Ο Χρήστος Βασιλειάδης, μέλος του Δ.Σ. της ΕΟΚ και υπεύθυνος μαζί με την Άννη Κωνσταντινίδου για το μπάσκετ γυναικών, «φιλοξενήθηκε» στην εκπομπή «Woman to woman» με τις Εβίνα Μάλτση και Μαριάννα Αξιοπούλου.
Αναλυτικά είπε:
Για τον Πρωτέα Βούλας, όπου βρίσκεται δύο δεκαετίες:
«Ο Πρωτέας ήταν ο σύλλογος στον οποίο τελείωσα την καριέρα μου. Έπαιξα τα δύο τελευταία χρόνια εκεί, πριν ασχοληθώ επαγγελματικά με άλλα πράγματα. Κάποια στιγμή, γύρω στο 2000, με κάλεσαν φίλοι που ήταν στον σύλλογο για ν’ ασχοληθώ. Εκείνη την εποχή έψαχνα το επόμενο χόμπι που θ’ ασχοληθώ τα επόμενα 10-15 χρόνια.
Το μπάσκετ μου ‘χε δώσει πάρα πολλά πράγματα που με βοήθησαν στην καριέρα μου στον τραπεζικό χώρο και στη ζωή μου. Όταν αποφάσισα ν’ ασχοληθώ, ότι ήταν ένας τρόπος ν’ ανταποδώσω στο μπάσκετ. Όταν μπήκα στον Πρωτέα, ήταν ένας χρεοκοπημένος σύλλογος.
Φτάσαμε σε κάποιες δραστικές λύσεις να πρέπει να διαλύσουμε τα τμήματα για να ορθοποδήσουμε ξανά. Είναι ένα ταξίδι που έχει κρατήσει 21 χρόνια, πλέον. Το πρόβλημά μου είναι ότι θα ‘θελα να βρω μια διάδοχη λύση να προχωρήσει ο Πρωτέας παραπέρα και είμαι σ’ αυτήν τη λογική. Προσπαθώ να βρούμε κάποια καινούργια λύση».
Για το αν είναι σημαντική η κατάκτηση του Κυπέλλου του Πρωτέα (2013) ή η εξέλιξη των ακαδημιών του συλλόγου:
«Την κατάκτηση του Κυπέλλου δεν την περιμέναμε και όταν ήρθε ήταν τόσο απρόσμενο -και για ομάδα Α2 τότε- που κάναμε καιρό να το συνειδητοποιήσουμε. Για το όνομα του συλλόγου, είναι η μεγαλύτερη επιτυχία. Για ‘μένα προσωπικά, όμως, έχει μεγαλύτερη σημασία ότι χρόνο με το χρόνο καταφέρνουμε να έχουμε πάνω από 500 παιδιά, να βλέπω εκείνα που μέχρι «χθες» ήταν μωρά να παίζουν στο αντρικό και στο γυναικείο και να σε χαιρετούν στο δρόμο, είτε παίζουν ακόμη είτε όχι.
Αυτό έχει τη μεγαλύτερη αξία. Το πρωτάθλημα και το Κύπελλο είναι μιας στιγμής. Το άλλο είναι διαρκείας όταν μπορείς να το οργανώσεις σωστά. Το θέμα είναι να προσπαθείς πάντα να γίνεσαι καλύτερος. Τον πήχη τον ανεβάζεις εσύ».
Για το λόγο που αποφάσισε ν’ ασχοληθεί με την ανάπτυξη του μπάσκετ γυναικών:
«Είναι η αδιαφορία που εισέπραξα όλα αυτά τα χρόνια ως αθλητικός σύλλογος, όσον αφορά το μπάσκετ γυναικών. Για ΄μένα, είναι κοινωνικό θέμα όχι μόνο αθλητικό. Και οι γυναίκες έχουν δικαίωμα στον αθλητισμό, όχι μόνο οι άντρες. Αυτό δεν είναι κατανοητό απ’ όλους.
Δεν είναι κατανοητό απ’ τους γονείς ότι τα παιδιά πρέπει ν’ αθλούνται ανεξαρτήτως φύλου. Στον Πρωτέα έχουμε 500 παιδιά. Τα 430 αγόρια και τα 70 κορίτσια. Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται μία ομάδα που έχει κερδίσει πέντε Πανελλήνια Νεανίδων και έχει θετικά αποτελέσματα για τα παιδιά, αυτά με τη μοριοδότηση και τα λοιπά, δεν έχει 250 κορίτσια και 250 αγόρια.
