Παρακολουθώ εδώ και καιρό αυτό το… παιχνίδι αναμονής, το “σκάκι” ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Βαγγέλη Μάντζαρη. Κι η αλήθεια είναι πως ο νεαρός πόιντ γκαρντ βρίσκεται αυτή τη στιγμή με την πλάτη στον τοίχο, όσο κι αν στο ξεκίνημα της ιστορίας (της… παρτίδας) έμοιαζε να έχει κάνει περισσότερες κινήσεις και να έχει το πάνω χέρι.
Η άποψή μου είναι πως ο διεθνής πόιντ γκαρντ θα μείνει στον Ολυμπιακό. Το ζήτημα είναι πόσο ευχάριστη θα είναι η παραμονή του. Γιατί ήδη οι “ερυθρόλευκοι” του πέταξαν το γάντι με την απόκτηση του Όλιβερ Λαφαγιέτ κι είναι έτοιμοι να του πουν “ρουά”, άμα την ανακοίνωση της συμφωνίας με τον Μάλκολμ Ντιλέινι.
Η πλευρά του Μάντζαρη, επηρεασμένη ενδεχομένως από τη θορυβώδη αλλά ανούσια κίνηση του Παναθηναϊκού να τον ζητήσει, επιδίωξε να αυξήσει τον μισθό του παίκτη. Και -για να λέμε του στραβού το δίκιο- ο Βαγγέλης είναι ριγμένος αν συγκρίνουμε το συμβόλαιό του με άλλα συμβόλαια, παικτών που είχαν μικρότερη συνεισφορά.
Η κίνηση ήταν μάλλον επιπόλαιη, όσο και η επιλογή της δημοσιοποίησης του ταξιδιού στην Κωνσταντινούπολη. Θα μπορούσε να γίνει χωρίς θόρυβο, δίχως δημοσιότητα. Ήταν το στοιχείο που απελευθέρωσε τη διοίκηση του Ολυμπιακού, να κινηθεί επιθετικά απέναντι στον Μάντζαρη.
Η απόκτηση του Λαφαγιέτ, η ταυτόχρονη παρουσία των Σπανούλη – Σλούκα και η επερχόμενη προσθήκη του Ντιλέινι, επιτρέπουν στον Γιώργο Μπαρτζώκα να μειώσει δραστικά τον χρόνο του Βαγγέλη, αν ο τελευταίος δεν συμφωνήσει με την επέκταση του συμβολαίου του, αν δεν δεχθεί τους όρους του Ολυμπιακού, που -για να λέμε και του στραβού το δίκιο- δεν είναι κακοί. Δεν του πρότειναν να εργαστεί με συνθήκες… γαλέρας.
Ο Μάντζαρης ή θα υποχρεωθεί να συμφωνήσει σε επέκταση συνεργασίας και παράλληλα να παλέψει για να κρατήσει τον χρόνο του στο παιχνίδι του Ολυμπιακού και να μην μετατραπεί σε… Κατσίβελη, ή θα περάσει μια επώδυνη χρονιά, προμηθευόμενος “τσατσάρες” και μετρώντας μέρες, μέχρι να ολοκληρωθεί ο χρόνος του συμβολαίου του.
Σε περίπτωση που επιλέξει το δεύτερο, θα έχει μονόδρομο τη μετακόμιση στο ΟΑΚΑ, αφού οι ξένοι μετρούν περισσότερο τις στατιστικές απεικονίσεις. Για οποιαδήποτε ισπανική, ρωσική, τουρκική ομάδα, δεν έχει σημασία ότι ο Μάντζαρης είναι Έλληνας (κάτι εξόχως σημαντικό για τους δύο “αιώνιους” κι αιτία για να ανεβαίνει το κασέ του), άρα αν δεν έχει χρόνο συμμετοχής η μετοχή του θα κατρακυλήσει.
Ακόμα και για τον Παναθηναϊκό η απόκτηση ενός παίκτη, ο οποίος θα έχει για έναν χρόνο περισσότερο… καθιστική ζωή στον πάγκο, δεν είναι το καλύτερο, αφήστε που αποτελεί στοιχείο, προκειμένου να κατεβεί το κόστος μεταγραφής.
Βέβαιον είναι πως ο Μάντζαρης αποτελεί ένα σπουδαίο αθλητικό κεφάλαιο, όντας εκ των κορυφαίων (ίσως ο καλύτερος, αλλά πάλι μπορεί να μην είμαι αντικειμενικός λόγω της ιδιαίτερης συμπάθειας που τρέφω προς το πρόσωπό του, αφού πάνω απ’ όλα είναι καταπληκτικό παιδί) στην άμυνα δύο εναντίον δύο. Βρίσκεται μπροστά σε μια κρίσιμη απόφαση, την όποια -κατά την ταπεινή μου άποψη- έπρεπε να είχε πάρει πολύ νωρίτερα.
Όπως και να ‘χει, είτε επεκτείνει τη συνεργασία του με τον Ολυμπιακό, είτε απλά εξαντλήσει φέτος το συμβόλαιό του, θα έχει να παλέψει σκληρά για τη θέση του, χωρίς ο… κριτής να είναι κατ’ ανάγκη αδέκαστος. Δεν θα είναι η πρώτη του φορά, καθώς τίποτα δεν του χαρίστηκε. Πάντως, δεν θα είναι ευχάριστη η κατάσταση.
Δεν αποκλείεται, την τελευταία στιγμή (αλά Παπανικολάου) να ειδοποιηθεί πως… μετακομίζει στο εξωτερικό. Αλλά γι’ αυτά είναι ακόμα νωρίς.
Υ.Γ.: Μπορεί να είναι και τυχαίο γεγονός. Τα χρήματα που προσφέρει ο Ολυμπιακός για την ανανέωση της συνεργασίας με τον Μάντζαρη, είναι περίπου ίδια με αυτά που θα πάρει ο Ντιλέινι. Ή αλλιώς “τόσα δίνω, πόσα θες“…
