Προσπαθούν διάφοροι να μας πείσουν κατά καιρούς, για το πόσο κακή είναι (που σε ορισμένα πράγματα είναι τρισάθλια) η Ευρωλίγκα. Ενίοτε επιχειρούν να εξισώσουν το πρωτάθλημα του BCL με αυτό του Eurocup και με υπερβολική δόση αυθαιρεσίας να το αναγάγουν στο next big thing. Το «όποιος έχει μάτια βλέπει» είναι αφοπλιστική απάντηση, αλλά παραμένει «ο λόγος σου, στον λόγο μου». Και κάπου εκεί έρχεται ο Σαντ-Ρος και τους ξυπνάει από το όνειρο, τους ρίχνει από το συννεφάκι τους. Και κλάμα οι haters.
Μα είμαστε σοβαροί; Όσο προβληματική κι αν είναι η Ευρωλίγκα είναι μονοπώλιο στην Ευρώπη, για όποιον θέλει να δει το ρετιρέ του μπάσκετ. Το να προσπαθεί κάποιος να μας πει ότι από τον… δεύτερο όροφο έχει καλύτερη θέα, είναι εξ ορισμού ανεδαφικό. Κι επειδή «όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος» ο Χάουαρντ Σαντ-Ρος, που έζησε το Τσάμπιονς Λιγκ και μάλιστα μέσω της ΑΕΚ, όχι καμιάς τυχαίας για τη διοργάνωση ομάδας, τα είπε όλα.
«Αισθάνθηκα σαν παιδί τα Χριστούγεννα» είπε για την πρώτη του εμφάνιση στην Ευρωλίγκα, μίλησε με δέος για τους προπονητές, τους συμπαίκτες και αντιπάλους, που συνάντησε. Και δεν ήρθε από τα… τοπικά της ΕΣΚΑ, ούτε από πρωτάθλημα τρίτης ταχύτητας, στην… επίκεντρο ήταν. Άλλο, όμως, να ανεβαίνεις πάνω στη σκηνή, άλλο να είσαι στον ίδιο φεστιβαλικό χώρο, αλλά σε άλλη σκηνή.
Την επόμενη φορά που θα επιχειρήσουν κάποιοι να μας πουν ότι ο ήλιος βγαίνει από τη δύση, να θυμούνται πως για κάθε αμπελοφιλοσοφία υπάρχει πάντα ένας Σαντ-Ρος.
