ικανότητες, αθλητικότητα αλλά και εξαιρετικός σκόρερ.
Μια από τις πιο γερασμένες ομάδες του πρωταθλήματος. Ο Ντιρκ Νοβίτζκι παραμένει σπουδαίος αλλά οι επιδόσεις του πέφτουν, χρόνο με το χρόνο, και διάδοχη κατάσταση δεν έχει ξεκινήσει. Έγιναν σοβαρές κινήσεις το καλοκαίρι αλλά καμία που να υποδηλώνει πως τα ηνία της ομάδας θα μεταλαμπαδευτούν σε άλλα χέρια, από αυτά του ανυπέρβλητου Γερμανού.
Ντερόν Ουίλιαμς, Ουέσλι Μάθιους, Τζαβάλ ΜακΓκί, είναι τα ονόματα που ξεχώρισαν από το φετινό μεταγραφικό παζάρι και θα πλαισιώσουν τους Τσάντλερ Πάρσονς, Ρέιμοντ Φέλτον, Τζέι Τζέι Μπαρέα, Ντέβιν Χάρις. Δυσοίωνα τα πράγματα για την ομάδα του Ρικ Καρλάιλ.
Ο ηγέτης: Ο Ντιρκ Νοβίτζκι αποτελεί το “Α” και το “Ω” των Τεξανών όλα αυτά τα χρόνια και αυτό δεν θα αλλάξει φέτος. Η παρουσία του στο Ευρωμπάσκετ, όμως, ενδέχεται να έχει ακόμα πιο άσχημο αντίκτυπο για τον ίδιο και την ομάδα.
Μια από τις ευχάριστες εκπλήξεις της περασμένης σεζόν. Παρά την πρόκριση στα πλέι οφ, η διοίκηση αποφάνθηκε την αντικατάσταση του Μόντι Ουίλιαμς, με τον Άλβιν Τζέντρι βοηθό του Στιβ Κερ, στους πρωταθλητές Ουόριορς (όπως προείπαμε). Εάν όλα κυλήσουν καλώς, οι Πέλικανς δείχνουν ικανοί να εξασφαλίσουν υψηλότερη θέση από την περσινή όγδοη.
Οι κινήσεις δεν ήταν εκκωφαντικές αλλά ουσιαστικές. Αλόνζο Τζι, Κέντρικ Πέρκινς, Νέιτ Ρόμπινσον, θα αποτελέσουν ορισμένους ρολίστες πολυτελείας, που θα δώσουν νέα ώθηση και περισσότερη στήριξη στον ηγέτη της ομάδας.
Ο ηγέτης: Αυτός δεν είναι άλλος από τον Άντονι Ντέιβις. Πρόκειται για έναν από τους πιο πολύπλευρους πάουερ φόργουορντ/σέντερ του ΝΒΑ, με αθλητικότητα, έφεση στα ριμπάουντ, εκπληκτική σύνδεση με το καλάθι και χρόνο με το χρόνο βγαίνει όλο και πιο… έξω. Φέτος, δείχνει πως έχει δουλέψει το τρίποντο και αν το “δαμάσει” και αυτό θα μιλάμε για τον κορυφαίο αστέρα του ΝΒΑ, τα επόμενα χρόνια.
Πέρσι είχαν τον Κέβιν Ντουράντ στη σύνθεση τους μόλις για 27 παιχνίδια και παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του Mr. Triple-double, Ράσελ Ουέστμπρουκ, έμειναν εκτός πλέι οφ, χάνοντας την ισοβαθμία με τους Πέλικανς. Το ρόστερ τους αποτελείται από παίκτες εγνωσμένης ποιότητας αλλά το “αγκάθι” έγκειται στο μικρό αριθμό των καλών επιλογών.
Πέραν της βασικής πεντάδας και ακόμα 3-4 παικτών, οι υπόλοιποι δεν αρμόζουν σε μια ομάδα που στοχεύει στο πρωτάθλημα. Η καλύτερη μεταγραφή των Θάντερ ήταν αυτή του Ντι Τζέι Όγκουστιν, ως αναπληρωματικού πόιντ γκαρντ, πίσω από τον Ουέστμπρουκ αλλά σαν σύνολο, δεν πείθουν. Βέβαια όταν μια ομάδα διαθέτει δύο σούπερ σταρ του βεληνεκούς των Ντουράντ και Ουέστμπρουκ, τότε όλα είναι πιθανά.
Ο ηγέτης: Ο MVP του 2014, Κέβιν Ντουράντ. Ο “RW0” ήταν συγκλονιστικός, πέρσι, αλλά ο KD είναι άλλη κλάση. Φονικός σουτέρ, αμείλικτος σκόρερ, ικανότατος δημιουργός και ριμπάουντερ. Ο δεύτερος καλύτερος σμολ φόργουορντ (και κατά τη γνώμη μας παίκτης εν γένει) του ΝΒΑ.
