Εδώ και χρόνια υπάρχει ένας αστικός μύθος στο ελληνικό μπάσκετ. Θα σας γυρίσωδεκαετίες πίσω, όταν ακόμα όλοι (άλλος λίγο, άλλος πολύ) κάναμε μια… πρώτη γνωριμία με το σπορ, το οποίο δεν είχε ριζώσει για τα καλά στην ελληνική κοινωνία. Πάμε, μέσα από τη… χρονομηχανή μας, στο 1987. Τότε που… ξεκίνησαν όλα.
Ο Αργύρης Καμπούρης στις βολές, οι (τότε) Σοβιετικοί αστοχούν με τον Γιοβάισακαι μετά ξεκινά το ξέφρενο γλέντι. Στην τρέλα της στιγμής κάποιος από τους διεθνείς κλοτσά την μπάλα, η οποία… χάνεται. Καιρό μετά, ο δημοσιογράφοςΜένιος Σακελαρόπουλος υποστηρίζει ότι την έχει στην κατοχή του.
Κανείς δεν το αμφισβήτησε, το αντίθετο, οι παράγοντες της ΕΟΚ έφτασαν μέχρι τα δικαστήρια, για να δικαιωθεί -τελικά- ο συνάδελφος. Ο αστικός μύθος, λοιπόν, θέλει την μπάλα με την οποία γράφτηκε η ιστορία, να είναι στα χέρια του. Δεν είναι έτσι, αν έτσι νομίζετε.
Η μπάλα, μετά το… σουτ, βρέθηκε στην εξέδρα κι ένας πιτσιρικάς δέχθηκε… ανέλπιστο δώρο. Ο (τότε) μικρός μεγάλωσε και κατάλαβε ότι αυτό το αντικείμενο λατρείας δεν του ανήκει, αντίθετα ανήκει στους Έλληνες μπασκετόφιλους. Και με μια κίνηση που δείχνει την αγάπη του για το άθλημα, έδωσε την μπάλα στο μουσείο της ΧΑΝΘ.
Μια μπάλα που, πλέον, φέρει και τις υπογραφές των πρωταγωνιστών. Κι είναι στη διάθεση όλων, όχι στο ράφι μιας προσωπικής συλλογής. Αν θέλετε να δείτε τη… (στρογγυλή) Θεά, η οποία άλλαξε τον αθλητικό ρου της ιστορίας μας, δεν έχετε παρά να πάτε μέχρι το μουσείο της ΧΑΝΘ. Εκεί θα τη βρείτε. Την πραγματική μπάλα του τελικού…
Πηγή: www.idreamteam.gr
