Πριν από 28 μήνες μια εκδήλωση εις μνήμην της κόρης του και αγαπημένης φίλης μας Έλλης τον είχε συγκλονίσει. Ο Φαίδων Κωνσταντουδάκης έχει να το λέει (και να το γράφει) και θα θυμάται μια ζωή εκείνη την πρωτοβουλία της ΚΑΕ ΑΕΚ, γι’ αυτό και οι ιδιαίτερες αναφορές προς τον Νίκο Γεωργαντζόγλου πρωτίστως, και στους Κώστα Σταματιάδη, Κυριάκο Χήνα, που τότε συμμετείχαν στο εγχείρημα.
Ο κ. Γεωργαντζόγλου, πρώην πρόεδρος της προσωρινής διοίκησης της ΚΑΕ, με αφορμή σχόλιο του Φ.Κ. στο σαββατιάτικο “Α-Ω” έγραψε τα παρακάτω στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook:
“Με την πρωτοβουλία του τότε προέδρου της μπασκετικής ΑΕΚ, Νίκου Γεωργαντζόγλου τιμήθηκε μια μνήμη. Η υποχρέωσή μας «μετριέται» όσες οι ισάριθμες ψυχές που πλημμύριζαν κάποτε το Καλλιμάρμαρο και τα γραψίματά μας στο “ΦΩΣ”, ήταν σαν από πένα-φτερό, αποσπασμένο από πλευρό αγγέλου. Επειδή το σημερινό μπασκετικό απόγευμα της ΑΕΚ για εμάς προσωπικά συνδέεται με αόρατο ασημένιο νήμα και με την 14η Ιανουαρίου 2012, θα προσπαθήσουμε να είμαστε εκεί… Όταν ο Ύψιστος δημιουργούσε την Πλάση με το συναίσθημα «συγκίνηση» εγκαθιστούσε ανθισμένη άνοιξη στα σωθικά του ανθρώπου”.
Τα παραπάνω έγραψε –μεταξύ άλλων- χθες (προχθές) στο “ΦΩΣ” ο τεράστιος Φαίδων Κωνσταντουδάκης. Μόνο και μόνο η αποστροφή του ότι πήγε στο ιστορικό ματς ΑΕΚ-Ψυχικού (και) για χάρη μας, επειδή πριν από δύο χρόνια πράξαμε το αυτονόητο με αφορμή ένα τραγικό γεγονός, μας ξεπερνάει. Ανατριχίλα. Συγκινηθήκαμε.
Διαβάσαμε το δημοσίευμα σε διάλειμμα της περιοδείας μας μεταξύ Ωρωπού και Χαλκίδας και κλονιστήκαμε. Ο άνθρωπος που μεγάλωσε γενιές ΑΕΚτζήδων με τα κείμενά του στον “ΔΙΚΕΦΑΛΟ”, ειδικά τα πέτρινα χρόνια της δεκαετίας του ’80, έγραψε ξανά για την ταπεινότητά μου. Έκανε αυτός τόσα πολλά και εγώ απλά ως παράγοντας και άνθρωπος τότε τόσα λίγα για το άδικο που βρήκε εκείνον και την οικογένειά του. Με αυτά που έγραψε μου έδωσε οξυγόνο για όλη μου την ζωή. Γιατί το οξυγόνο αυτό μου το είχε πάρει η ΑΕΚ το 2012 όταν δεν κατάφερε να ανέβει στην Α1.
Δημόσια αναφέρθηκε σε μένα, δημόσια τον ευχαριστώ κι εγώ από καρδιάς. Νιώθω υπερήφανος, που αυτή η μικρή προσφορά μου αναγνωρίζεται από τον “Πατριάρχη” του “κιτρινόμαυρου” ρεπορτάζ. Γιατί διαχρονικά έχω κάνει πολλά και για την ΑΕΚ, αλλά νιώθω ότι ουδέποτε αναγνωρίστηκε, όπως μου άξιζε… Ένα είναι βέβαιο: Δεν μετανιώνω για τίποτε. Να είσαι καλά, Κύριε Φαίδωνα. Καμιά “υποχρέωση”. Καθήκον μου ήταν τότε. Καθήκον της ΑΕΚ”.
