Εδώ και καιρό το γράφουμε (εμείς, που διαφέρουμε από τους άλλους), ότι ο Γιώργος Βασιλακόπουλος έχει χάσει την ισχύ του, πως πρέπει (πλέον έχουν) να συνηθίσουν στην ιδέα της ήττας. Η απόρριψη των διεθνών από τη FIBA είναι άλλη μια σφαλιάρα.
Όχι, βεβαίως, στον πρόεδρο της ΕΟΚ, που είναι γνωστό ότι… “δεν ασχολείται με τους διαιτητές και τη διαιτησία“. Όχι, αυτός ούτε είδε, ούτε άκουσε τίποτα για τον… φόνο. Αλλά οι δικοί του -γιατί, διάολε, κάποιος ασχολείται με τη διαιτησία, για να ‘χουν και αγωνία μην χάσουν τον έλεγχό της- έφαγαν άλλη μια ξεγυρισμένη φάπα.
Ήμουν έτοιμος να ασχοληθώ με το θέμα, αλλά με πρόλαβε ο καλός φίλος Μιχάλης. Κι όσα έγραψε είναι σημαντικά, γιατί είναι απλά και κατανοητά. Αναφέρει, κατά λέξη, στο ηλεκτρονικό του μήνυμα (με πολλούς αποδέκτες):
“Έχω την αίσθηση -και γι’ αυτό δεν είμαι βέβαιος- ότι δεν πέρασε ούτε απ’ τα “ψιλά” των ειδήσεων: “Η απάντηση της FIBA για τους διεθνείς διαιτητές που πρότεινε η ΕΟΚ ήταν αρνητική“. Και φυσικά δεν συζητιέται πουθενά, εκτός από τα πηγαδάκια των διαιτητών.
Ήττα και μάλιστα μεγάλη. Μαθαίνοντας και τους λόγους, θα πω ότι η ήττα είναι ακόμη μεγαλύτερη και μας (τους) φτάνει στα όρια της ανυποληψίας. Οι υποψήφιοι “διεθνείς” δεν διέθεταν τα απαραίτητα τυπικά προσόντα. Δεν μ’ ενδιαφέρει ποια είναι τα απαραίτητα.
Ερωτώ:
– Αφού δεν διέθεταν τα απαραίτητα τυπικά προσόντα, γιατί τους στέλνεις;
– Μήπως τους στέλνεις “εκ συνηθείας“, αφού με τον ίδιο τρόπο έχεις μάθει να λειτουργείς κι εσωτερικά (ορισμοί, αξιολογήσεις, επιτροπές, κομισάριοι);
– Μήπως, πλέον, δεν διαθέτεις το “κύρος” που κάποτε είχες στην FIBA; Όλοι καλά γνωρίζουμε ότι στο παρελθόν πολλοί, για να μην πω όλοι οι διαιτητές, έγιναν διεθνείς χωρίς να διαθέτουν τα απαραίτητα τυπικά προσόντα.
Η τελευταία μου ερώτηση είναι ρητορική: Χαρήκατε μήπως; Στην ΚΕΔ αναφέρομαι.
Φιλικά
Μιχάλης”
Υ.Γ.: Η φωτογραφία μοιάζει (αλλά δεν είναι) άσχετη με το θέμα. Θαρρώ, όμως, πως οι άλλοι δύο μάλλον θα τα κατάφερναν καλύτερα από τον πάλαι ποτέ “ισχυρό“…
