Στην αντεπίθεση πέρασε ο Κίμων Γκιουλιστάνης.
Στην ΕΣΚΑΝΑ παίζεται ένα… βρώμικο παιχνίδι. Κάποιοι επεξεργάζονται σενάρια διάλυσής της, υπό τη μορφή συγχώνευσης με την ΕΣΚΑ, ή σωστότερα απορρόφησης. Γιατί; Δεν υπάρχει προφανής λόγος, αντιθέτως έχει ιστορικά κριθεί η αναγκαιότητα διαχωρισμού των δύο Ενώσεων, προκειμένου για την καλύτερη λειτουργία τους.
Αν δεν είναι εκδικητική η στάση της ηγεσίας τής ΕΟΚ, επειδή ο πρόεδρος της Ένωσης, Κίμων Γκιουλιστάνης, κατέβηκε με τον συνδυασμό τού Παναγιώτη Φασούλα, είναι πιο βαθιά. Βλέπετε, μια Ένωση που έχει στις τάξεις της μεγάλο αριθμό σωματείων, άρα κι εκλεκτόρων, μπορεί δυνητικά να αποτελέσει πρόβλημα.
Όπως και να ‘χει, υπήρξε ανακοίνωση (σ.σ. δεν μας εστάλη ποτέ, γι’ αυτό και δεν τη δημοσιεύσαμε) παραιτηθέντων μελών του Δ.Σ. της ΕΣΚΑΝΑ, όπου εκτοξεύτηκαν βολές εναντίον του νυν προέδρου. Ο κ. Γκιουλιστάνης απάντησε με γραπτή του δήλωση.
Αναλυτικά η τοποθέτησή του:
«Ήταν αρκετή μια ανακοίνωση για να μάθω πολλά πράγματα…
Έμαθα ότι εδώ και χρόνια άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται ως ανιδιοτελείς εργάτες της Ένωσής μας, αλλά που σπάνια βλέπαμε στα γήπεδα και ακόμα πιο δύσκολα να καταγράψουμε το έργο τους, με θεώρησαν «ανίκανο». Ταυτόχρονα με κατηγόρησαν ότι «… συνεχίζω εγωιστικά να λασπολογώ, να παραπληροφορώ και να σπέρνω διχασμό αντί έργου».
Είναι τουλάχιστον οξύμωρο να με αποκαλούν «ανίκανο» και συνάμα να με εγκαλούν γιατί «λασπολογώ». Φανταστείτε να είχα προβεί εγώ σε ανάλογη δήλωση, θα είχαν κατ’ ελάχιστον ζητήσει τη δημόσια εκτέλεσή μου. Αλλά αυτό είναι αδιάφορο μπροστά στο απίστευτο που γράφτηκε:
Εδώ και 50 ημέρες -όπως υποστηρίζουν- υπέβαλλαν τις παραιτήσεις τους, ξεκαθαρίζοντας ότι «… δεν επρόκειτο να διχάσουμε την Ένωση με την κατάθεση οποιασδήποτε άλλης υποψηφιότητας από κανένα από εμάς, εφόσον ο ίδιος συνέχιζε να υπάρχει στα διοικητικά δρώμενα της Ένωσης μας».
Αν και δεν είχα απέναντί τους την παραμικρή υποχρέωση, σεβάστηκα την επιθυμία τους να μην συνυπάρξουν περαιτέρω μαζί μου, προκηρύχθηκαν εκλογές δεκατρείς (13) μήνες πριν από τη νόμιμη λήξη της θητείας τού παρόντος Διοικητικού Συμβουλίου (προκειμένου να αποφευχθεί η έσχατη νομική λύση της διοίκησης Πρωτοδικείου, με οτιδήποτε αυτό συνεπάγεται για την απρόσκοπτη λειτουργία της Ένωσης, εν μέσω της εξέλιξης των Πρωταθλημάτων ΕΣΚΑΝΑ), ελεύθεροι να καταθέσουν υποψηφιότητα για να αναλάβουν τα ινία της Ένωσης, μην σκοπεύοντας να συμμετέχω στη διαδικασία για να τους διευκολύνω.
Ο Γκιουλιστάνης και οι… Δούρειοι Ίπποι
Ω, του θαύματος, παρότι το σχεδίαζαν πενήντα (50) ημέρες, ΚΑΜΙΑ δική τους υποψηφιότητα δεν κατατέθηκε, με αποτέλεσμα να υποχρεωθώ ένα λεπτό πριν τη λήξη της προθεσμίας να υποβάλλω εγώ υποψηφιότητα, προκειμένου να υπάρξει συνέχεια στην ΕΣΚΑΝΑ. Φάνηκε, δηλαδή, πως δεν εξαντλήθηκε μόνο η υπομονή τους, αλλά και το ενδιαφέρον τους για την Ένωση.
