Πανάξιοι πρωταθλητές…
Οι Ουόριορς εξαργύρωσαν την ονειρική και αναπάντεχη σεζόν τους με την κατάκτηση του πρωταθλήματος καθώς επιβλήθηκαν των Καβαλίερς με 105-97, μέσα στο Κλίβελαντ για το Game 6, και ανέβηκαν στην κορυφή του ΝΒΑ ύστερα από το 1975!
Οι πολεμιστές εμφανίστηκαν μουδιασμένοι και μακριά από τον καλό τους εαυτό στα πρώτα τρία παιχνίδια των Τελικών, εξαιτίας της απειρίας τους αλλά και του physical παιχνιδιού των Καβς, οι οποίοι προηγήθηκαν με 2-1. Τότε ήταν που γύρισε ο διακόπτης, οι πρωτοπόροι της regular season, θυμήθηκαν το μπάσκετ που έπαιζαν όλη τη χρονιά και τους ανήγαγε, δικαίως, ως την κορυφαία ομάδα του ΝΒΑ.
Ακολούθησαν τρεις σερί νίκες, με την τελευταία να επικυρώνει εμφατικά την εκπληκτική τους σεζόν και να επιβεβαιώνει τον κανόνα, πως η καλύτερη ομάδα είναι αυτή που κερδίζει, όσο και αν προσπάθησε να το αμφισβητήσει ο συγκλονιστικός, ΛεΜπρόν Τζέιμς. H κούραση από την υπερπροσπάθεια σε όλη τη σειρά τον είχε καταβάλλει και δεν μπορούσε να αποδώσει, όπως θα ήθελε και ο ίδιος. Το σίγουρο είναι ότι οι εμφανίσεις του κατατάσσονται μεταξύ των κορυφαίων παραστάσεων, που έχουν πραγματοποιηθεί στην ιστορία των Τελικών. Πως να μην έτσι άλλωστε όταν μέτρησε 35.8 πόντους, 13.3 ριμπάουντ και 8.8 ασίστ μέσο όρο ενώ παράλληλα ξεπέρασε τους 5.000 πόντους στα πλέι οφ, όντας ο έκτος παίκτης στην ιστορία που το καταφέρνει.
Αν υπάρχει ένας παίκτης που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως x-factor της σειράς, αυτός ήταν -αναμφίβολα- ο Άντρε Ιγκουόνταλα, ο οποίος έκανε εξαιρετική δουλειά, αμυντικά, κόντρα στον ΛεΜπρόν και αναβάθμισε το επιθετικό του παιχνίδι και δικαίως αναδείχθηκε MVP των Τελικών. Σήμερα ήταν φοβερός με 25 πόντους, 5 ριμπάουντ και ισάριθμες ασίστ, ο Στεφ Κάρι ηγήθηκε με 25 πόντους, 6 ριμπάουντ και 8 ασίστ ενώ ο Ντρέιμοντ Γκριν, στο καλύτερο παιχνίδι του στη σειρά, έκανε triple-double με 16 πόντους, 11 ριμπάουντ και 10 ασίστ.
Ο “βασιλιάς” τελείωσε το ματς με 32 πόντους, 18 ριμπάουντ και 9 ασίστ, με τους Τιμοφέι Μοζγκόφ (17π.-12ρ.) και Τρίσταν Τόμσον (15π.-13ρ.) να τον πλαισιώνουν και τον Τζέι Αρ Σμιθ (19π. με 4/9 τρ.) να προσπαθεί να γυρίσει μόνος του το ματς, στο τέλος.
Οι Καβαλίερς πραγματοποίησαν ένα εφιαλτικό ξεκίνημα στο παιχνίδι, κάνοντας 9 λάθη στην πρώτη περίοδο σούταραν άσχημα (6/15 εντός παιδιάς) και έμοιαζαν, εν γένει, χαμένοι στη μετάφραση. Αρχικά σημάδευαν τον Μοζγκόφ στο λόου ποστ ο οποίος, όμως, δεν ανταποκρίθηκε, ο ΛεΜπρόν δεν μπορούσε να βρει εύκολα το δρόμο προς το καλάθι, ελέω της εκπληκτικής άμυνας των πολεμιστών, ενώ στην άλλη πλευρά του παρκέ, οι αλλαγές στα σκριν ήταν αργές και κακές με αποτέλεσμα οι Ουόριορς να βρίσκουν πάντα τον ελεύθερο παίκτη και να μοιράζουν 11 ασίστ –και 12 εύστοχα σουτ- στο πρώτο δωδεκάλεπτο! Ως αποτέλεσμα, το Όκλαντ προηγήθηκε με 13 πόντους (15-28) και έμοιαζε ασταμάτητο.
