Είναι δύσκολη η ανάγνωση τέτοιων αποφάσεων. Κι επειδή εμείς ΔΕΝ αντιγράφουμε απλά τις ανακοινώσεις (ενίοτε και τα ρεπορτάζ) όπως κάνουν οι άλλοι, καταγράφουμε αυτά που συμβαίνουν κι όχι αυτά που κυκλοφορούν για κατανάλωση.
Η απόφαση του ΑΣΕΑΔ είναι συγκεκριμένη. Δικαιώνει τον Ολυμπιακό ως προς το σκέλος της απόφασης του Αθλητικού Δικαστή να ΜΗΝ ασχοληθεί με την ένσταση, κρίνοντάς την απαράδεκτη. Και το “απαράδεκτη” στη νομική γλώσσα σημαίνει ότι δεν μπήκε στην ουσία της υπόθεσης, δεν τη διάβασε καν.
Πάμε στην ουσία. Τί έχει πετύχει ο Ολυμπιακός; Αυτό που θα λέγαμε “αναψηλάφηση της δίκης“. Να εκδικάσει, δηλαδή, ο Αθλητικός Δικαστής την ένσταση, κάτι που κατ’ αρχήν δεν έπραξε. Όσο κι αν πετάει πυροτεχνήματα, του στυλ “κερδίσαμε το παιχνίδι“, δημιουργεί εντυπώσεις (θετικές ή αρνητικές), αλλά επί της ουσίας… μηδέν εις το πηλίκον.
Αν θέλει να πετύχει ουσιαστικά κάτι, πρέπει άμεσα να ζητήσει από τον Αθλητικό Δικαστή να πειθαρχήσει στην “εντολή” του ΑΣΕΑΔ. Βεβαίως, ο Αθλητικός Δικαστής μπορεί να κινηθεί και αυτεπάγγελτα, έχοντας την απόφαση τού Δευτεροβάθμιου Οργάνου και να “δικάσει“. Όμως, δεν παίρνω όρκο ότι υπάρχει κανείς που θα τον υποχρεώσει να κινηθεί από μόνος του, αν το νομικό τμήμα των “ερυθρολεύκων” δεν κινήσει τις διαδικασίες.
Ακόμα κι αν εκδικάσει ο Αθλητικός Δικαστής την υπόθεση ΔΕΝ είναι σίγουρο ότι θα επικρατήσει η άποψη της ομάδας του μεγάλου λιμανιού. Όπως και να ‘χει, όμως, ο ηττημένος της δικαστικής διαμάχης (είτε είναι ο Παναθηναϊκός, είτε ο Ολυμπιακός), θα προσφύγει εκ νέου στο ΑΣΕΑΔ.
Το θέμα δεν θα τελειώσει ούτε σήμερα, ούτε τη Δευτέρα. Η ΕΟΚ είναι υποχρεωμένη να αναβάλει τον ημιτελικό, γιατί διαφορετικά ακροβατεί σε εξαιρετικά λεπτό σχοινί. Αν αφήσει τα πράγματα να εξελιχθούν αδιαφορώντας για την απόφαση τού ΑΣΕΑΔ, ενδέχεται να τινάξει το Κύπελλο στον αέρα.
Από την άλλη άνθρωποι της Ομοσπονδίας ήταν αυτοί που με “non paper” έδιναν κατευθύνσεις κατά του ΕΣΑΚΕ, όταν εφάρμοσε (ως όφειλε) την απόφαση του ΑΣΕΑΔ. Για να δούμε τώρα, που η μπάλα είναι στην περιοχή της, αν θα κάνει με την ίδια ευκολία, αυτά που έλεγε ότι οι άλλοι έπρεπε να κάνουν.
