Στο ισπανικό ποδόσφαιρο υπάρχει ο Μέσι και ο Ρονάλντο. Στο γερμανικό ο Λεβαντόφσκι και ο Γκέτσε. Στο αμερικάνικο μπάσκετ ο ΛεΜπρον Τζέιμς. Στο ελληνικό μπάσκετ των τοπικών αλλά και εθνικών κατηγοριών υπάρχει ο Θέμης Φωτόπουλος.
Είσαι πρόεδρος κάποιας ομάδας μπάσκετ και θες απεγνωσμένα μια άνοδο ή μία καλή πορεία τη χρονιά που θα έρθει; Θες η ομάδα σου να έχει ένα καλό σύνολο με καλούς χαρακτήρες που θα δώσουν και το αίμα τους για να πετύχουν τους στόχους που έχεις θέσει; Ξεκινάς με την προσθήκη του Θέμη Φωτόπουλου για αρχή και έχοντας υπερκαλύψει μια θέση στα γκαρντ, ψάχνεις για τους υπόλοιπους.
Οι Sportsofficers έχουμε τη χαρά να κλέψουμε λίγο χρόνο από τον Θέμη και να μάθουμε μερικά πράγματα για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, ενός παίχτη που το όνομά του έχει γίνει συνώνυμο με την λέξη ”άνοδος”. Γνωστός στη πιάτσα για το ταλέντο του, αλλά και για τον εξαιρετικό του χαρακτήρα, από όπου και αν έχει περάσει, έχει παντού φίλους και ανθρώπους να λένε μόνο καλές κουβέντες για αυτόν.
Πάμε να δούμε τι μας λέει ο Θέμης…
– Θέμη καλησπέρα και σε ευχαριστούμε πολύ για την τιμή που μας κάνεις, να ανοίξεις τον τομέα ”συνεντεύξεις” για το νέο μας blog.
“Τι είναι αυτά που λες; Τέτοιες δουλειές πρέπει να επιβραβεύονται. Η κοινωνία του τοπικού μπάσκετ χρειάζεται σάιτ σαν το δικό σας, καθώς η μικρή μας κοινωνία ζητά ενημέρωση και ενασχόληση. Το μπάσκετ για εμάς είναι χαρά”.
– Αφού σε ευχαριστήσουμε ξανά ας μπούμε σιγά σιγά σε μερικές ερωτήσεις. Τόσα χρόνια στην ΕΣΚΑΝΑ μετράς σχεδόν μόνο ανόδους. Ποια χρονιά δε θα ξεχάσεις ποτέ; Ποια ήταν η καλύτερή σου;
“Η χρονιά στον Εθνικό Πειραιώς το 2009. Από την Α ΕΣΚΑΝΑ ανεβήκαμε στη Γ΄ Εθνική. Τρομερό κλίμα με τα υπόλοιπα παιδιά, ο κόσμος ήταν σε κάθε αγωνιστική δίπλα μας με γεμάτο το γήπεδο και είχα και εγώ προσωπικά μια πολύ καλή χρονιά και το ευχαριστήθηκα όσο ποτέ”.
– Αν έχεις να θυμάσαι κάποια μπασκετική στιγμή που θα σου μείνει αξέχαστη, ποια στιγμή θα ήταν αυτή;
“Η εύκολη απάντηση θα ήταν να πω με την επισφράγιση της ανόδου με όποια ομάδα και αν ήμουν. Αλλά αν θα ξεχώριζα μία θα ήταν η άνοδος της Προοδευτικής από τη Γ’ Εθνική στη Β’ το 2002-03”.
– Στην αντίστοιχη ερώτηση για κάποιον αγώνα που δε θα ξεχνούσες ποτέ;
“Δύο παιχνίδια έχω να θυμάμαι. Ένας αγώνας μεταξύ Προοδευτικής και ΑΕΚΤ για τη Γ΄ Εθνική. Αγωνιζόμουν στην Προοδευτική και θέλαμε μόνο νίκη στην έδρα μας για να ανέβουμε κατηγορία το 2004-05. Εκείνη η ήττα ήταν από τις αλησμόνητες στιγμές. Και το άλλο ματς που δεν ξεχνιέται με τίποτα, είναι το παιχνίδι Εθνικός – Πορφύρας που έγινε στη Δραπετσώνα το 2009. Κερδίσαμε και ανεβήκαμε κατηγορία, μπροστά σε 1000 άτομα που είχαν δημιουργήσει τρομερή ατμόσφαιρα και εμένα να βάζω 33 πόντους σε εκείνη την αναμέτρηση”.
– Αν έχεις να θυμάσαι έναν καλό αμυντικό που σου έχει βγάλει το λάδι ποιός θα ήταν;
“Νομίζω ότι σε ατομικό επίπεδο θα ξεχώριζα τον Πέτρο Αθανασούλα. Παλιά έπαιζε στον Αμύντα και μου έβγαζε το λάδι, ήμασταν συμπαίκτες στον Πορφύρα και πέρυσι αγωνιζόταν στον ΑΟΠΦ”.
