Στιγμές συγκίνησης και απόλυτης αποθέωσης γνώρισε ο Τιμ Ντάνκαν, καθώς το όνομά του περνούσε και επίσημα στο πάνθεον της ιστορίας των Σαν Αντόνιο Σπερς. Η φανέλα του “Big fundamental” με τον αριθμό 21 θα μείνει για πάντα στην οροφή του AT&T Center, ξεχωρίζοντας φανερά από τις υπόλοιπες, οι οποίες στέκονται δίπλα της.
Ανέκαθεν, ο Ντάνκαν ήταν λιγομίλητος, απλός, σπανίως κατέφευγε σε μακροσκελείς λόγους και μεγάλες κουβέντες, προκειμένου να εκφράσει αυτό που θέλει. Η χθεσινή τελετή δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Μάλιστα, φρόντισε να αστειευτεί για αυτό, λέγοντας χαρακτηριστικά: “Κέρδισα πολλά στοιχήματα σήμερα. Δε φόρεσα τζιν, φόρεσα σακάκι και μίλησα περισσότερο από 30 δευτερόλεπτα“, ενώ, φανερά συγκινημένος, ευχαρίστησε όλους τους παρευρισκομένους, με προεξάρχοντα τον Γκρεγκ Πόποβιτς, τον οποίο χαρακτήρισε “πατέρα του”.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=Ln16us_-sbA]
Από την άλλη, ο μεγάλος “Pop” έδωσε ένα διαφορετικό τόνο στη βραδιά, κάνοντας αναφορά σε διάφορες ανέκδοτες ιστορίες από τα χρόνια και τις ημέρες του Ντάνκαν στην ομάδα, αλλά και υπερτονίζοντας τη σπουδαιότητά του και το ρόλο που έπαιξε στο οικοδόμημα που λέγεται Σαν Αντόνιο. Η σχέση των δύο ανδρών είναι κάτι περισσότερο από μια απλή συνύπαρξη παίκτη-προπονητή. Πρόκειται για έναν από τους πιο ισχυρούς δεσμούς στην ιστορία του NBA και τα λόγια τους αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=Y9bmeITda2o]
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι δύο σημαντικότεροι συμπαίκτες που είχε ποτέ. Ο λόγος για τους Τόνι Πάρκερ και Μάνου Τζινόμπιλι, οι οποίοι “έπλεξαν” το εγκώμιο του κορυφαίου πάουερ φόργουορντ όλων των εποχών, με τον Ντάνκαν να τους ακούει στωικά, όντας πιο χαρούμενος από ποτέ.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=PxgrUPtw4nQ]
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=mqQont3Oy-Q]
Πλέον, ο Ντάνκαν έγινε ο 8ος παίκτης, του οποίου η φανέλα αποσύρεται από τους Σπερς και κατά πάσα πιθανότητα είναι ο καλύτερος όλων. Μετά από 20 χρόνια αδιάκοπης προσφοράς στον οργανισμό που λέγεται “Σαν Αντόνιο“, το όνομά του θα βρίσκεται πάντα στην οροφή του γηπέδου, υπενθυμίζοντας στους πάντες πως, όσα χρόνια και αν περάσουν, δύσκολα θα υπάρξει άλλος σαν αυτόν.