Όποιος θεωρεί ότι το μπάσκετ είναι… πόλεμος, ή έχει λύσει όλα του τα προβλήματα, ή έχει… πολλά προβλήματα. Ως εκ τούτου είναι καθ’ υπερβολή η χρήση του όρου, κυρίως έχει να κάνει με τη σειρά του Νίκου Φώσκολου, τότε ακόμα που οι τηλεοράσεις ήταν ασπρόμαυρες (προβλήθηκε από την ΥΕΝΕΔ, την τριετία 1971-74) και λίγα σπίτια είχαν. Από μία ε, όχι μία σε κάθε δωμάτιο.
Η σειρά εκτυλίχθηκε σε 226 επεισόδια κι η Ευρωλίγκα προφανώς δεν θα έχει τόσα πολλά. Έχει, όμως, πολύ δρόμο μπροστά της, ακόμα γνωριζόμαστε μεταξύ μας, σε μια εποχή που πολλά (αν όχι όλα) άλλαξαν. Συνεπώς, όποιος επιχειρήσει να βγάλει συμπεράσματα από το πρώτο ντέρμπι ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, ενδέχεται να υποπέσει σε σφάλμα.
Βέβαιο είναι ότι το αποτέλεσμα δεν καθορίζει κάτι. Όσο βέβαιο είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν θέλει να ξεκινήσει με 0-2 κι ότι ο Παναθηναϊκός θέλει στη… μετά Γιαννακόπουλο εποχή να μπει με 2-0 νίκες. Αλλά για να συμβούν αυτά, πρέπει πολλά να συμβούν στο… ψυχρό (λόγω έλλειψης κόσμου) παρκέ.
Ο Παναθηναϊκός θα εμφανίσει δύο διαφορετικά πρόσωπα, από αυτά που ήταν στο τιμόνι της ομάδας στη Μόσχα. Ο Σάικς δεν ξέρει καλά καλά τα ονόματα των συμπαικτών του, ο Σαντ-Ρος ήταν εκτός λόγω τραυματισμού, ο πολύ καλός Μποχωρίδης είναι στα… πιτς. Προσθήκη ο Ουάιτ, που δεν έχει δείξει κάτι ακόμα κι οι «πράσινοι» θέλουν να ακουμπήσουν περισσότερες μπάλες στο «ζωγραφιστό», για να δείξουν το… μπόι τους.
Ο Ολυμπιακός παίζει δίχως τον Ζαν Σαρλ, που είναι κομβικός για τον τρόπο, με τον οποίο θέλει να αμυνθεί ο Μπαρτζώκας. Με τους ψηλούς να φτάνουν ως το κέντρο, τους κοντούς να κοντράρουν τους αντίπαλους ψηλούς στις αλλαγές, τα «4άρια» έχουν ιδιαίτερο ρόλο και το πιο αθλητικό από τα τρία είναι εκτός μάχης.
Οι γηπεδούχοι μοιάζουν καλύτεροι κοντά στο καλάθι, οι φιλοξενούμενοι δείχνουν να υπερτερούν στην περιφέρεια. Το μπάσκετ είναι το άθλημα των ψηλών, που συνήθως το κερδίζουν οι κοντοί. Από τη στιγμή που καμία ομάδα δεν έχει αυτοματισμούς, ρυθμό, δεν έχει «δέσει» το γλυκό, δεν υπάρχει δυνατότητα ασφαλούς πρόβλεψης.
Θέμα βραδιάς, προσωπικοτήτων, λεπτομερειών, εκεί όπου συνήθως εκτός από τον διάβολο κρύβεται κι η νίκη. Όπως συμβαίνει πάντα, οι νικητές θα νιώσουν κατακτητές του Ολύμπου και θα αρχίσουν οι διαδικτυακές μεγαλοστομίες, οι ηττημένοι θα στήνουν μικρά λαϊκά δικαστήρια. Αν δεν συμβούν αυτά τα δύο, ίσως έχουμε κάνει βήματα προόδου.
Όπως και να ‘χει τα νερά είναι πραγματικά αχαρτογράφητα, δείτε και τη Ρεάλ πώς ξεκίνησε, την Αναντολού Εφές. Το ταξίδι μόλις ξεκίνησε κι ο δρόμος είναι μακρύς. Κανείς δεν κατέκτησε τίτλο στο πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου…
