Αν ο Όσκαρ Ουάιλντ συναντούσε τον Ρικ Πιτίνο (ποιητική αδεία, αφού δεν έζησαν την ίδια εποχή), το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι ίσως να είχε τη μορφή του Αμερικανού κόουτς. «Συνειδητοποιώντας ότι μια μέρα η ομορφιά του θα χαθεί, ο Ντόριαν εκφράζει, περιπαικτικά, την επιθυμία του να πουλήσει την ψυχή του, με αντάλλαγμα το πορτραίτο που φιλοτέχνησε ο Μπάζιλ να γεράσει αντί εκείνου.
Η ευχή του Ντόριαν εκπληρώνεται, και καθώς ο νεαρός βυθίζεται όλο και περισσότερο σε μία έκλυτη ζωή ακολασίας στο κυνήγι των αισθήσεων, το πορτραίτο εξυπηρετεί ως μία διαρκής υπενθύμιση του αντίκτυπου που έχει κάθε πράξη στην ψυχή, με το κάθε αμάρτημα να παρουσιάζεται είτε ως παραμόρφωση της σιλουέτας του είτε ως σημάδι γήρανσης» (αντιγραφή από τη Wikipedia).
Αν ο Πιτίνο μπορούσε να το κάνει αυτό, το πορτρέτο θα έδειχνε εικόνα ρυτιδιασμένου υπερήλικα. Μόνο που ο Ρικ δεν ζει έκλυτη ζωή, το αντίθετο παρότι είναι bon viveur από τους λίγους, παραμένει πιστός σε αρχές όπως η οικογένεια, η φιλία, η αφοσίωση. Το πορτρέτο θα χρησίμευε για να διατηρήσει το… ατσαλάκωτο προφίλ, φορτώνοντας τις όποιες προπονητικές παρασπονδίες στον καμβά του πίνακα.
Οι κινήσεις στη σκακιέρα
Δεν γνωρίζω αν έχει πρότυπο τον Γκάρι Κασπάροφ, όμως θα μπορούσε να είναι το μπασκετικό alter ego του. Προσεκτικές κινήσεις και κυρίως έξυπνες δηλώσεις. Κι εδώ ίσως υπερτερεί του Κασπάροφ, γιατί κάποια στιγμή ο εκ Μπακού καταγόμενος σκακιστής είχε παραδεχθεί πως «έκανα ένα λάθος, αλλά αυτό το λάθος μού κόστισε την παρτίδα», ο Ρικ βρίσκει πάντα τρόπο να πετάξει την μπάλα στην κερκίδα. Ποτέ δεν έφταιξε εκείνος.
Ήρθε την πρώτη φορά στον Παναθηναϊκό πετώντας χρυσόσκονη, περνώντας τον μύθο του στην από εδώ πλευρά του Ατλαντικού. Έφυγε ατσαλάκωτος κι επέστρεψε ως Ομοσπονδιακός Προπονητής της Εθνικής Ελλάδας, σε μια στιγμή που ο Γιώργος Βασιλακόπουλος έψαχνε σανίδα σωτηρίας.
Αίφνης έγινε πιο… Έλληνας κι απ’ τον «Ζορμπά», έδειξε ζήλο και πάθος, δέχθηκε να δουλέψει αμισθί, μέχρι και τη θέση του στο αεροπλάνο (στην business class) έδινε για να πειστούν οι διεθνείς να παίξουν στο Προολυμπιακό. Σαπουνόπερα από τις λίγες…
Εξαιρετικές δηλώσεις, ουσία μηδέν. Οι παίκτες του Ολυμπιακού είπαν ότι τους κορόιδεψε (γι’ αυτό θα τα πούμε εν καιρώ), όταν ανακοινώθηκε η συμφωνία του με τον Παναθηναϊκό, παρότι αρχικά είχε ειπωθεί ότι θα ήταν ΜΟΝΟ προπονητής της Εθνικής. Το γύρισε… Κάθε φορά που κάτι δεν συμφέρει, τα κανάλια επικοινωνίας παίζουν το «χαμένοι στη μετάφραση», κάπου θυμήθηκε τον Σπανούλη για την Εθνική, πάλι καλά που δεν ζήτησε να βάλουν και μια κόκκινη ρίγα στη φανέλα της «επίσημης αγαπημένης». Ξέρει να περνά από συμπληγάδες …
Ο τακτικισμός του Ρικ
Η δεύτερη περίοδος στον Παναθηναϊκό δεν ήταν τόσο ρόδινη. Κακές εμφανίσεις, φτηνές ήττες, αδυναμία να δώσει το κάτι παραπάνω. Από τα… κιλά του Βουγιούκα μέχρι τον Λεωνίδα και τους Σπαρτιάτες, ο Ρικ κοουτσάριζε περισσότερο από το τουίτερ και λιγότερο από την άκρη του πάγκου.
Η χρονιά του αρραβώνα είχε τελειώσει κι ο γάμος φανερώνει τις… αδυναμίες. Όλοι κρίνονται, ακόμα κι οι κορυφαίοι, ο Πιτίνο γνωρίζει ότι δέχεται κριτική, όχι από τα ΜΜΕ, αλλά από τον κόσμο του Παναθηναϊκού, που μαζικά γκρινιάζει από τα social media, ακόμα και τα επίσημα της ΚΑΕ. Κι επειδή δεν του αρέσει να τον κρίνουν, κι επειδή είδε ότι το τέρμα της διαδρομής είναι κοντά (ανεξαρτήτως κορωνοϊού), έκανε την επόμενη κίνηση.
