Ο Ολυμπιακός έκανε το χειρότερο φετινό του παιχνίδι.
Σύμβαση με τη νίκη δεν έχει κανένας. Ο Ολυμπιακός πήγε με 7/7 στο Μιλάνο, όμως η παρουσία του ήταν τόσο κακή, που δεν κατόρθωσε σε κανένα σημείο να διεκδικήσει τη νίκη. Μοιραία η Αρμάνι, δίχως να κάνει κάτι ιδιαίτερο, νίκησε με το ευρύτατο 83-62, υποχρεώνοντας τους «κόκκινους» στη μεγαλύτερη (ως τώρα) ήττα τους στη φετινή Ευρωλίγκα.
Είναι το μοναδικό ματς, που δεν μπορέσαμε να διακρίνουμε κανέναν παίκτη, που να διασώθηκε. Βεβαίως, είμαστε οι τελευταίοι, που θα μηδενίσουμε τη σπουδαία πορεία, την οποία έχει κάνει φέτος ο Ολυμπιακός. Οι ήττες, οι «άδειες βραδιές» είναι στο πρόγραμμα.
Ίσως αν θυμηθούμε τον αγώνα στο Μονακό, αναζητήσουμε τόσο κακή εμφάνιση. Ο Ολυμπιακός έκανε μακράν το χειρότερο πρώτο ημίχρονο στη φετινή Ευρωλίγκα. Δεδομένου αυτού, το ότι πήγε μόλις με τρεις πόντους διαφορά (35-32) στ’ αποδυτήρια ήταν ένα μικρό θαύμα.
Δίχως σημείο αναφοράς
Ο Ολυμπιακός ήταν κακός και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Στην άμυνα οι αλλαγές ήταν με κακό συγχρονισμό. Οι παίκτες τού Μπαρτζώκα έδωσαν πολλά ελεύθερα σουτ στους Ιταλούς, ενώ με τις αλλαγές έχασαν και πολλές μάχες κάτω από το καλάθι. Ειδικά στο πρώτο δεκάλεπτο η αμυντική λειτουργία πήρε πολύ χαμηλό βαθμό.
Στη δεύτερη περίοδο, η… δεύτερη πεντάδα πήγε καλύτερα στην άμυνα, αλλά είχε πολύ κακές επιθετικές επιλογές. Τα τρία «5άρια», που χρησιμοποιήθηκαν, ήταν ο ένας χειρότερος από τον άλλον. Φαλ και Μπλακ χρεώθηκαν με δύο φάουλ έκαστος, ο Μπολομπόι παραπατούσε. «Αόρατος» ο Βεζένκοφ, υποτονικός ο Σλούκας, εκτός κλίματος αγώνα ο Κάνααν.
Με όλα αυτά ο Ολυμπιακός δεν έχασε ποτέ επαφή με το σκορ, σχεδόν με… μαγικό τρόπο. Ήταν καλά τα περιφερειακά σουτ, Λαρεντζάκης, Παπανικολάου, Πίτερς έδωσαν κάποιες λύσεις, οπότε τηρουμένων των αναλογιών και της εικόνας, μάλλον ικανοποιημένοι έπρεπε να είναι οι «ερυθρόλευκοι».
Η… μαγική εικόνα αυτορυθμίστηκε
Οι τρεις πόντοι διαφοράς ήταν… μαγική εικόνα και σε καμία περίπτωση δεν μαρτυρούσαν τη διαφορά των δύο ομάδων στο παρκέ. Κι όταν στο ξεκίνημα του δευτέρου μέρους ο Βεζένκοφ μείωσε στον πόντο (35-34), πιστέψαμε ότι τα πάντα μπορεί να αλλάξουν. Το μπάσκετ, όμως, είναι δίκαιο σπορ.
Η Αρμάνι έτρεξε σερί 12-0, ο Μπαρτζώκας δεν έβρισκε παίκτη να… χτίσει πάνω του κάτι, οι ψηλοί ήταν «ματιασμένοι», τα 11 λάθη του πρώτου ημιχρόνου δεν συνέτισαν τους «κόκκινους» κι ο Μπάρον μπήκε για τα καλά στην εξίσωση. Η Αρμάνι πήγε τη διαφορά στο +15 (61-46) κι αν έπρεπε να διαλέξουμε μια στιγμή για να περιγράψουμε το ματς, ήταν η τελευταία φάση του τρίτου δεκαλέπτου.
Ο Ολυμπιακός, μετά το 51-36 έκανε προσπάθεια να επιστρέψει και μείωσε σε 56-46. Ο Χάινς πέτυχε ένα καλάθι και στην τελευταία επίθεση οι «ερυθρόλευκοι» είχαν όλα κι όλα δύο φάουλ. Αντί να αδειάσουν τον χρόνο, χρησιμοποιώντας τα άλλα δύο, επέτρεψαν στον Ρίτσι να εκτελέσει ελεύθερος τρίποντο. Κάτι, που για τον φετινό Ολυμπιακό είναι μη αποδεκτό.
Απογοήτευσαν κι απογοητεύτηκαν
Η τελευταία περίοδος ήταν αποτέλεσμα απογοήτευσης. Ο Ολυμπιακός βρέθηκε να χάνει με 20 πόντους (66-46). Με τον Ουόκαπ να μπαίνει (επιθετικά) στο παιχνίδι υπήρξε προσπάθεια αντεπίθεσης, οι «ερυθρόλευκοι» μείωσαν σε 70-58, αλλά η προσπάθεια δεν είχε συνέχεια, γιατί απλά δεν υπήρχαν παίκτες, που να είναι σε καλό φεγγάρι.
Η Αρμάνι ανέκτησε γρήγορα την αυτοκυριαρχία της, ο Μπάρον με τρίποντο κι ο Μέλι με 3/4 βολές ακύρωσαν τον συναγερμό, σκορπώντας απογοήτευση στους αντιπάλους τους, που δεν είχαν ούτε χρόνο, ούτε αποθέματα, ούτε λύσεις.
Τα δεκάλεπτα: 20-17, 35-32, 61-46, 83-62.