Η αναγκαστική υποψηφιότητά μου έγινε, σύμφωνα με την ανακοίνωσή τους, δεκτή ως προϊόν έπαρσης και ματαιοδοξίας, ενώ την ίδια στιγμή δέχθηκα κριτική επειδή «… δεν κατάφερε καν να συγκροτήσει ψηφοδέλτιο για τις εκλογές, διότι προφανώς οι ομάδες του γύρισαν την πλάτη».
Από τη στιγμή που δεν είχα σκοπό να διεκδικήσω εκ νέου την Προεδρία, γιατί αλήθεια να συγκροτούσα ψηφοδέλτιο; Από πού προκύπτει η αποστροφή των σωματείων προς το πρόσωπό μου, αφ’ ης στιγμής με τίμησαν με την ψήφο τους;
Δεν θα ασχοληθώ άλλο, είναι ανάξια λόγου η ανακοίνωση. Όλοι στην Ένωση, άλλωστε, γνωριζόμαστε καλά. Δεν είναι ο χρόνος αλλά και ο τρόπος για να γίνει απολογισμός θητείας και να «μετρηθούμε» άπαντες.
Θα κρατήσω μόνο την πρόταση «… η ΕΣΚΑΝΑ δεν είναι χώρος εξουσίας αλλά χώρος ανιδιοτελούς προσφοράς. Ανήκει στις ομάδες της και η διαφύλαξη του κύρους και της αξιοπρέπειας της είναι υποχρέωση όλων μας».
Σε αυτό θα συμφωνήσω 100%!
Γι’ αυτό είμαι εδώ, για να διαφυλάξω όχι το μόνο το κύρος αλλά την ίδια την ύπαρξή της, καθώς όλοι γνωρίζουν ότι σε γραφεία εκτός των γεωγραφικών μας ορίων, κάποιοι επεξεργάζονται σενάρια άλωσης, εξαφάνισής της και συγχώνευσης της με την ΕΣΚΑ.
Χωρίς μισόλογα και αστερίσκους, σε ότι με αφορά, θα σταθώ απέναντι σε εκείνους που θα επιχειρήσουν να διαλύσουν την ΕΣΚΑΝΑ. Ελπίζω ότι οι οψίμως εύθικτοι πρώην συνεργάτες μου θα πράξουν το ίδιο και θα βγουν να το πουν ανοιχτά στα σωματεία.
Επειδή όλοι είμαστε αρκετά μεγάλοι για να κρυφτούμε πίσω από το δάχτυλό μας, ήρθε η στιγμή να αποδείξουν αν υπηρετούν την Ένωση, ή αν υπηρετούν αυτούς που κατεργάζονται τη διάλυσή της. Αν είναι περήφανα μέλη τής ΕΣΚΑΝΑ, όπως εγώ, ή αν είναι Δούρειοι Ίπποι.
Την ίδια στιγμή σε μία τυχαία (ελπίζω) συγκυρία, το υπαλληλικό προσωπικό της Ένωσης παραμένει απλήρωτο για δεύτερο συνεχή μήνα. Τα ταμειακά υπόλοιπα της Ένωσης έχουν πλέον εξαντληθεί (άπαντες γνωρίζουν πως η ΕΣΚΑΝΑ δε διαθέτει πλέον πόρους) και η ΕΟΚ κωφεύει στις αλλεπάλληλες επικοινωνίες προς την κάλυψη των κάθε φύσης οικονομικών υποχρεώσεων (αντίθετα με την εκ μέρους της ήδη εκπληρωθείσα πλήρη κάλυψη των οικονομικών υποχρεώσεων ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ), όπως άλλωστε έχει πράξει καθ’ όλη την προηγούμενη τριετία μέχρι και (επίσης όλως τυχαίως ελπίζω) τον μήνα των εκλογών της Ομοσπονδίας.
Ευελπιστώ ότι η κουλτούρα όσων κρατούν σήμερα στα χέρια τους τις τύχες του ελληνικού μπάσκετ να αντέχει το αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα οιουδήποτε να συνδικαλίζεται, όπως και με όποιους εκείνος αποφάσισε, σε διαδικασίες που έχουν ήδη κριθεί. Σε αντίθετη περίπτωση, ο θεσμός πάσχει νοσηρά.
Εγώ, πάντως, δεν πρόκειται να προδώσω ούτε την εμπιστοσύνη των σωματείων της ΕΣΚΑΝΑ, ούτε να παίξω με τα όνειρα και την ύπαρξή τους.
Ευχαριστώ τα μέλη του Δ.Σ. που διαφοροποιήθηκαν, αποδεικνύοντας πραγματικά ότι προτεραιότητά τους δεν είναι τα κάθε είδους παιχνιδάκια και μεθοδεύσεις πρωτόγνωρες για το ήθος και την κουλτούρα που πρέπει να διακατέχει όσους ζητούν την ψήφο, αλλά και τις επιλογές των σωματείων.
Θα είμαι στις επάλξεις ως το τέλος πράττοντας τα νόμιμα.
Με τιμή,
Κίμων Δ. Γκιουλιστάνης»