– Ποιόν θα έχεις να θυμάσαι σαν τον καλύτερο συμπαίχτη που είχες ποτέ;
“Τι να απαντήσω εδώ; Ποιόν να πρωτοθυμηθώ; Είναι ερώτηση που θα αδικήσω δεκάδες παιδιά που βρέθηκαν μαζί μου και ήταν άψογοι συμπαίχτες αλλά και πολύ καλοί φίλοι. Δε θα ήθελα να αδικήσω κανέναν. Όσοι ήταν πάντως ξέρουν και ήταν αρκετοί”.
– Τι πήγε πέρυσι στραβά στον Ερμή και σου χάλασε το καλό σερί με ανόδους που είχες;
“Τα σερί είναι για να σταματάνε. Νομίζω όμως ότι η ομάδα πέρυσι κάτω από τις συνθήκες που συνδυάστηκε, έπιασε ταβάνι. Όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, πρώτοι από όλους φταίμε εμείς οι παίκτες. Το υλικό ήταν καλό, αλλά για μια πρώτη επαφή με την κατηγορία, πιάσαμε ταβάνι. Το μυστικό της επιτυχίας, ίσως απουσίαζε.
Εκ του αποτελέσματος πάντα, το στήσιμο της ομάδας δεν ήταν το πλέον κατάλληλο. Δεν μπορώ να θεωρήσω όμως αποτυχημένη τη χρονιά. Η δεύτερη θέση ίσως να ήταν και ο στόχος μας. Αυτό που μπορούσαμε να κάνουμε σαν ταβάνι. Η άνοδος θα ήταν υπέρβαση”.
– Φέτος θα σε δούμε στον Άρη Νικαίας.
“Επιστρέφω σε μία οικογένεια. Δέχτηκα μία πρόταση από τον κύριο Γαλήτη και τον κύριο Σκιαθήτη και μέσα σε τρία λεπτά και χωρίς κάτι περαιτέρω συμφωνήσαμε. Και χαίρομαι για την επιλογή μου γιατί έχω έρθει σε μια ομάδα. Μέσα σε δεκαπέντε μέρες έχουμε γίνει ομάδα”.
– Τι προβλέπεις για τη χρονιά που έρχεται για την κατηγορία;
“Υγεία να έχουμε και να εκπληρώσουμε τους στόχους μας. Δηλαδή να πρωταγωνιστήσουμε. Αν θα βγούμε πρώτοι, αν θα βγούμε δεύτεροι ή τρίτοι, δεν έχει μεγάλη σημασία. να είμαστε υγιείς, να το ευχαριστιόμαστε και να πρωταγωνιστήσουμε. Στόχος μας είναι κάθε φορά η νίκη”.
– Είδες εχθές και την εθνική μας ομάδα. Από τη δική σου τη γωνία τη θα σχολίαζες;
“Είμαστε περήφανοι. Και το λέμε τώρα που χάσαμε έτσι; Είμαστε περήφανοι και να συνεχίσουμε τη σκληρή δουλειά. Οι Σέρβοι μας μπλοκάρανε, ήταν καλύτερα διαβασμένοι, αλλά μόνο συγχαρητήρια μπορούμε να δώσουμε στα παιδιά, που παλέψανε κυριολεκτικά μόνοι τους”.
– Τι θα ήθελες να γράψουμε για εσένα;
“Το πιο σημαντικό για εμένα είναι η οικογένειά μου. Πως να μην την ευχαριστήσω που είναι τόσα χρόνια δίπλα μου, σε όλες μου τις προσπάθειες και με υπομένουν! Αυτούς θέλω να ευχαριστήσω”.
– Και εμείς Θέμη με τη σειρά μας θα ευχαριστήσουμε εσένα. Να σου ευχηθούμε μια χρονιά με υγεία και να είστε και φέτος πρωταγωνιστές εσύ και η ομάδα σου. Ακριβώς τις ευχές που επιθυμείς δηλαδή.
“Να είστε καλά. Αν πιάσουν τόπο οι ευχές σας, τότε όλα θα πάνε καλά”.
*Ο Θέμης είναι το παιδί που όλοι βλέπουμε στο δρόμο, του λέμε “καλημέρα” και μπορεί να μας κουβεντιάσει για τα πάντα. Πιστός στρατιώτης του αθλήματος, οικογενειάρχης και επαγγελματίας φυσιοθεραπευτής είναι κάποιες από τις ιδιότητες του. Μιλώντας με ανθρώπους σαν το Θέμη καταλαβαίνει κανείς, ότι ο αθλητισμός είναι πραγματική αγάπη. Βλέποντας την ακατάπαυστη ενασχόληση του με την ΕΣΚΑΝΑ και το μπάσκετ συνολικά, καταλαβαίνει κανείς ότι δε χωρούν δικαιολογίες για να απομακρυνθεί κάποιος από τον αθλητισμό.
Πηγή: sportsofficers
