Τους τίτλους τέλους σε μια διαδρομή άνω των 20 ετών στα παρκέ του μπάσκετ έβαλε πρόσφατα ο Σπαρτιάτης καλαθοσφαιριστής Γιώργος Σουρλής. Ο έμπειρος γκαρντ γνωστοποίησε την απόσυρσή του από την ενεργό δράση μετά τον αγώνα της ομάδας του -του Αμαρουσίου- κόντρα στον Ολυμπιακό Β΄, που διεξήχθη την Τετάρτη 30/6/2021 για τα πλέι οφ της Α2΄ Ανδρών.
Ο 36χρονος αθλητής, ο οποίος αγωνίστηκε στα «σαλόνια» του ελληνικού μπάσκετ μόλις στα 17 του χρόνια με την ΑΕΚ, μιλάει αποκλειστικά στον «ΛΤ», για τις εμπειρίες και τα συναισθήματα που αποκόμισε στη διάρκεια της θητείας του. Θυμάται τους σταθμούς στο «ταξίδι» με την πορτοκαλί μπάλα, από τα πρώτα εφηβικά χρόνια στη Σπάρτη ως την καταξίωση σε επαγγελματικό επίπεδο και την κατάκτηση τίτλων με συλλόγους κι εθνικές ομάδες.
– Το ατομικό ταξίδι από το «τζάμπολ» ως την «κόρνα» του τέλους είναι μια εμπειρία που καθορίζει τη ζωή ενός αθλητή. Ήταν δύσκολη η απόφαση της απόσυρσης; Πως αισθάνεσαι τώρα που «κρέμασες τα παπούτσια» ύστερα από μια πολυετή θητεία στα παρκέ;
Συναισθηματικά ήταν πάρα πολύ δύσκολο, γιατί για τους αθλητές είναι ένα τεράστιο κομμάτι της ζωής μας το οποίο καλούμαστε να αφήσουμε πίσω δια παντός. Και ειδικά εγώ που είχα μία πολύ γεμάτη και όμορφη καριέρα.
Η απόσυρσή μου περίμενα να είναι πιο δύσκολη, αλλά, επειδή έγινε όπως το ήθελα και ευχόμουν, νιώθω πολύ καλά με την όλη απόφασή μου.
– Τι σημαίνουν για σένα ΑΕ Σπάρτης και Σπαρτιατικός ΓΣ, όπου έκανες τα πρώτα σου βήματα;
Η αρχή του ονείρου για εμένα είναι αυτές οι δύο ομάδες, οπότε τις έχω μεσ’ την καρδιά μου. Ευχαριστώ, λοιπόν, όλους όσοι ήταν μέλη αυτών των ομάδων όταν “μεγάλωνα” μπασκετικά και κυρίως τον Ευθύμη Παπαδολιά, γιατί ήταν αυτός που με έκανε να αγαπήσω το μπάσκετ και τον Στέφανο Χίο, γιατί ήταν εκείνος που με βοήθησε να επανέλθω μετά τον τραυματισμό μου χαραμίζοντας προσωπικές ώρες μαζί μου στην προπόνηση.
Θα ήθελα να πω από εδώ και ένα «ευχαριστώ» στον πρόεδρο που είχα εγώ και γνώρισα, τον αείμνηστο Αντρέα Χιώτη, γιατί είχε φροντίσει προσωπικά να μην σταματήσω το ταξίδι μου, γιατί ήταν αυτός που τελικά μπήκε «μπροστά» στο να ολοκληρωθεί η μεταγραφή μου στην ΑΕΚ, παρότι είχα συναντήσει δυσκολίες. Καθώς και τον κ. Τσουρούνη.
«Η αρχή του ονείρου για εμένα ΑΕ Σπάρτης και Σπαρτιατικός»
– Ομάδες όπως η ΑΕΚ είναι το όνειρο κάθε αθλητή; Θεωρείς πως η μεταγραφή σου στον «Δικέφαλο» ήταν η εκπλήρωση ενός στόχου ζωής;
Ήταν πραγματικά κάτι ονειρικό γιατί εκείνη την περίοδο η ΑΕΚ ήταν και πρωταθλήτρια Ελλάδος, οπότε ήταν πραγματικά για μένα πανέμορφο. Πέρασα πολύ όμορφα χρόνια στην ΑΕΚ και έχω τις καλύτερες αναμνήσεις.
– Σε ποιον σύλλογο θωρείς πως πέρασες τα καλύτερα χρόνια σου από πλευράς απόδοσης και περιβάλλοντος;
Στο Μαρούσι που συνεχίζει να είναι η μπασκετική μου οικογένεια από άλλο πόστο πλέον.
– Αυτό σημαίνει ότι θα σε δούμε στην προπονητική; Για το μέλλον τι προβλέπεται;
Θα συνεχίσω σε νέο πόστο στο Μαρούσι να βοηθάω και να εξελισσόμαστε ως οργανισμός. Το τι ακριβώς θα ανακοινωθεί σε λίγο καιρό.
«Πέρασα πολύ όμορφα χρόνια στην ΑΕΚ»
– Ποια ήταν η καλύτερη και η χειρότερη στιγμή που είχες στις «ντρίπλες» με την πορτοκαλί μπάλα;
Η χειρότερη με διαφορά ήταν ο σοβαρός τραυματισμός που είχα όταν αγωνιζόμουν με την εθνική ομάδα το 2003.
