Η φετινή αγωνιστική περίοδος ολοκληρώθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τον Εθνικό, με την ομάδα του Βαγγέλη Βλάχου να τερματίζει στην έβδομη θέση του πρωταθλήματος της Α2, έχοντας κερδίσει το χειροκρότημα όλου του μπασκετικού κόσμου για τη μεγάλη προσπάθεια που έκανε, παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισε στην αρχή της χρονιάς.
Το μοντέλο των Πειραιωτών, το οποίο είχε ως βάση τα νέα παιδιά, αναμένεται να γίνει… μόδα την επόμενη σεζόν στην Α2, μετά το άκρως επιτυχημένο αποτέλεσμα του τη φετινή χρονιά.
Μετά το τελευταίο παιχνίδι της σεζόν με την Καβάλα, ο Κωνσταντίνος Δεριζιώτης έστειλε το δικό του μήνυμα για τη σεζόν που ολοκληρώθηκε, αλλά και γι’αυτή που ακολουθεί.
Αναλυτικά:
“Μια μοναδική χρονιά είναι πια παρελθόν. Η ομάδα μας αγωνιζόμενη έντιμα, αξιοπρεπώς, με πάθος και πάντα εντός του ευ αγωνίζεσθαι, διέψευσε όλα τα προγνωστικά, διαφόρων, εντός και εκτός των τοιχών. Είμαι περήφανος γι αυτά τα νέα παιδιά, ίσως είχαμε τον χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας της κατηγορίας, που έδωσαν την ψυχή τους. Στην αρχή μας έφεραν ως “πρώτους υποψήφιους για υποβιβασμό…” Στην πορεία άλλαξαν ρότα, αλλά όχι στρατηγική, κάνοντάς μας πόλεμο σε διάφορα επίπεδα.
Το αποτέλεσμα μας δικαίωσε, αλλά και η πορεία μας. Όπου περάσαμε ακούσαμε συγχαρητήρια και εισπράξαμε χειροκροτήματα, μακριά από θλιβερά συμβάντα του παρελθόντος. Γιατί ΕΘΝΙΚΟΣ, σημαίνει πρώτα και πάνω απ’ όλα ΗΘΟΣ. Σε όλη τη χρονιά δεν έκανα καμία δημόσια πρόβλεψη για την πορεία μας, παρά μόνο στους δύο στενούς μου συνεργάτες, τον Μάνο Παγώνη και τον Γιώργο Καραχάλιο.
Από την αρχή πίστευα ότι η ομάδα θα μπεί στα play offs. Γιατί ήξερα και τις δυνατότητες των παικτών που επέλεξε ο κόουτς, αλλά και το κλίμα της ομάδας. Και το γράφω τώρα για την ιστορία.
Είμαι χαρούμενος, περήφανος και συγκινημένος για όσα περιελάμβανε το φετινό “ταξίδι”. Περήφανος γι αυτά τα παιδιά που τίμησαν την φανέλα ενός από τους πλέον ιστορικούς συλλόγους της χώρας, αγωνιζόμενα 30 αγωνιστικές εκτός έδρας….
Του ΕΘΝΙΚΟΥ.
Του ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΑΣ.
ΥΓ: Δεν θέλω να κάνω τώρα μνεία σε κάποιον παίκτη, θα γίνουν όλα στην ώρα τους. Επειδή όμως σε λίγη ώρα σε ένα οικογενειακό γεύμα αποχαιρετούμε τον Rait-Riivo Laane, που επιστρέφει στην πατρίδα του, δεν μπορώ παρά να υποκλιθώ μπροστά του, όχι μόνο για τις αθλητικές τους ικανότητες, αλλά κυρίως για τον χαρακτήρα του.
Σε ευχαριστούμε Rait!!!”.