Για ακόμα μια σεζόν έπαιξαν όμορφο μπάσκετ αλλά για ακόμα μια φορά δεν κατάφεραν να περάσουν στα πλέι οφ, πέρσι. Οι Σανς ενδέχεται να παρουσιαστούν αλλαγμένοι φέτος καθώς δεν θα έχουν, από την αρχή, τον Γκόραν Ντράγκιτς (που έχει πάει από τον Φεβρουάριο στο Μαϊάμι) και τους ακρογωνιαίους λίθους του συγκροτήματος του Τζεφ Χόρνασεκ, θα συνθέσουν οι Έρικ Μπλέντσο, Μαρκίφ Μόρις και Τάισον Τσάντλερ.
Οι “ήλιοι” θα παρουσιαστούν εμφανώς ενισχυμένοι στη φροντ λάιν, με παίκτες που παίζουν τόσο κοντά (Τσάντλερ, Λεν) όσο και μακριά από το καλάθι (Λούερ, Τελέτοβιτς, Μόρις) ενώ οι Μπλέντσο και Νάιτ, θα είναι η δύναμη “πυρός” στην περιφέρεια. Να σημειώσουμε ότι μέλος της ομάδας είναι και ο, πρώην παίκτης της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Σόνι Ουίμς.
Ο ηγέτης: Ο “mini LeBron” ή αλλιώς Έρικ Μπλέντσο αποτελεί έναν εκρηκτικό και απίστευτα αθλητικό πόιντ γκαρντ, που σκοράρει, δημιουργεί, μαζεύει ριμπάουντ και παίζει άμυνα, σε υψηλό επίπεδο. Μειονέκτημα η αστάθεια του από τα 7.25μ.
Χωρίς πολλές αλλαγές η ομάδα της Γιούτα. Τρέι Μπερκ, Γκόρντον Χέιγουορντ και Ντέρικ Φέιβορς αποτελούν την ηγετική τριπλέτα των “μορμόνων”, οι οποίοι ενισχύθηκαν με τον Τίμπορ Πλάις ενώ περιμένουν πολλά περισσότερα από τον Ντάντε Έξουμ. Μεταγραφή εκ των έσω, ήταν η περσινή αναβάθμιση του Ρούντι Γκομπέρ, μετά τη φυγή του Ένες Καντέρ για την Οκλαχόμα. Ο Γάλλος “δεινόσαυρος” είναι εξαιρετικός αμυντικός και ριμπάουντερ αλλά υστερεί στην επίθεση.
Ο ηγέτης: Ο Γκόρντον Χέιγουορντ έχει πραγματοποιήσει αλματώδη πρόοδο τα τελευταία χρόνια και έχει εξελιχθεί σε έναν υψηλού επιπέδου all – around σμολ φόργουορντ.
Μεγάλο ερωτηματικό η εικόνα που θα παρουσιάσουν οι Νάγκετς, τη νέα σεζόν, απόντος του ηγέτης τους, Τάι Λόουσον (που μετακόμισε στο Χιούστον). Ο Εμάνουελ Μουντιέι, που επελέγη στην έβδομη θέση του Ντραφτ, αποτελεί έναν ιδιαίτερα ταλαντούχο πόιντ γκαρντ, ο οποίος, ωστόσο, αποτελεί στοίχημα καθώς αποφάσισε να μη φοιτήσει σε κολέγιο αλλά να ξεκινήσει την επαγγελματική του καριέρα, αμέσως μόλις τελείωσε το λύκειο, στην Κίνα.
Από κει και πέρα, η ομάδα θα στηριχθεί στις πλάτες των Ντανίλο Γκαλινάρι, Κένεθ Φαρίντ και Ουίλσον Τσάντλερ.
Ο ηγέτης: Ο Ιταλός φόργουορντ αποτελεί τον πιο πλήρη και ποιοτικό παίκτη των “μεταλλωρύχων” και είναι ο μόνος που μπορεί να πάρει τα κλειδιά της ομάδας, μετά το αντίο του Λόουσον.
Μια χρονιά με ιδιαίτερα ψηλές προσδοκίες για τους “βασιλιάδες“. Με τον πολύπειρο Τζορτζ Καρλ, στον πάγκο (εξ αρχής), και τους ΝτεΜάρκους Κάζενς, Ρούντι Γκέι και Ραζόν Ρόντο να πρωτοστατούν, η ομάδα του Σακραμέντο δείχνει πως έχει την ποιότητα για να διεκδικήσει με μεγαλύτερες αξιώσεις την είσοδο στα πλέι οφ.
