Ο προπονητής της Αλ-Σαντ, Βασίλης Μπρατσιάκος, «φιλοξενήθηκε» στην εκπομπή «Άμεσο ριπλέι» στο ΕΟΚ WebRadio και μίλησε για το μπάσκετ στο Κατάρ, αλλά και για τον θάνατο του Αντρέιαν Πέιν, με τον οποίο και συνεργάστηκε τη φετινή σεζόν. Αναλυτικά είπε:
Για τον λόγο που πήγε στο Κατάρ: «Ο προπονητής στην Ελλάδα είναι αναλώσιμο «προϊόν» σε όλα τα σπορ και κυρίως στο μπάσκετ. Δεν είδα φως για την καριέρα μου στο ελληνικό πρωτάθλημα και μου δόθηκε μια ευκαιρία στο Κατάρ. Ανέκαθεν ήθελα να δουλέψω στο εξωτερικό, αυτή είναι η δουλειά μου και «άρπαξα» αυτήν την ευκαιρία. Για ‘μένα, το μπάσκετ είναι παντού το ίδιο, είμαι τύπος προσαρμοστικός. Αγάπησα την κουλτούρα, «δέθηκα» με τα παιδιά και πετύχαμε αυτήν την επιτυχία σύμφωνα με τον προγραμματισμό που κάναμε πριν 2.5 χρόνια που ήρθα εδώ. Δόξα τω θεώ, όλα πήγαν καλά».
Για τις συνθήκες που βρήκε στο Κατάρ: «Ήταν τραγικές οι συνθήκες, ξεκίνησα απ’ το 0. Η ομάδα είχε ban και δε μπορούσε να πληρώσει ξένους παίκτες. Τα πρώτα παιχνίδια τα έπαιξα μόνο με Καταριανούς και, μάλιστα, μικρής ηλικίας. Όταν ήρθα στο Κατάρ, η ομάδα είχε 8 ήττες σε ισάριθμα ματς και με πολύ μεγάλες διαφορές. Κάποια στιγμή η ομάδα αποφάσισε να πληρώσει το ban και μου έδωσε ελάχιστο μπάτζετ για να φέρω 2 ξένους παίκτες. Κι όμως ήρθαν οι ξένοι, κάναμε 4 νίκες στα τελευταία 5 με τη βοήθεια αυτών και αποφάσισαν την περασμένη χρονιά να επενδύσουν λίγο παραπάνω. Φέραμε τον Βασιλειάδη και τον Λαμπρόπουλο και παραλίγο να τα πάρουμε όλα πέρυσι. Δεν τα πήραμε λόγω της απειρίας των Καταριανών παικτών. Ωστόσο, αγώνα με τον αγώνα γινόντουσαν όλο και καλύτεροι και φέτος, με τη βοήθεια του Σαρικόπουλου και ενός Αμερικανού, με το 2ο μικρότερο μπάτζετ στη Ντόχα και με την πιο νεανική ομάδα στην ιστορία του Καταριανού μπάσκετ, καταφέραμε να τα πάρουμε».
Για το πώς έμαθε για τον θάνατο του Άντριαν Πέιν: «Χθες ταξίδεψα από Ελλάδα προς Κατάρ και μόλις κατέβηκα απ’ το αεροπλάνο είδα πρώτα το μήνυμα του Ζήση. Είναι σοκ για ‘μας, γιατί δεν πέρασαν ούτε 3 μήνες από τότε που τελειώσαμε το πρωτάθλημα. Δε μπορεί να πεις κανείς τίποτα, αυτό αποδεικνύει ότι δεν είμαστε τίποτα και ότι απ’ τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί να συμβεί το μοιραίο».
Για τον χαρακτήρα του Πέιν: «Ο Άντριαν όσο ήταν εδώ μαζί μας δεν είχε δείξει ότι ήταν κάποιο άναρχο ή κακοποιό στοιχείο, ίσα ίσα που ήταν καταπληκτικό παιδί, οικογενειάρχης, με ένα παιδάκι. Είναι παιδί που του άρεσε να «μπλέκεται» για να δώσεις λύσεις σε καταστάσεις, με την καλή του την καρδιά όμως. Για ‘μας εδώ είναι δύσκολη η κατάσταση».