Ενημέρωσε, μια μέρα πριν, για το ενδιαφέρον του Αϊόνα. Έτσι γενικά κι αόριστα, ώστε κανείς να μην μπορεί να πει ότι έκανε… αντιαθλητικό φάουλ κι ούτε λίγο, ούτε πολύ πήρε το «πράσινο φως» να συζητήσει. Μόνο που ο χρόνος, ο οποίος μεσολάβησε από την ενημέρωση της διοίκησης του Παναθηναϊκού, μέχρι την ανακοίνωση από το κολέγιο ήταν πολύ μικρός και δεν συνάδει με αυτά που είπε.
Η ενημέρωση προς την ΚΑΕ ήταν σχεδόν ταυτόχρονη με την… υπογραφή, ως εκ τούτου επρόκειτο για τακτικισμό, που στόχο είχε να μην θαμπώσει η εικόνα, να μην βρει πάτημα ο Παναθηναϊκός και στραφεί εναντίον του.
Το «αντίο» του στον Παναθηναϊκό, το βράδυ της Τρίτης, αλλάζει κατά τι τα δεδομένα. Επιβεβαιώνοντας ότι ο Πιτίνο, είναι όντως, ένα βήμα μπροστά…
Είναι πάντα ένα βήμα μπροστά
Οι «πράσινοι» δεν θα έτρεχαν στο αεροδρόμιο αν επιστρέψει. Θα ήθελαν να περάσουν στη… μετά Πιτίνο εποχή, αλλά δεν μπορούν να τον διώξουν. Στην ΕΟΚ εδώ και καιρό πνέουν μένεα, θεωρώντας υπερβολικές τις απαιτήσεις του, όμως δεν μπορούν να πουν όχι, αν εκείνος θελήσει να τηρήσει τη… συμφωνία κυρίων. Ελπίζουν να μην χρειαστεί να τον… υποδεχθούν εκ νέου.
Ο Πιτίνο, αφού πρώτα έδεσε τον γάιδαρό του (Αϊόνα), δηλώνει παντού ότι θέλει να επιστρέψει στην Ελλάδα, θα μείνει πιστός στο συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό και τη συμφωνία με την Εθνική. Κι έτσι, αναδεικνύεται μετρ των χωρισμών, δεν μπορεί κανείς να απαλλαγεί εύκολα από αυτόν, είναι υποχρεωμένος να τον διώξει, παίρνοντας και το κόστος. Και πώς διώχνεις έναν Πιτίνο; Δεν γίνεται.
Άλλος θα πάλευε για το συμβόλαιό του, για τον Πιτίνο δεν είναι τα λεφτά θέμα. Δεν είναι από αυτούς που δέχονται την αμφισβήτηση, ακόμα κι αν εκείνος είναι υπεύθυνος, αν εκείνος είναι «λάθος», δεν θα τσαλακωθεί. Θα βρει τρόπο να βγει… λάδι κι αυτό φαίνεται, καθώς ό,τι κι αν συμβαίνει είναι ένα βήμα μπροστά. Έχει φροντίσει και την τελευταία λεπτομέρεια, κινείται βάσει σχεδιασμού, με προσεκτικά «χειρουργικά» χτυπήματα.
Η αλήθεια
Περί της αξίας του ουδείς λόγος. Όμως, η προσφορά του στον Παναθηναϊκό είναι μετρήσιμη και αντιστρόφως ανάλογη του μεγέθους του. Η αλήθεια είναι πως ούτε οι «πράσινοι» κέρδισαν κάτι από τις δύο θητείες του, ούτε το ελληνικό μπάσκετ έγινε πλουσιότερο. Και βέβαια, μην περιμένετε ότι θα τον ξαναδούμε, εκτός κι αν αύριο ανακοινωθεί λήξη της πανδημίας.
Η αλήθεια είναι πως στην περίπτωσή του το «ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός» βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή. Όπως αλήθεια είναι ότι μόνο λόγω ασυλίας (το όνομά του ο Ρικ το έχτισε, άρα το δικαιούται) δεν του ασκήθηκε η κριτική, που θα είχε ασκηθεί σε άλλο προπονητή, με ανάλογα αποτελέσματα. Αν τα μισά από αυτά που έκανε ο Πιτίνο, τα είχε κάνει Έλληνας κόουτς, θα του είχε αφαιρεθεί και το διαβατήριο.
Αν σε κάτι υποκλινόμαστε, αν κάτι αποτελεί case study είναι ο τρόπος που γυρίζει την κατάσταση υπέρ του, ο τρόπος που απορροφά τους κραδασμούς, μέχρι κι ο τρόπος που… χωρίζει. Ακόμα και τώρα, οι φίλοι του Παναθηναϊκού που τον… κράζουν, γίνονται στόχος των απανταχού υποστηρικτών του. Ίσως γιατί κανείς δεν έχει πρόσβαση να δει το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι κι όλοι βλέπουν το επιμελώς τοποθετημένο μαντιλάκι στο άψογο και πανάκριβο σακάκι, το ατσαλάκωτο μανίκι στο πουκάμισο, την… πετσέτα που βάζει για να γονατίσει. Είναι σταρ κι αυτό κανείς δεν μπορεί να του το στερήσει…
