”Θα είμαστε μια χαρά”

Ήταν δυο δύσκολες εβδομάδες για μας. Χάσαμε ξανά από τον Άρη το περασμένο Σάββατο. Θα μπορούσα να πω όλα τα τυπικά ότι υποτιμήσαμε τον αντίπαλο, ότι ήθελαν περισσότερο το παιχνίδι και μπλα, μπλα, μπλα. Αλλά η αλήθεια είναι πως οι ήττες αυτές είχαν να κάνουν με το ότι εμείς δεν σεβαστήκαμε τους εαυτούς μας σαν ομάδα. Μερικές φορές έχουμε μία συμπεριφορά αουτσάιντερ αντί φαβορί.

Κοιτώντας προς τα πίσω μερικά από τα απίστευτα παιχνίδια που παίξαμε απέναντι σε μερικές πραγματικά καλές ομάδες, δεν βρίσκω λόγο γιατί θα έπρεπε να μην παίζουμε σ’ αυτό το επίπεδο σε κάθε παιχνίδι. Η διαφορά ανάμεσα στις καλές ομάδες και τις καλύτερες ομάδες είναι η συνέπεια. Μην ανησυχείτε για μας, θα είμαστε μια χαρά. Στο τέλος της μέρας πρέπει να θυμόμαστε ότι ακόμα και η χειρότερη ομάδα μπορεί να κερδίσει καμιά φορά. Αυτή τη φορά κέρδισε δύο.

Προχωράω στο αγαπημένο μου θέμα: Τον Όμπι. Λοιπόν, ανακάλυψα πως του Όμπι του αρέσει η μπύρα. Αναστατώθηκε που δεν του έδινα από τις δικές μου. Αλλά πραγματικά ταράχτηκε. Ήταν πολύ αστείο. Αλλά τον έκανα να καταλάβει πως δεν ήταν αρκετά μεγάλος, που βασικά σημαίνει πως δεν έψαξα στο google αν τα σκυλιά κάνει να πιούν μπύρα και δεν ήθελα να μοιραστώ τη δικιά μου.

Όπως και να ‘χει, προχωράω στα υπόλοιπα νέα του Όμπι. Φαίνεται να έχει παραλυτικό φόβο για τις σακούλες σκουπιδιών (γελάω). Τις γεμάτες σακούλες σκουπιδιών, όχι τις άδειες. Θα το δουλέψουμε για να το ξεπεράσει αυτή την εβδομάδα.

Έτσι φύγαμε την Τρίτη για την Ιταλία και το τελευταίο μας παιχνίδι για το Eurocup. Το ταξίδι ξεκίνησε λίγο στραβά στη διαδρομή Θεσσαλονίκη – Αθήνα. Φίλε, το αεροπλάνο κουνούσε κι έπεφτε σε κενά συνέχεια. Ομολογώ φοβήθηκα λίγο, αλλά κοίταξα απέναντί μου στο διάδρομο και είδα τον Θωμά (Κώττα) που ήταν πραγματικά φοβισμένος και άρχισα να γελάω. Μετά το ταξίδι ήταν ομαλό. Το παιχνίδι στο γήπεδο της Καντού ήταν δύσκολο. Είναι καλή ομάδα στην έδρα τους και παλέψαμε πολύ, αλλά δεν τα καταφέραμε στο τέλος.

Το παιχνίδι αυτό σημάδεψε και το τέλος του Γιούροκαπ για μας. Είναι γλυκόπικρη η αίσθηση. Πικρή γιατί θέλαμε να συνεχίσουμε αλλά γλυκιά γιατί μας δίνει περισσότερο χρόνο να ξεκουραστούμε και να ξαναβρούμε τις δυνάμεις μας. Ανεξάρτητα, είμαι περήφανος από την πορεία της ομάδας μας στο Eurocup.

Είμαστε πλέον πίσω στη Θεσσαλονίκη και ετοιμαζόμαστε για το παιχνίδι με τη Δράμα. Τώρα είναι ώρα για μας να δουλέψουμε και να επιστρέψουμε στο σωστό δρόμο. Δεν υπάρχει κάτι άλλο να πω γι’ αυτό το παιχνίδι. Είναι ματς που το χρειαζόμαστε.

Κάτι τελευταίο. Παρακολουθώ το Orphan Black και το Killing αυτό τον καιρό. Δύο εκπληκτικά σόου που συνιστώ.

Ελπίζω να τα πούμε την επόμενη εβδομάδα.”