Όταν διαβάζω ή ακούω να λένε “τέτοιες συγκινήσεις προσφέρει μόνο το ποδόσφαιρο” απλά γελάω. Μια Κυριακή (φάιναλ φορ) δική μας, όλη τους η ζωή. Και ξεκινώ έτσι όχι για να συντηρήσω την ανύπαρκτη (πώς να συγκρίνεις τα μεγάλα με τα μικρά) κόντρα ανάμεσα στους δύο κόσμους, αλλά γιατί -μετά από τον προχθεσινό ημιτελικό και τον αποψινό τελικό- νιώθω τυχερός που ασχολήθηκα με αυτό το σπορ.
Αν η ΤΣΣΚΑ είχε χάσει τον τελικό, με τη Φενέρ να επιστρέφει από το -22, θα γράφαμε οθόνες επί οθονών για τον “άρχοντα των δαχτυλιδιών“. Κι επειδή δεν μου αρέσει να κρύβομαι (δεν είναι άλλωστε εύκολο με τον… σωματότυπο που διαθέτω) πρώτος θα έγραφα ότι ο Ιτούδης πρέπει στο εξής να αναφέρεται με “η” και δύο “ταυ” (Ηττούδης).
Διαβάστε όλο το άρθρο στο Sportdog
