Eπειδή η τρίχα έγινε τριχιά… Επειδή η δημοσιογραφία (έτσι ή αλλιώς) πήρε προ πολλού λάθος δρόμο. Επειδή μερικοί, όχι όλοι, συνάδελφοι -δεν μας διαβάζουν συχνά και αγνοούν την ιδιαίτερη σχέση μας με τον Γιώργο Αμερικάνο- προκάλεσαν πρόβλημα (προφανώς άθελά τους) στην οικογένεια.
Γράψαμε πρώτοι ότι τις τελευταίες ημέρες η κατάσταση του Αμερικάνου επιδεινώθηκε. Αν είχαν αναπαράγει αμιγώς τα δημοσιεύματα είτε στην εφημερίδα όπου εργαζόμαστε, είτε στην ιστοσελίδα, οι καλοί φίλοι, προφανώς με την πηγή για να αναλάβει ο υπογράφων την ευθύνη, ίσως να είχαν γλιτώσει και εκείνοι από περιπέτειες.
Επειδή οι λέξεις ενίοτε χάνουν την σημασία τους, όταν αναφέρεται κανείς σε ογκόλιθους όπως ο αρχηγός της ΑΕΚ του ’68. Επειδή και το δικό μας λεξιλόγιο ενίοτε στερεύει. Αναδημοσιεύουμε μέρος των όσων γράψαμε σήμερα στην “ΩΡΑ των σπορ”, σε σχόλιό μας (και όχι σε ρεπορτάζ), όπου αποτυπώνεται η πραγματικότητα, δίχως υπερβολές και φτιασιδώματα, μόνο και μόνο επειδή ο Αμερικάνος “πουλάει”!
Γράψαμε λοιπόν: “Η κατάσταση της υγείας του Αμερικάνου επιδεινώθηκε. Η οικογένειά του, υπερήφανη πάντα, δεν επιθυμεί φωνασκίες και αλαλαγμούς, αλλά όπως έχουμε ξαναγράψει, θεωρούμε ιερό καθήκον μας την ενημέρωση, ειδικά όταν πρόκειται για τον Αμερικάνο με τον οποίο συνδεόμαστε χρόνια ολόκληρα. Με το “καλημέρα” της δημοσιογραφικής μας διαδρομής. Όταν τις πρώτες κιόλας ημέρες είχε επισκεφτεί τα Γραφεία του ιστορικού “Δικεφάλου” στην Αναξαγόρα και τα Γραφεία της “Απογευματινής” στη Φειδίου.
Ο Αμερικάνος δεν είναι καλά. Δεν ξέρουμε πραγματικά ποιος και πού μπορεί να βοηθήσει, ώστε αυτός ο αθλητικός ογκόλιθος να ξαναβρεί λίγη από την υγειά του και να αναστραφεί η κατάσταση. Επαναλαμβάνουμε, ότι δεν το επιθυμεί η οικογένεια, γι’ αυτό και μετά φόβου Θεού γράφουμε το παρόν κείμενο, με τον κίνδυνο να θυμώσει ειδικά η κόρη του Γιώργου, η “εξ αγχιστείας” αδελφή μας, η συνάδελφος Χριστίνα.
Νιώθουμε και εμείς, ωστόσο, αδύναμοι να κάνουμε κάτι άλλο μπρος στην κακιά την μοίρα, που επιμένει να αδικεί τον κορυφαίο μπασκετάνθρωπο όλων των εποχών και να τον βασανίζει εδώ και τρία ολόκληρα χρόνια. Και με την παρούσα παρέμβασή μας ελπίζουμε, ότι κάποιος, κάτι θα κάνει, θα τρέξει, να προλάβει. Όσο κτυπά η καρδιά του Γιώργου Αμερικάνου, ποτέ και κανένας δεν δικαιούται να κάνει αρνητικές σκέψεις. Θα ελπίζουμε εμείς. Μέχρι εκεί που δεν πάει».
Αυτά γράψαμε…
Και επιπροσθέτως γράφουμε: Ο Γιώργος Αμερικάνος δεν έχει μάθει στην ήττα. Δεν του αρέσει η ήττα. Και το αποδεικνύει με την μάχη που δίνει. Είναι παλικάρι, θα το παλέψει… Δεν συμβιβάζεται.
