Σύμφωνα με το άρθρο 114 (με τον διακριτικό τίτλο “Αθλητικός τύπος”), που υπάγεται στον υπό δημόσια διαβούλευση νέο Αθλητικό Νόμο, “π Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ) αποτελεί συντελεστή και παράγοντα προβολής, διάδοσης και ανάπτυξης του ελληνικού αθλητισμού”.
Αλήθεια, η -δια της σιωπής τού ΠΣΑΤ- αποδοχή των “μουγκών” μεταδόσεων στις αναμετρήσεις του ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος, η μετατροπή του αθλητικού συντάκτη σε άβουλο και χωρίς άποψη άνθρωπο, ο οποίος απλά δανείζει τη φωνή του, συμβάλει στη διάδοση και ανάπτυξη του ελληνικού αθλητισμού;
Από τίτλους χορτάσαμε. Κι από “προστάτες” (ενίοτε κι εργατοπατέρες). Από πραγματικούς προστάτες και αγωνιστές έχουμε έλλειψη.