Μαδρίτη, αποστολή
Ο Ολυμπιακός απέτυχε να κατακτήσει το ευρωπαϊκό στη Μαδρίτη. Αυτό είναι δεδομένο, αλλά δεν είναι το μοναδικό. Στα μισά της δεκαετίας του ’10 οι “ερυθρόλευκοι” μετρούν δύο Ευρωλίγκες και δύο συμμετοχές σε τελικούς.
Διαθέτουν παίκτες που βρίσκονται είτε στην καλύτερη μπασκετική τους ηλικία (Μάντζαρης, Σλούκας), είτε είναι εξόχως ώριμοι κι έχουν μπροστά τους χρόνια μπάσκετ (Πρίντεζης), είτε είναι στο ξεκίνημά τους (Παπαπέτρου, Αγραβάνης).
Όλα αυτά δείχνουν ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να είναι η δυναστεία της δεκαετίας. Κι οι ήττες έχουν διδακτικό χαρακτήρα. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος θα δει τις αστοχίες σε κάποιες επιλογές του στον τελικό, αλλά συνολικά είναι εξαιρετική (κι ο όρος είναι λίγος για να περιγράψει το κοουτσάρισμά του από τότε που ανέλαβε το τιμόνι της “ερυθρόλευκης” ομάδας) και θα τα διορθώσει.
Άλλωστε, ήταν ο πρώτος του τελικός…
Οι διοικούντες θα διαπιστώσουν τα κενά και με δεδομένη τη βάση που υπάρχει, θα επιχειρήσουν να τα γεμίσουν, έτσι ώστε ο Ολυμπιακός να εμφανιστεί και στο φάιναλ φορ του Βερολίνου.
Kι είναι δεδομένο ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης, ειδικά όσον αφορά στους ξένους παίκτες. Άλλωστε το δύσκολο είναι να βρεις έξι (και παραπάνω) πολύ καλούς Έλληνες παίκτες.
Στον χθεσινό (πλέον) τελικό επιβεβαιώθηκε πως ο κανόνας είναι ότι (και) τα μπάτζετ παίζουν μπάσκετ.
Η καρδιά, η ψυχή, το πάθος, η διάθεση, η δύναμη, η αυταπάρνηση είναι στοιχεία ανατρεπτικά, που μπορούν να ακυρώσουν κάποιες στιγμές τη λογική, όμως το μεγαλύτερο ροτέισον προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια. Οι λύσεις όσο περισσότερες είναι, τόσο κρύβουν τα όποια λάθη, τις κακές βραδιές παικτών και προπονητών.
Βεβαίως, η ήττα στον τελικό δεν ακυρώνει κατ’ ελάχιστο τη συγκλονιστική φετινή πορεία του Ολυμπιακού. Οι “ερυθρόλευκοι” δεν γυρίζουν με άδεια χέρια από τη Μαδρίτη. Ναι, δεν έχουν το τρόπαιο στις αποσκευές τους, αλλά γέμισαν με περηφάνια (και τον κόσμο τους), λυγίζοντας την ΤΣΣΚΑ.
Πάλεψαν όσο είχαν αποθέματα και τη Ρεάλ, δεν παραδόθηκαν παρά μόνο όταν έμειναν από καύσιμα. Σωματικά, αλλά κυρίως ψυχολογικά.
Οι διοικούντες τον Ολυμπιακό έχουν μπροστά τους μια μεγάλη πρόκληση: Να συνεχίσουν και να επεκτείνουν την επένδυση. Γιατί, μπορεί να μην τους αποφέρει χρήματα (δεν πρόκειται να συμβεί αυτό), αλλά τους γεμίζει με συναισθήματα. Φαίνεται από τον τρόπο που αντιδρούν.
Ο Ολυμπιακός μπορεί να γίνει η δυναστεία της δεκαετίας. Τον τρόπο τον γνωρίζουν, γιατί μια κατάκτηση μπορεί να είναι συγκυριακό γεγονός. Τέσσερις φορές σε τελικό, με δύο τρόπαια, δεν γίνεται στην τύχη…
Υ.Γ.: Αντιλαμβάνομαι πως δεν μπορεί όλοι να συμφωνούμε. Όποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι έχουμε εννέα τρόπαια για τα οποία πανηγυρίζουμε και όχι 6-3 (ή 3-6), απλά διαβάζει λάθος site, αλλά αυτό είναι το λιγότερο.
Καλό είναι κάποιες στιγμές να διαβάζεται… λάθος κείμενα, μπορεί να σας βοηθήσουν. Το χειρότερο είναι πως ζει σε μικρόκοσμο. Χάνει τη μεγάλη εικόνα και βλέπει μόνο μικρο-οπαδικά το μπάσκετ.