Οι κινήσεις που έγιναν το καλοκαίρι προσέθεσαν ποιότητα και βάθος στον πάγκο. Κώστας Κουφός, Μάρκο Μπελινέλι και Καρόν Μπάτλερ ξεχώρισαν από τα μεταγραφικά χτυπήματα των Κινγκς.
Ο ηγέτης: Είναι ένας από τους καλύτερους σέντερ στον “μαγικό κόσμο”, που εμφανίζεται βελτιωμένος κάθε χρόνο. Ο ΝτεΜάρκους Κάζενς (περί ου ο λόγος) είναι ασταμάτητος στο λόου-ποστ, “καταβροχθίζει” τα ριμπάουντ και έχει εξαιρετική διορατικότητα (για παίκτη της θέσης του). Ο εκρηκτικός του χαρακτήρας αποτελεί τροχοπέδη.
Προερχόμενοι από την χειρότερη σεζόν στην ιστορία του οργανισμού (21-61), οι Λέικερς θέλουν να κάνουν δυναμικό comeback και να επανέλθουν στην ελίτ του ΝΒΑ (όπου ανήκουν σαν όνομα μεν αλλά όχι με αγωνιστικά κριτήρια, τα τελευταία δύο χρόνια).
Η επιλογή του Ντ’ Άντζελο Ράσελ, στη δεύτερη θέση του Ντραφτ, αποτέλεσε μια εξαιρετική κίνηση καθώς πρόκειται για έναν πολύ ταλαντούχο και πολλά υποσχόμενο πόιντ γκαρντ. Από κει και πέρα, όμως, δεν πραγματοποιήθηκαν κινήσεις ικανές να φέρουν τα πάνω κατώ.
Οι “λιμνάνθρωποι” κυνήγησαν αρκετά πρωτοκλασάτα ονόματα αλλά, και πάλι, έμειναν με άδεια χέρια. Αυτό έγκειται τόσο στη σμίκρυνση του ονόματος των Λέικερς όσο και στον Κόμπι Μπράιαντ, τον οποίο ακολουθούν οι φήμες του πιεστικού και αφόρητου ανθρώπου, όσον αφορά τις προπονήσεις και την εν γένει προσπάθεια.
Ο Ρόι Χίμπερτ ήρθε από την Ιντιάνα για να γεμίσει το ζωγραφιστό. Μπορεί να κοιτάει τον κόσμο από τα 218 εκατοστά αλλά υστερεί σημαντικά στο physical παιχνίδι, ενώ δεν είναι καλός ριμπάουντερ, για το ύψος του. Οι άνθρωποι της ομάδας του Λος Άντζελες, περιμένουν την ανάληψη ηγετικών καθηκόντων από τον Τζούλιους Ραντλ (Νο7 στο Ντραφτ του 2014), ο οποίος έχασε, σχεδόν, όλη την περσινή σεζόν λόγω σοβαρού τραυματισμού. Τέλος, η σημαντικότερη προσθήκη ήταν αυτή του καλύτερου έκτου παίκτης του 2015, Λου Ουίλιαμς.
Ο ηγέτης: Δεν χρειάζονται πολλά, μονάχα δύο λέξεις. Κόμπι Μπράιαντ…! Πιο διψασμένος και αποφασισμένος από ποτέ, για να αποδείξει ότι δεν ξόφλησε και ότι μπορεί να φορέσει και έκτο δαχυτλίδι.
Ένα πράγμα επισκιάζει τα πάντα στη Μινεσότα και αυτό είναι ο θάνατος του προέδρου και προπονητή της ομάδας, Φλιπ Σόντερς, μιας προσωπικότητας άρρηκτα συνδεδεμένης, με τα τεκταινόμενα του οργανισμού.
Στο αγωνιστικό κομμάτι, η προσθήκη του κορυφαίο pick στο φετινό Ντραφτ, Καρλ – Άντονι Τάουνς, προσδίδει οντότητα στη ρακέτα των “λύκων“, ο Άντριου Ουίγκινς αναμένεται ακόμα καλύτερος και ηγετικός ενώ άπαντες κάνουν… τον σταυρό τους για να βγάλει χωρίς προβλήματα τη σεζόν ο Ρίκι Ρούμπιο. Η παρουσία και η αύρα του Κέβιν Γκαρνέτ, ωθεί τους νεότερους, μεταξύ των οποίων και του Νεμάνια Μπιέλιτσα, που αναμένεται να κάνει μεστή ρούκι χρονιά.
Ο ηγέτης: Ο Άντριου Ουίγκινς αποτελεί τον αστέρα του μέλλοντος. Παίζει τόσο στο “2” όσο και στο “3” (λιγότερο), διακρίνεται για τα εξωπραγματικά του αθλητικά προσόντα και έχει όλο το πακέτο για να λάμψει. Έδειξε”ψήγματα” του μεγαλείου του και πέρυσι.