Οδεύοντας στο τέλος της κανονικής περιόδου και μπαίνοντας πια στην τελική ευθεία της σεζόν, ένα από τα ασφαλή συμπεράσματα στα οποία μπορούμε να καταλήξουμε είναι ότι οι ελληνικές ομάδες συνειδητά και όχι από συγκυρία, στηρίζουν και επιλέγουν ολοένα και πιο συχνά Ελληνες προπονητές. Οι ξένοι τεχνικοί που περνούν από τους πάγκους της Basket League ΣΚΡΑΤΣ τείνουν να εξελιχθούν σε είδος προς εξαφάνιση αφού οι Ελληνες αποτελούν, σταθερά πλέον, τη συντριπτική πλειοψηφία.
Ασφαλώς και σημασία δεν έχει ο τόπος καταγωγής οποιουδήποτε επαγγελματία και πολύ περισσότερο ενός προπονητή μπάσκετ και δεν μπορεί να αποτελεί αυτοσκοπό για μια ομάδα να έχει Ελληνα στον πάγκο της, ούτε είναι κριτήριο ικανοτήτων, όμως είναι πλέον αυταπόδεικτο το ότι οι Ελλληνες προπονητές ανήκουν στην ελίτ της Ευρώπης. Η παρουσία δύο συμπατριωτών μας στο επικείμενο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας, δεν είναι σε καμία περίπτωση συμπτωματικό.
Είναι χαρακτηριστικό ότι την τελευταία τριετία μόνο τέσσερις τεχνικοί από αυτούς που κοουτσάρισαν τις ομάδες της κατηγορίας, δεν ήταν Ελληνες ενώ δύο από αυτούς έχουν την ελληνική ιθαγένεια, ο Ντράγκαν Σάκοτα και ο Μίλαν Τόμιτς. Οι άλλοι δύο ήταν ο Νέναντ Μάρκοβιτς και ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς. Αν αυτό δεν αποδεικνύει πως, επιτέλους, οι ελληνικές ομάδες πίστεψαν και στηρίζουν τους Ελληνες προπονητές τότε τι μπορεί να το κάνει;
Την περίοδο 2012-’13 συνολικά 26 προπονητές κοουτσάρισαν στο πρωτάθλημα και μόλις ένας από αυτούς ήταν ξένος, ο Νέναντ Μάρκοβιτς στον πάγκο του ΚΑΟΔ. Ενα χρόνο μετά σε σύνολο 23 προπονητών, μόνο δύο δεν ήταν Ελληνες, ο Μάρκοβιτς στον ΚΑΟΔ και ο Μίλαν Μίνιτς που ανέλαβε από τη 14η αγωνιστική τον Αρη και μέχρι το τέλος της σεζόν. Η τακτική των ελληνικών ομάδων να στηρίζουν τους Ελληνες προπονητές συνεχίστηκε και φέτος, αφού οδεύοντας προς το τέλος της σεζόν και σε σύνολο 21 τεχνικών που πέρασαν έστω και για ένα παιχνίδι από κάποιον πάγκο ως υπηρεσιακοί, μόνο τρεις δεν ήταν Ελληνες. Δύο όμως εξ αυτών ήταν Σέρβοελληνες!
Αναφερόμαστε βέβαια στον Ντράγκαν Σάκοτα της ΑΕΚ και στον Μίλαν Τόμιτς που διαδέχτηκε για λίγο τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Αμφότεροι αντιμετωπίζονται ως συμπατριώτες μας αφού πέρασαν σχεδόν όλη τη ζωή τους στη χώρα μας, αλλά γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη Σερβία. Ο τρίτος ξένος της φετινής “σοδειάς” των προπονητών βέβαια, είναι ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς του Παναθηναϊκού.
Προκειμένου να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, είναι χρήσιμο να δούμε την πτωτική πορεία που ακολουθεί η παρουσία ξένων προπονητών στο ελληνικό πρωτάθλημα τα τελευταία χρόνια χωρίς να είναι πολύ μακρινή η εποχή που οι “ιτς” κυριαρχούσαν στους ελληνικούς πάγκους. Για παράδειγμα στην περίοδο 2006-’07 συνολικά εννιά από τους 26 προπονητές που πέρασαν από τους πάγκους της κατηγορίας ήταν ξένοι. Ο Ισραηλινός Ερεζ Μπίτμαν και ο Κροάτης Ιβιτσα Μπούριτς στον Απόλλωνα Πάτρας, ο Ιταλος Αντρέα Ματσόν στον Αρη, ο Σέρβος Ντάρκο Ρούσο στο Μαρούσι, ο Ισραηλινός Πίνι Γκέρσον στον Ολυμπιακό, ο Σέρβος Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς στον Παναθηναϊκό, ο Σέρβος Λούκα Παβίτσεβιτς στον Πανιώνιο και ο Μπάνε Πρέλεβιτς στον ΠΑΟΚ.
Αναλυτικά η αναλογία Ελλήνων-ξένων προπονητών στους πάγκους της μεγάλης κατηγορίας…
ΣΕΖΟΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΞΕΝΟΙ
1999-2000 14 7
2000-’01 18 4
2001-’02 17 6
2002-’03 15 6
2003-’04 16 8
2004-’05 15 6
2005-’06 18 7
2006-’07 17 9
2007-’08 20 7
2008-’09 16 3
2009-’10 20 3
2010-’11 15 6
2011-’12 12 2
2012-’13 25 1
2013-’14 21 2
2014-’15 21 3