Καλύτερη στιγμή μπορώ να πω ότι ήταν το τελευταίο μου παιχνίδι με την φανέλα του Αμαρουσίου με τον ΟΣΦΠ. Τηλεοπτικό, ονειρική εμφάνιση της ομάδας μου και με τους ανθρώπους που ήθελα.
– Τα «συστατικά» επιτυχίας που θα απογειώσουν την καριέρα ενός αθλητή είναι έμφυτα ή χτίζονται;
Νοοτροπία, υπομονή και επιμονή με την σειρά που στα γράφω και τελευταίο το ταλέντο. Και το λέω σε όλα τα νέα παιδιά: ασχοληθείτε με το πως θα γίνετε καλύτεροι και όχι τι κάνει ο δίπλα σας και θα βγείτε κερδισμένοι!
– Ως έμπειρος γκαρντ που άφησες το «αποτύπωμά» σου, θεωρείς πως υπάρχουν Έλληνες παίκτες υψηλού επιπέδου σε αυτή τη θέση που θα ενισχύσουν και την Εθνική;
Θεωρώ ότι, δυστυχώς, το ελληνικό μπάσκετ περνάει κρίση στην εξέλιξη νέων παικτών και ότι θα αργήσουμε να έχουμε παίκτες πολύ υψηλού επιπέδου εάν δεν ασχοληθούμε πραγματικά με τις ακαδημίες του ελληνικού μπάσκετ.
«Νοοτροπία, υπομονή, επιμονή και ταλέντο τα συστατικά επιτυχίας»
– Παρακολουθείς τα αθλητικά δρώμενα της Λακωνίας; Πιστεύεις ότι ο νομός έχει «δεξαμενή» για να αναδείξει νέα μπασκετικά ταλέντα που θα κάνουν καριέρα σε υψηλό επίπεδο;
Μαθαίνω τα μπασκετικά νέα της πόλης από τους φίλους μου. Θεωρώ ότι το επίπεδο έχει πέσει και στην πόλη μας πολύ και πρέπει να παρθούν σοβαρές αποφάσεις εάν θέλουμε να αλλάξει κάτι. Όταν εγώ έπαιζα στα 15 μου ήταν πολύ δύσκολο ένα παιδί να παίξει στην πρώτη ομάδα και έπρεπε να παλέψει γιατί υπήρχαν πραγματικά καλοί παίκτες. Έχει υπάρξει μια μεγάλη περίοδος που δεν βγήκαν νέοι καλοί παίκτες στην γενέτειρα μου και χρειάζεται μια γενναία επανεκκίνηση πλέον σε όλα τα επίπεδα, προπονητικά και διοικητικά.«Το ελληνικό μπάσκετ περνάει κρίση στην εξέλιξη νέων παικτών»
Η καριέρα του Γ. Σουρλή
Ο Γιώργος Σουρλής γεννήθηκε στη Σπάρτη το 1985 κι έχει καταγωγή από τη Βαμβακού Λακωνίας.
Ο γκαρντ έκανε τα πρώτα του μπασκετικά βήματα στη Σπάρτη, αγωνιζόμενος τη σεζόν 2000-2001 στην ΑΕ Σπάρτη (τότε Χαρισιακός) και τη διετία 2001-2003 στον Σπαρτιατικό. Οι εμφανίσεις του υποχρέωσαν την ΑΕΚ να ασχοληθεί με την περίπτωσή του και να τον αποκτήσει με μεταγραφή, δίνοντας στον 17χρονο Γιώργο την ευκαιρία να αγωνιστεί στην Α1΄ Ελλάδας τη σεζόν 2003-2004. Στέφθηκε πρωταθλητής Εφήβων το καλοκαίρι του 2003 με τους «κιτρινόμαυρους», ενώ τη σεζόν 2004/05 δόθηκε δανεικός από τον «Δικέφαλο» στον Ποσειδώνα Καλαμάτας (Β’ Εθνική).
Ακολούθησε μεταγραφή στο Αιγάλεω με το οποίο συνέχισε την διαδρομή στη μεγάλη κατηγορία της Ελλάδος. Τη διετία 2007-2009 βρέθηκε στην Α2΄ Ανδρών με τη Δάφνη, για να μεταπηδήσει στον Αρκαδικό και στη συνέχεια στον ΚΑΟ Δράμας. Το 2011 αγωνίστηκε στον Αμύντα, έπειτα στον Άρη Νίκαιας, ενώ τελευταίος σταθμός της καριέρας του για έξι χρόνια ήταν το Μαρούσι, από τη Γ’ Εθνική ως και τα πλέι οφ ανόδου για την Α1΄.
Ο Γ. Σουρλής αγωνίστηκε και με τις Εθνικές ομάδες της χώρας, καταγράφοντας σπουδαίες διακρίσεις. Κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο με την Εθνική Εφήβων στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα το 2003 στη Θεσσαλονίκη με συμπαίκτες τους Βασιλειάδη, Σχορτσιανίτη, Βασιλόπουλο, Περπέρογλου κ.α. Την επόμενη χρονιά ήταν μέλος της Εθνικής Νέων Ανδρών που κατετάγη 4η στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Τσεχίας, ενώ το 2005 κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Νέων Ανδρών στην Αργεντινή.
Πηγή: lakonikos.gr
