Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς είναι και επίσημα πια προπονητής στον Παναθηναϊκό. Τεχνικός με περγαμηνές και πλούσιο βιογραφικό. Οι παλιότεροι, όμως, τον θυμούνται για το φαρμακερό σουτ του. Ήταν ο βασικός σούτινγκ γκαρντ στην υπερομάδα της Γιουγκοπλάστικα, που πέτυχε αυτό που ο Πατ Ράιλι είχε ονομάσει “three peat“: τρεις συνεχόμενες κατακτήσεις τίτλου, δηλαδή. Στην προκειμένη περίπτωση, του -τότε- Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Με τον Ιβάνοβιτς προστίθεται ακόμη ένας κρίκος σε μία ιδιαίτερη αλυσίδα: Των πρωταγωνιστών εκείνης της μοναδικής ομάδας, που στη συνέχεια πέρασαν από τα μέρη μας. Είτε ως παίκτες, είτε ως προπονητές. Εκείνοι που δεν καταφέραμε να φιλοξενήσουμε στο ελληνικό μπάσκετ -από τους πρωτοκλασάτους- είναι ο Τόνι Κούκοτς και ο Βέλιμιρ Περάσοβιτς, αν και για τον δεύτερο υπάρχει ανοιχτό το “παράθυρο“, αφού κάνει επιτυχημένη καριέρα προπονητή, οπότε δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Από εκείνη την ομάδα, την οποία λάτρεψαν ακόμη και οι αντίπαλοι της, πέρασαν αρκετοί από τη χώρα μας:
Ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, του οποίου άλλωστε ήταν και δημιούργημα εκείνη η σπουδαία ομάδα, την οποία οδήγησε στην κορυφή της Ευρώπης δύο φορές, το 1989 και το 1990. Το 1995 ήρθε στην Ελλάδα, οδήγησε τον Παναθηναϊκό στην πρώτη ευρωπαϊκή του κούπα κι έφυγε στη μέση της επόμενης περιόδου.
Ο Ζέλικο Παβλίσεβιτς γεύτηκε τη χαρά του ευρωπαϊκού τίτλου με τη Γιουγκοπλάστικα το 1991 -τότε είχε την ονομασία ΠΟΠ ’84– και δύο χρόνια μετά βρέθηκε για 1,5 σεζόν στον πάγκο του Παναθηναϊκού.
Ο Ντίνο Ράτζα, από τα πρώτα “βιολιά” εκείνης της μοναδικής ομάδας, έβαλε “φαρδιά – πλατιά” την υπογραφή του στο πρωτάθλημα του 1997-’98, το πρώτο του Παναθηναϊκού μετά από 14 χρόνια, για να περάσει στη συνέχεια και από τον Ολυμπιακό.
Ο Ζόραν Σάβιτς, που πέρασε μια “γεμάτη” διετία στον ΠΑΟΚ, με τον οποίο κατέκτησε το κύπελλο Κόρατς του 1994 και το κύπελλο Ελλάδας του 1995, ενώ έπαιξε στους τελικούς της Α1 στην πρώτη χρονιά.
Ο Γκόραν Σόμπιν ήταν μέλος της ομάδας στα φάιναλ φορ του Μονάχου και της Σαραγόσα, το 1989 και το 1990, αντίστοιχα, πέρασε από τον Άρη -μόνο στις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις του- στην επόμενη σεζόν, χωρίς όμως να αγωνιστεί στο φάιναλ φορ του Παρισιού το 1991.
Ο Λούκα Παβίσεβιτς, ήταν ένα από τα “μοτεράκια” της Γιουγκοπλάστικα, μαζί με τον Ζόραν Σρετένοβιτς στη θέση του πόιντ γκαρντ. Ο Παβίσεβιτς ήταν παρών στις δύο πρώτες κατακτήσεις της ευρωπαϊκής κορυφής για να περάσει από τη χώρα μας, αρκετά χρόνια μετά, τη σεζόν 2006-’07 ως προπονητής του Πανιωνίου.
Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, άφησαν ένα έργο πίσω τους, έφυγαν ως πετυχημένοι. Απομένει να διαπιστώσουμε αν θα το κάνει και ο Ιβάνοβιτς…
