Η χωρά ακροβατεί μεταξύ εξαθλίωσης και καταστροφής, η οικονομία και η κοινωνία έχουν “γονατίσει” αλλά το ελληνικό μπάσκετ διατηρείται σε υψηλό επίπεδο. Αυτό οφείλεται, κυρίως, στις ενέργειες των οικογενειών Γιαννακόπουλου και Αγγελόπουλου, που φροντίζουν να “χτίζουν”, κάθε χρόνο, ισχυρά σύνολα που πρωταγωνιστούν στην Ευρώπη. Αυτό διαδραματίζεται μέχρι στιγμής καθώς Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έχουν προβεί σε τρομερές μεταγραφικές κινήσεις, που τις ανάγουν ως μεγάλα φαβορί για το Φάιναλ Φορ της επόμενης αγωνιστικής περιόδου.
Οι “πράσινοι“, ύστερα από ένα χρόνο αναμονής, έφεραν εις πέρας την επιστροφή του Νικ Καλάθη, ο οποίος αποτελεί την μεγαλύτερη μεταγραφή στη “Γηραιά Ήπειρο” (μέχρι στιγμής) και ανεβάζει επίπεδο την ομάδα. Συν τοις άλλοις, η διοίκηση έχει ανακοινώσει και τον Σάσα Πάβλοβιτς, έχει “κλείσει” και τον Μίροσλαβ Ραντούλιτσα (απομένει μόνο η επίσημη ανακοίνωση) ενώ στα “σκαριά” βρίσκεται και η απόκτηση του Άλεξ Τάιους. Αναμφίβολα, μεταγραφές που θέτουν τον Παναθηναϊκό σε τροχιά Φάιναλ Φορ και συνθέτουν το πιο πλήρες και ποιοτικό ρόστερ των τελευταίων ετών!
Πίσω δεν πάει ούτε ο Ολυμπιακός. Οι “ερυθρόλευκοι” μπορεί να έχασαν τον Κώστα Σλούκα και τον Μπράιαντ Ντάνστον (ενώ αποδέσμευσαν Ντάρντεν και Λαφαγιέτ) αλλά οι κινήσεις στις οποίες έχουν προβεί αντισταθμίζουν τις απώλειες. Η άφιξη του Ντάνιελ Χάκετ αναβαθμίζει την περιφέρεια των Πειραιωτών και δίνει διαφορετικές λύσεις στα χέρια του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Ο Ντι Τζέι Στρόμπερι, που αποτέλεσε την πρώτη φετινή μεταγραφή, αναμένεται να προσφέρει περισσότερα από ότι ο Όλιβερ Λαφαγιέτ (που πήγε Μιλάνο) ενώ το ελληνικό (και νεανικό) στοιχείο ενισχύθηκε με την απόκτηση των Γιάννη Αθηναίου και Βασίλη Τολιόπουλου. Τις επόμενες ημέρες αναμένεται να ξεκαθαρίσει το τοπίο αναφορά και με την περίπτωση του Πάτρικ Γιανγκ, ο οποίος εμφανίζεται “κλεισμένος” από τον Ολυμπιακό αλλά ακόμα τίποτα δεν είναι σίγουρο.
Εν κατακλείδι, αμφότεροι οι “αιώνιοι” κρατούν ψηλά τη σημαία του ελληνικού μπάσκετ και αναμένεται να μας προσφέρουν επικές στιγμές, και φέτος, τόσο στην Ευρωλίγκα όσο και στην Α1. Όλα αυτά χάρη, κυρίως, στην ανιδιοτελή αγάπη των προέδρων τους (που ξεπερνάει τα όρια κάποιες φορές), οι οποίοι είναι πρόθυμοι να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη χωρίς να αναμένουν αντάλλαγμα.
