Δύο κολέγια που βρέθηκαν (πολύ) πρόσφατα στον θρόνο του πρωταθλητή ήταν αυτά που κέρδισαν τα δύο τελευταία εισιτήρια για το Final Four. Ο λόγος για το Connecticut και το Kentucky, τα οποία επιβίωσαν των χθεσινών μονομαχιών με Michigan State και Michigan, αντίστοιχα, πανηγυρίζοντας έξαλλα την πρόκρισή τους στις τέσσερις καλύτερες ομάδες της March Madness.
Έτσι, τα ζευγάρια των ημιτελικών είναι: Florida-Connecticut και Wisconsin – Kentucky, σε δύο μονομαχίες που αναμένονται με κομμένη την ανάσα.
“Δάγκωναν” οι “Huskies”
Ποιος θα το περίμενε πως το Connecticut θα μπορούσε να πετάξει εκτός συνέχειας το Michigan State (60-54). Μια ομάδα που έδειχνε “χτισμένη” για το φετινό Final Four. Δεν γνωρίζουμε πόσοι πίστευαν πως οι “Huskies” έχουν τα φόντα να κάνουν την έκπληξη. Αυτό που είναι σίγουρο είναι πως ο Shabbaz Napier (25π.) δεν υπήρχε περίπτωση να μην βρίσκεται στο North Texas.
Ο ηγέτης του Connecticut δήλωσε “παρών” σε κάθε χρονικό σημείο που τον χρειάστηκε η ομάδα του. Είτε σε άμυνα είτε σε επίθεση. Και δη στα τελευταία λεπτά, όπου πέτυχε αρκετούς κρίσιμους πόντους, ήταν εύστοχος από τη “γραμμή της φιλανθρωπίας” και με την εν γένει παρουσία του έδωσε το σύνθημα της πρόκρισης. Από κοντά και το alter ego του, ο Ryan Boatright (11π.), ο οποίος ευστόχησε στις βολές που εκτέλεσε στα τελευταία λεπτά βάζοντας κι αυτός το δικό του λιθαράκι στη νίκη της ομάδας του.
Στην αντίπερα όχθη, το Michigan State απογοήτευσε πολύ κόσμο. Τόσο με την εν γένει αγωνιστική του παρουσία σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι όσο και με τη νευρικότητα των παικτών του σχεδόν καθ όλη τη διάρκεια του σαρανταλέπτου. Ο Tom Izzo έβλεπε τους παίκτες του να μην μπορούν να διασπάσουν την άμυνα των “Huskies“, με το 10/28 τρίποντα να είναι ενδεικτικό της κατάστασης. Κι όχι μόνο αυτό αφού οι “Spartans” υπέπεσαν σε δεκαέξι (16) λάθη, τα περισσότερα εκ των οποίων σε κρίσιμα σημεία της αναμέτρησης.
Όσο για διακριθέντες από την πλευρά των ηττημένων; Όταν ο Adreian Payne (13π. με 3/10 τρίπ. και 9ριμπ.) και ο Keith Appling (2π.) βρίσκονται σε τόσο κακή βραδιά, είναι φυσιολογικό να μην μπορεί να “σώσει την παρτίδα” ο Gary Harris (22π.), ο οποίος πάλευε μόνος του στα τελευταία δέκα λεπτά του αγώνα.
Τι παιχνίδι, Θεέ μου…
Όσοι άντεξαν το ξενύχτι και παρακολούθησαν την αναμέτρηση του Kentucky με το Michigan σίγουρα δεν το μετάνιωσαν. Οι “Wildcats” πήραν τη νίκη – πρόκριση (75-72) χάρη σε εύστοχο σουτ τριών πόντων του Aaron Harrison (12π. με 4/6 τρίπ.) 2.3’’ πριν το τέλος του αγώνα, αφού το σουτ (της απελπισίας) που επιχείρησε ο Nik Stauskas (24π.) στην εκπνοή δεν βρήκε στόχο.
Παρά την απουσία του William Cauley – Stein, ο John Calipari δεν αγχώθηκε. Κι αυτό γιατί τράβηξε λαγό από το καπέλο του, ονόματι Marcus Lee (10π.-8ριμπ.), ο ποίος έκανε το παιχνίδι της ζωής του. Πρόκειται άλλωστε για έναν παίκτη που μέχρι πέρσι έπαιζε… βόλεϊ και ο οποίος φέτος είχε ελάχιστο (έως μηδαμινό) χρόνο συμμετοχής στο Kentucky.
Με τον Julius Randle (16π.-11ριμπ.) να “ξυπνάει” στο β’ ημίχρονο και τους αδερφούς Aaron και Andrew Harrison (8π.-6ριμπ.) να αναλαμβάνουν δράση στο τέλος, οι “Wildcats” προκρίθηκαν στο Final Four για τρίτη φορά την τελευταία τετραετία.
Από την πλευρά τους, οι “Wolverines” πάλεψαν μέχρι τέλους δείχνοντας πως θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι αυτοί η ομάδα που θα έπαιρνε την πρόκριση για την επόμενη φάση της March Madness. Η αδυναμία στα ριμπάουντ (35 έναντι 24) όμως σε συνδυασμό με το “μεγάλο τρίποντο” που πέτυχε ο Aaron Harrison έβαλαν τέλος στη σεζόν για την ομάδα του John Beilein.
