O Όντεντ Κάτας άνοιξε νέα σελίδα στην καριέρα του υπογράφοντας συμβόλαιο συνεργασίας με τον Παναθηναϊκό, όπου θα έχει την ευκαιρία να δοκιμαστεί στην Ευρωλίγκα, με τον Ισραηλινό δημοσιογράφο του Sports Rabbi, Τζόσουα Χάλικμαν, να γράφει ένα μακροσκελές γράμμα για τον Ισραηλινό τεχνικό. Από τα χρόνια τους ως παίκτης, μέχρι τον τραυματισμό που έβαλε τέλος στην καριέρα του, το ξεκίνημα της προπονητικής με την Χάλοελ Γκιλμπόα Γκαλίλ, μέχρι την Χάποελ Ιερουσαλήμ και την Εθνική Ισραήλ.
Αναλυτικά:
«Αγαπητέ Όντεντ, θέλω να σου ευχηθώ ό,τι καλύτερο στον Παναθηναϊκό. Είμαι ενθουσιασμένος που έχεις αυτή την περίφημη ευκαιρία και πραγματικά το αξίζεις.
Είμαι βέβαιος ότι θα τα πας εξαιρετικά και θα περάσεις απολαυστικές στιγμές καθώς θα σμίξεις ξανά με πρώην συμπαίκτες και φίλους στην ομάδα. Ως Εβραίος και Ισραηλινός από το 2004, είμαι πολύ περήφανος για την ευκαιρία που θα έχεις ξανά στην Euroleague.
Επισημαίνω τις λέξεις «Εβραίος» και «Ισραηλινός» λόγω όσων μου έλεγες τη δεκαετία του ‘90. Αν και συναντηθήκαμε για πρώτη φορά στην προπόνηση της Εθνικής Ισραήλ το 2006 περίπου στο Ραμάτ Γκαν, παρακολουθούσα την καριέρα σου στο μπάσκετ από μακριά στη Νέα Υόρκη. Από την εποχή που ήσουν στην Χαποέλ Γκαλίλ Ελιόν μέχρι τότε που μεγαλουργούσες στην Μακάμπι Τελ Αίβ.
Είμαστε στην ίδια ηλικία. Εγώ γεννήθηκα στις 28 Απριλίου 1974, εσύ περίπου έξι μήνες αργότερα αλλά μπορούσες να ζήσεις το όνειρό μου, δηλαδή να παίζεις επαγγελματικά μπάσκετ, ενώ εγώ ήμουν λογιστής και διευθυντής οικονομικών στο Μανχάταν. Είχα εισιτήρια διαρκείας για τους αγώνες των Νιου Γιορκ Νικς και έβλεπα εκατοντάδες φανταστικά παιχνίδια στη δεκαετία του ‘90 στο Madison Square Garden, αλλά πού να φανταζόμουν τι θα συνέβαινε το 1998.
Ξεκουραζόμουν στο σπίτι ένα απόγευμα και ξαφνικά ακούω στον σταθμό «Sports Radio 66 WFAN»: «Οι Νιου Γιορκ Νικς έχουν συμφωνήσει με τον Ισραηλινό σούπερ σταρ, Όντεντ Κάτας για την ερχόμενη σεζόν». Το σαγόνι μου έπεσε στο πάτωμα και έπρεπε να σιγουρευτώ ότι δεν άκουσα κάτι λάθος. Φυσικά, όλα αυτά ήταν τις μέρες πριν μαθαίνουμε τα νέα από το ίντερνετ, αλλά αν συνέβαινε τότε αυτό, θα φιγουράριζε στο ESPN και στις σελίδες των Νίκς. Ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα για μένα. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ένας Εβραίος και Ισραηλινός σταρ θα πατούσε στα παρκέ του Madison Square Garden και θα τον έβλεπα από κοντά. Ήμουν σοκαρισμένος και συγκλονισμένος για το τι θα με περίμενε στην έναρξη της σεζόν 1998-99. Μόνο που αυτό δεν συνέβη ποτέ.
Το όνειρό μου διεκόπη όταν η εργασιακή διαμάχη του NBA μεταξύ των συλλόγων και των παικτών είχε ως αποτέλεσμα το λοκ άουτ, με τη σεζόν να ξεκινάει τον Φεβρουάριο του 1999. Αποφάσισες να επιστρέψεις στη Μακάμπι Τελ Αβίβ, όπου κατέκτησες το Κύπελλο. Στη συνέχεια πήγες στον Παναθηναϊκό, με τον οποίο πήρες τη Euroleague την περίοδο 1999-2000 με 17 πόντους απέναντι στην πρώην ομάδα σου. Τι ειρωνεία. Έβλεπα οποιαδήποτε στιγμιότυπα μπορούσα να βρω στη Νέα Υόρκη και στην εφημερίδα «Yedioth Ahronoth» που έβρισκα στο Μανχάταν. Κοιτούσα τις φωτογραφίες σου μαζί με το τρόπαιο της Euroleague και το να σε βλέπω ως ήρωα στην επιστροφή σου στο Ισραήλ ήταν σουρεαλιστικό και ιδιαίτερο την ίδια στιγμή για όλους εμάς τους Εβραίους και Ισραηλινούς σε όλο τον κόσμο.