Ερχόμουν πολλές φορές στην Ομοσπονδία και προσπαθούσαμε να περάσουμε πράγματα για το καλό του αθλήματος. Υπήρχαν 1-2 άνθρωποι που ήθελαν να βοηθήσουν, αλλά για τους υπόλοιπους δεν είχε τόσο μεγάλη σημασία. Θεώρησα ότι το να κάθομαι στην άκρη και να γκρινιάζω για πράγματα που δε γίνονται, δεν είναι σωστό.
Άρα, απ’ τη στιγμή που έχω άποψη και θέλω να κάνουμε πράγματα, θεώρησα ότι έπρεπε να κάνω ένα βήμα μπροστά και να προσπαθήσω να επηρεάσω με το δικό μου τρόπο αυτήν την κατάσταση. Έπεσα και πάνω στην Άννη που έχουμε κοινό background και έτσι έγιναν όλα.
Κι όλα αυτά με τις ευλογίες του προέδρου, του κύριου Λιόλιου, ο οποίος ασχολείται και ο ίδιος προσωπικά και, μάλιστα, μας βάζει και “πόστα” που έχουμε αργήσει. Υπάρχει στην Ομοσπονδία ένας «άνεμος» που βοηθάει στην ανάπτυξη του μπάσκετ γυναικών».
Για το ενδιαφέρον των παραγόντων στο μπάσκετ γυναικών:
«Δεν είναι απαραίτητο όλοι οι παράγοντες να συμφωνούν μαζί μου. Είναι απαραίτητο να φτάσουμε σε μια κοινή λογική. Νομίζω θα το καταλάβουν και θα φτάσουμε. Όλοι πιστεύουν στην προβολή, αλλά το θέμα είναι να καταλάβουμε τη λογική σειρά αυτής. Καμιά φορά κοιτάζουμε όλοι το δικό μας καλό και όχι το γενικότερο».
Για το αν υπάρχουν σκέψεις στην Ομοσπονδία σχετικά με την ανάδειξη του μπάσκετ γυναικών:
«Πάντα υπάρχει σκέψη. Για να προβάλει ένα κανάλι ένα τηλεοπτικό γεγονός, πρέπει να ξέρει ότι έχει θεαματικότητα. Συνεπώς, κι επειδή όλα τα κανάλια λειτουργούν με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια, ένα κανάλι για να ‘ρθει να δείξει έναν αγώνα ή μια σειρά αγώνων, θα ‘πρέπει να ‘ναι σίγουρο για την ακροαματικότητα. Αν εξαιρέσουμε τα παιχνίδια των μεγάλων ομάδων, για τους υπόλοιπους θεωρώ ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον, γιατί το προϊόν δεν το ‘χουμε φτιάξει. Δεν το ‘χουμε τοποθετήσει με τρόπο που να δημιουργεί ενδιαφέρον.
Τα γήπεδα είναι άδεια και πρέπει τα σωματεία να κάνουν κάτι για να φέρουν τον κόσμο, έτσι ώστε να προσελκύσει και την τηλεόραση. Πρέπει ν’ αλλάξουν και οι συνθήκες μέσα στο γήπεδο. Το θέμα είναι να πάει κάποιος στο γήπεδο και να ‘χει την άνεσή του, να καθίσει κάπου αξιοπρεπώς, να ‘χει θέρμανση ή κλιματισμό, να μπορεί να πάει στο κυλικείο να πάρει κάτι, να υπάρχει ένα πρόγραμμα του αγώνα.
Όλα τα πράγματα αυτά πρέπει να γίνουν ταυτόχρονα και η συζήτηση που έχουμε στην Ομοσπονδία είναι αυτή. Πώς θ’ αναβαθμίσουμε το άθλημα, πώς θα μπορέσουμε να περάσουμε το live streaming σε ανθρώπους και μέσω αυτού να προσελκύσουμε και την τηλεόραση.
Άρα πρέπει να κάνουμε πρώτα αυτά που πρέπει να κάνουμε και η προβολή θα έρθει».