Σταδιακά οι Καβς πλησίασαν αλλά δεν κατάφεραν να φθάσουν πιο κοντά από τους 5 πόντους, με τον Τζέιμς να δίνει περισσότερη βαρύτητα στη δημιουργία παρά στο σκοράρισμα, κάτι που οφείλεται και στο γεγονός, πως όποτε επιχειρούσε διείσδυση έβρισκε μπροστά του ένα “κυανόχρυσο” τείχος. Αυτό οφειλόταν στην απόφαση των Ουόριορς να αφήσουν το περιφερειακό σουτ, ειδικότερα από τη στιγμή που έλειπαν αξιόπιστους σουτέρ (με εξαίρεση τους Σμιθ και Τζόουνς) για να τους πληγώσουν.
Όμως, σταδιακά η κατάσταση εξισορροπήθηκε, οι φιλοξενούμενοι δεν μπορούσαν να σκοράρουν, οι Καβς κυριάρχησαν κατά κράτος στα ριμπάουντ, ο ΛεΜπρόν βρήκε περισσότερο χώρο, μετά το τρίτο φάουλ του Ιγκουοντάλα που τον έστειλε στον πάγκο, και στην τελευταία επίθεση, μετά το άστοχο λέι απ του βασιλιά, ο Τόμσον απογειώθηκε για να κάνει ένα εντυπωσιακό φόλοου απ κάρφωμα και να κάνει το 43-45.
Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη για τους γηπεδούχους. Κατάφεραν μεν να ξαναπάρουν το προβάδισμα με 47-45, ύστερα από το 8-6 στις αρχές του ματς, αλλά οι Ουόριορς ανέκτησαν τα ηνία του αγώνα. Με οδηγό την εκπληκτική τους άμυνα, που τους έδινε ώθηση και στην επίθεση, έδωσαν στη διαφορά τη μεγαλύτερη τιμή της και δη τους 15 πόντους (58-73), στο 35’.
Ο Τζέιμς έδειχνε απρόθυμος, λόγω και της συσσωρευμένης κούρασης, να πάρει το μεγαλύτερο μερίδιο των επιθέσεων, δίνοντας πολλές φορές την πρωτοβουλία στους συμπαίκτες του. Αυτό βέβαια δεν βοηθούσε την ομάδα του καθώς χρειαζόταν τη δική του καταλυτική συνεισφορά, μιας και οι υπόλοιποι δεν κατάφεραν ποτέ να πατήσουν πόδι.
Στα πρώτα δύο λεπτά της τέταρτης περιόδου, το 61-73 έγινε 68-75, με αποκορύφωμα ένα κάρφωμα του ΛεΜπρόν στον αιφνιδιασμό, ύστερα από κλέψιμο που έκανε ο ίδιος, που ξεσήκωσε την Κουίκενς Λόουνς Αρίνα. Για ακόμα μια φορά, οι Ουόριορς αντέδρασαν άμεσα. Τιμώρησαν τις αμυντικές ολιγωρίες των Καβς και χτύπησαν απανωτά από τρίποντο για να επαναφέρουν την ψαλίδα στο +14 (89-75), 7’ πριν το τέλος.
Ο αγώνας είχε, ουσιαστικά κριθεί, μιας και οι Καβς δεν έδειχναν ότι μπορούν να αντιστρέψουν την κατάσταση, με την έλλειψη λύσεων και, κατ’ επέκταση, φρεσκάδας να είναι εμφανής. Παρ’ όλα αυτά οι “ιππότες” δεν τα παράτησαν και μείωσαν στους 4 (97-101) 30 δεύτερα πριν το τέλος, πέφτοντας ηρωικά, στο καναβάτσο.