Δυστυχώς, η καριέρα σου διεκόπη σύντομα λόγω ενός καταστροφικού τραυματισμού στο γόνατο και κλαίγαμε καθώς αναρωτιόμασταν τι θα μπορούσαμε να είχαμε δει από σένα στα παρκέ για άλλη μία δεκαετία. Αυτό που θα μπορούσε, που θα έπρεπε και που θα γινόταν, παραμένει ένα μυστήριο. Είμαι σίγουρος ότι και εσύ το σκέφτεσαι έτσι. Είμαστε απλά άνθρωποι.
Η προπονητική σου καριέρα ξεκίνησε όταν εγώ πήγα στους Άγιους Τοπους. Παρακολουθούσα την εξέλιξή σου και κάλυπτα την ανάπτυξή σου από κοντά και όχι από 6.000 μίλια μακριά. Πρώτα με την Χαποέλ Γκαλίλ Ελιόν και μετά με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, εκεί όπου πήρες την πρώτη γεύση του πώς είναι να βρίσκεσαι στη διοργάνωση της Euroleague. Ωστόσο, αυτό δεν κράτησε πολύ καθώς ο Τζβίκα Σέρφ σε αντικατέστησε στον πάγκο στις αρχές του 2008.
Μετά από εκεί επέστρεψες στην Χάποελ Γκιλμπόα Γκαλίλ, όπου κέρδισες το πρώτο σου και μοναδικό πρωτάθλημα Ισραήλ απέναντι φυσικά στην Μακάμπι Τελ Αβίβ με περιφερειακούς παίκτες του NBA όπως οι Τζέρεμι Πάργκο και Γκαλ Μεκέλ, μαζί με τους Μπρίαν Ραντλ και Ντιόν Ντάουελ. Στη συνέχεια πήγες στην πρωτεύουσα για μία σεζόν με τους Ραντλ και Ντάουελ και μετά πήγες στην Χαπόελ Εϊλάτ. Ακολούθησε μια σύντομη περίοδος στην Κ20 της Εθνικής Ισραήλ, με την οποία πήρες το ασημένιο μετάλλιο στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
Ξεκίνησες να προπονείς την πρώτη ομάδα του Ισραήλ το 2017. Τότε έφερνες νεότερους παίκτες, μερικοί από τους οποίους ήταν μαζί σου στην Κ20. Ήμουν παρών στο πρώτο σου παιχνίδι στην Κρήτη και είδα από πρώτο χέρι αυτή την αλλαγή με τους νέους παίκτες. Στη συνέχεια σε συναντούσα ως πρώτο προπονητή στη Χάποελ Ιερουσαλήμ για δεύτερη φορά. Επιστρέφοντας στην πρωτεύουσα, δεν κατάφερες μόνο να ωριμάσεις την ομάδα και να γίνει πρότυπο, αλλά συνέχισες να εξελίσσεσαι σε προπονητή κορυφαίας κατηγορίας.
Κέρδισες δύο Κύπελλα και πήγες την ομάδα σε πολλούς τελικούς του ισραηλινού πρωταθλήματος. Η σεζόν 2019-20 ήταν φοβερή, μπορούσες να πάρεις και το τρεμπλ, αλλά ο κορωνοϊός τα διέκοψε όλα και άφησε ξανά αναπάντητα ερωτήματα για την καριέρα σου, αυτή τη φορά ως προπονητής και όχι ως παίκτης.
Πολλοί αναρωτιούνται γιατί να φύγεις τώρα, στη μέση της σεζόν, για να αναλάβεις έναν Παναθηναϊκό που βρίσκεται στην αβεβαιότητα και είναι στις τελευταίες θέσεις στη Euroleague. Εγώ δεν ανήκω σε αυτούς. Έχεις την ευκαιρία να επαναφέρεις τους «πράσινους» στην κορυφή της Ευρώπης. Ο καθένας στη θέση σου θα ήταν τρελός να μην αποδεχτεί την πρόκληση.
Σίγουρα δεν θα είναι εύκολο και θα υπάρξουν πολλά πάνω-κάτω, αλλά έχεις αποδείξει ότι είσαι ικανός να φτιάξεις μια ομάδα από την αρχή ως προπονητής. Ένας προπονητής που συγκαταλέγεται ανάμεσα στους καλύτερους που υπάρχουν στο άθλημα και μια ομάδα που παίζει ευχάριστο μπάσκετ.
Θα είσαι ξανά η περηφάνεια του Ισραήλ. Θα προσπαθήσεις να επαναφέρεις τη χαμένη αίγλη του Παναθηναϊκού, ο οποίος δεν έχει κατακτήσει ευρωπαϊκό τίτλο από το 2011 και βρίσκεται εκτός Final Four από το 2012. Είναι μεγάλη περίοδος. Αλλά τα κλειδιά τώρα είναι στα δικά σου χέρια. Θα σε βλέπουμε από το Ισραήλ. Σήκωσε τα μανίκια σου και πιάσε δουλειά.
Με θαυμασμό,
The Sports Rabbi – Josh Halickman»
