Μπορεί καθένας να έχει την άποψή του, σχετικά με την προσφορά ή ακόμα και την ικανότητα του Γιώργου Βασιλακόπουλου να συνεχίσει να διοικεί το ελληνικό μπάσκετ. Άλλοι μιλούν με θαυμασμό για το έργο του (χωρίς, όμως, να μας λένε ποιο είναι αυτό), κάποιοι άλλοι πιστεύουμε ότι δεν πρόσφερε το παραμικρό και πως ανέκαθεν ήταν μέρος του προβλήματος κι όχι της λύσης. Δικαίωμα στην ερμηνεία έχουμε όλοι, αλλά ας δούμε τα γεγονότα.
Η σημαντικότερη διοργάνωση της Ομοσπονδίας είναι το Κύπελλο. Ένας θεσμός, ο οποίος συνδέει τους δύο κόσμους (αυτόν της Α2, με αυτόν της Α1), οδηγεί σε τίτλο, επιτρέπει τις εκπλήξεις (θυμηθείτε τον Φάρο στον τελικό). Τα έχει όλα, αλλά είναι ένας θεσμός, που βρίσκεται σε απόλυτη παρακμή. Οι, δε, αγώνες του είναι πραγματική αγγαρεία για τους παίκτες.
Ο Άρης αποκλείστηκε από τον Ιωνικό Νίκαιας, μια ομάδα που δημιουργήθηκε εκ νέου από το μηδέν, αλλά δεν άνοιξε μύτη. Ποιος από τους «κίτρινους» ασχολείται με κάτι άλλο εκτός από το πρωτάθλημα; Ο συμπολίτης ΠΑΟΚ θα παίξει όποτε επιθυμεί ο Πανιώνιος, αν αποφασίσει ο ιδιοκτήτης του συλλόγου της Νέας Σμύρνης να κατεβάσει ομάδα.
Ας μην γελιόμαστε, το ελληνικό μπάσκετ έχει «δεθεί» με τον Πανιώνιο κι οι «κυανέρυθροι» είναι κομμάτι της «μεγάλης» κατηγορίας. Από αυτό το σημείο, μέχρι να τηρούνται διαφορετικές αποστάσεις, να υπάρχει διαφορετική εφαρμογή του νόμου, έχει απόσταση. Αλλά, γι’ αυτά θα μιλήσουμε όταν έρθει η ώρα, αφού πρώτα ευχηθούμε να τελειώσει καλά η ιστορία και να βρει τον δρόμο του ο «Ιστορικός».
Να μην μιλήσουμε για την ετοιμότητα του μηχανισμού της Ομοσπονδίας, για τα λάθος σήματα, για τον Κολοσσό που έγινε… Χολαργός, για τη μηδενική διαφήμιση του θεσμού, για τα social media, για πράγματα για τα οποία υπάρχουν κάποιοι φιλότιμοι συνάδελφοι που παλεύουν, αλλά που στο τέλος της ημέρας είναι καταδικασμένα να αποτύχουν, αφού δεν υπάρχει στήριξη και κατεύθυνση.
Άσχετο (ίσως όχι και τόσο): Η Ευρωλίγκα αποδέχθηκε ότι ο Γιάννης Φούφης πέρασε το αγωνιστικό τεστ, παρότι η ΕΟΚ (η ΟΔΚΕ, με εντολή της ΕΟΚ) δεν έστειλε το βίντεο και δεν τον υποχρέωσε να τρέξει για δεύτερη φορά. Έχουν καταλάβει και στο εξωτερικό τι ζούμε. Ευτυχώς που έρχεται η αλλαγή…
