Ο Στάθης Παπαδιονυσίου επελέγη από τον Βαγγέλη Ζιάγκο (και) για να αναλάβει ειδικές αποστολές. Ο σεμνός 20χρονος γκαρντ που μεγάλωσε στη γειτονιά της Νέας Φιλαδέλφειας, τη Ριζούπολη, πρωτόπαιξε μπάσκετ στον Απόλλωνα Αθηνών, μετακινήθηκε στον Ίκαρο Καλλιθέας και κατόπιν στον Δούκα. Ο “Ράμπο” της ΑΕΚ παραχώρησε την πρώτη του μεγάλη συνέντευξη στην “ΩΡΑ των σπορ” και τον υπογράφοντα και τόνισε:
“Γιατί να κρυφτούμε πίσω από το δάκτυλό μας; Ο αγώνας με τον Ηρακλή στο Ιβανώφειο είναι καθοριστικός. Ξέρουμε, ότι αν περάσουμε από εκεί, κάνουμε “εν πολλοίς” ένα σημαντικό βήμα για το πρωτάθλημα. Θα έλεγα, ότι η αναμέτρηση στο Ιβανώφειο βγάζει… πρωταθλητή λοιπόν“.
Και συμπλήρωσε: “Προφανώς, δεν είναι τυχαίο γεγονός, που ο Ηρακλής είναι αήττητος στην έδρα του. Προέρχεται κι από μία σπουδαία νίκη εκτός έδρας. Έχει ανεβασμένη ψυχολογία. Σε κάθε περίπτωση, δεν πιστεύω, ότι θα περάσουν πολλές ομάδες από το γήπεδό του. Επομένως, θα είναι σημαντικό να πάρουμε το διπλό”.
Για την εικόνα της ΑΕΚ: “Είναι γεγονός ότι υπάρχει χημεία μεταξύ των παικτών. Γίνεται σκληρή δουλειά από την προετοιμασία κι αυτό βγαίνει στο γήπεδο. Εσείς, και άλλοι, δεν παρακολουθούσατε αυτό, που εμείς ζούσαμε καθημερινά στην προετοιμασία. Εμείς ξέραμε, ότι αυτή η προσπάθεια θα έχει αποτέλεσμα. Δεν είναι για μας έκπληξη. Με κίνητρο τον πρωταθλητισμό, στοιχείο που πέρα από το αυτονόητο, ότι είμαστε στην ΑΕΚ και υποχρεούμαστε να παίζουμε κάθε φορά για τη νίκη, μας το έχει κάνει βίωμα με τον τρόπο του ο προπονητής μας. ΑΕΚ είμαστε. Πρώτοι πρέπει να βγούμε. Δεν φτάνει η άνοδος. Πρέπει να τα δίνουμε όλα κάθε φορά. Δεν παίζουμε για μας, για τον κόσμο της ΑΕΚ παίζουμε. Κακά τα ψέματα. Βρισκόμαστε σε ένα σύλλογο με χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια οπαδούς”.
Και εξηγεί για την πίεση: “Είναι επίσης αυτονόητο, ότι κάθε μέρα νιώθουμε την πίεση. Συμβαίνει από την πρώτη ημέρα που φορά κανείς την φανέλα της ΑΕΚ. Αυτή την πίεση και την όλη κατάσταση προσπαθώ κι εγώ να διαχειριστώ, διότι είναι πρωτόγνωρο αυτό, που ζω. Μη νομίζετε, ότι έχω προσαρμοστεί πλήρως. Τουλάχιστον, αγωνιστικά προσπαθώ για το καλύτερο. Όλοι μας “εν μέσω” αυτής της πίεσης, προσπαθούμε. Έχω άγχος. Όλοι μας έχουμε άγχος. Αν είναι δημιουργικό, και δεν εξελιχθεί σε μπούμερανγκ, θα έχει ευεργετικό αποτέλεσμα“.
Για την καθοριστική αντιμετώπιση του Μιχάλη Καμπερίδη στην αναμέτρηση με Φιλαθλητικό: “Ο προπονητής μού είπε να παίξω άμυνα και να περιορίσω όσο είναι δυνατόν τον Καμπερίδη. Μου βγήκε. Δεν ξέρω πώς, αλλά βγήκε. Είναι ρόλος γνώριμος σε μένα. Μου αρέσει αυτός ο ρόλος. Να προσπαθώ δηλαδή να “χαλάσω” το παιχνίδι του άλλου. Υπάρχουν, άλλωστε, αρκετοί παίκτες στην ΑΕΚ με ποιότητα και έφεση στην επίθεση για να βάζουν εκείνοι τα καλάθια”.
Για την εμπειρία του να συμβιώνει με έμπειρους παίκτες, συν τον Δήμο Ντικούδη: “Αν και με ορισμένους υπήρξα συμπαίκτης στον Ίκαρο, το βέβαιο είναι, ότι αυτή η συνύπαρξη μόνο θετικό αντίκτυπο έχει για μένα. Είναι κάτι φοβερό να βλέπεις τον Δήμο Ντικούδη στο συγκεκριμένο πόστο στην ΑΕΚ. Σε κάθε περίπτωση, όλοι με υποδέχθηκαν τόσο οικεία από το ξεκίνημά μου στην ΑΕΚ, που δεν ένιωσα ποτέ άβολα. Γενικότερα, ακόμη βιώνω μια ξεχωριστή εμπειρία στην μεγάλη ΑΕΚ”.
Για το αν “βλέπει” τον εαυτό του στο “κάδρο” της επιστροφής της “Βασίλισσας” στην Α1: “Αυτός είναι ο στόχος. Προφανώς, και έχω δει τον εαυτό μου να συμπεριλαμβάνεται σ’ αυτό το “κάδρο”. Αυτή η εικόνα με την ομάδα να επιστρέφει και τυπικά την τελευταία αγωνιστική στην Α1 περνά συνεχώς από το μυαλό μου. Αυτή η εικόνα είναι η ιδεατή. Μοιάζει με όνειρο. Όνειρο, που θέλουμε και μπορούμε να ζήσουμε όμως. Έχουμε βαριά ευθύνη απέναντι στην ιστορία της ΑΕΚ και στον τεράστιο κόσμο της, όπως ξαναείπα. Με συνεχή δουλειά, γιατί όλοι μας κρινόμαστε καθημερινά, και υπομονή, μπορούμε να τα καταφέρουμε”.