Για τις σκέψεις τους σχετικά με την Α2 κατηγορία:
«Με την Α2 έγινε «έγκλημα» με την αύξηση των ομάδων. Σ’ ένα άθλημα που δεν έχεις αρκετές αθλήτριες, με το να ονομάζεις μια κατηγορία Α2 και να τη διπλασιάζεις σε όγκο ομάδων, ουσιαστικά υποβαθμίζεις το πρωτάθλημα αυτό και «σκοτώνεις» και τα τοπικά πρωταθλήματα, γιατί όλες οι παίκτριες αυτών πάνε σε ομάδες της Α2.
Η προσπάθεια που κάνουμε αυτήν τη στιγμή είναι σαφώς στην αναδιάρθρωση. Του χρόνου θα υποβιβαστούν αρκετές ομάδες, ώστε τη σεζόν 2023-24 να είναι δύο όμιλοι των 12 ομάδων στην Α2, ένας Βορρά και ένας Νότου».
Για το πότε θα ετοιμαστούν οι προκηρύξεις των πρωταθλημάτων:
«Την Τετάρτη (25/5) έχουμε ένα ραντεβού με τα σωματεία της Α1. Δεν είναι σίγουρο ότι θα συμφωνήσουν όλοι με αυτά που θα τους πούμε. Θα υπάρξει διάλογος. Θέλουμε ν’ ακουστούν όλες οι απόψεις. Θα ετοιμαστούν όλα αρκετά γρήγορα, γιατί στόχος μας είναι να κάνουμε κλήρωση του πρωταθλήματος στις 15 Ιουνίου, ώστε να μπορέσουν να προγραμματίσουν οι ομάδες όλα όσα θέλουν.
Του χρόνου, ο τρόπος διεξαγωγής των play-offs θ’ αλλάξει. Δε θα μεταφέρονται τ’ αποτελέσματα απ’ την κανονική διάρκεια. Θα γίνονται κανονικά play-offs απ’ την αρχή, ώστε να υπάρχει ενδιαφέρον απ’ την έναρξή τους.
Άλλη μία σκέψη που έχουμε, αλλά δεν έχουμε καταλήξει ακόμη, είναι να πέφτουν δύο ομάδες στην Α2 και ν’ ανεβαίνουν ισάριθμες στην Α1, γιατί θέλουμε οι ομάδες να μπορούν ν’ ανταποκριθούν οικονομικά στην κατηγορία».
Για το αν η Ομοσπονδία σκέφτεται να προχωρήσει σε Final-8 στο Κύπελλο Ελλάδας:
«Η θέληση της Ομοσπονδίας να πάει σε Final-8 ανδρών, έχει να κάνει με το ότι θέλουμε να δημιουργήσουμε μια γιορτή του μπάσκετ, να συμμετέχουν περισσότερα σωματεία. Δεν ξέρω αν στο μπάσκετ γυναικών οι συνθήκες είναι ώριμες ώστε να πάμε σ’ ένα Final-8, τη στιγμή που οι ομάδες της Α1 είναι όλες κι όλες 12.
Απ’ την άλλη, δίνει την ευκαιρία σ’ ένα σωματείο της Α2 να προκριθεί στο Final-8. Δεν είμαι ακόμα σίγουρος σ’ αυτό και δεν έχουμε συγκεκριμένη άποψη για το Final-8 γυναικών. Στο μέλλον θα γίνει, αλλά για άμεσα δεν είναι σίγουρο».
Για το αν η Ελλάδα μπορεί να διοργανώσει κάποιο Ευρωμπάσκετ γυναικών:
«Κοιτάζω με πολύ λαχτάρα το Ευρωμπάσκετ του 2025 και στο πλαίσιο της οργάνωσης των Εθνικών ομάδων, έχουμε ετοιμάσει ένα πρότζεκτ με σκοπό να φέρουμε τα νέα παιδιά στην Εθνική ομάδα τα ταλαντούχα, που το έχουμε ονομάσει «2025». Ο στόχος στο να πάρεις μια διοργάνωση τέτοιου βάρους, τέτοιου κόστους είναι να μπορέσεις να διακριθείς κιόλας.
Όλα αυτά με το ενδιαφέρον και την προσέλκυση του κόσμου στα γήπεδα, είναι προς αυτήν την κατεύθυνση. Θα ήθελα πάρα πολύ να δω το Ευρωμπάσκετ 2025 στην Ελλάδα».
