Πώς το έλεγε ο Τζιμάκος; «Έχουμε πόλεμο, μην το ξεχνάς μωρό μου…». Αν… μιλήσει κανείς για «πόλεμο», τότε δεν μπορεί παρά να αναφερθεί στον Άρη, τον -κατά τη μυθολογία- Θεό του πολέμου. Και βέβαια, για να μην θιχτεί κανείς, μιλάμε με αθλητικούς (και μόνο) όρους, «πόλεμο» εντός των τεσσάρων γραμμών. Και βρήκατε τον Παναθηναϊκό για να ξεκινήσετε; Η ζωή θέλει τρέλα, η σωτηρία χρειάζεται αποκοτιά, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα.
Πώς έχουν τα στοιχεία; Ο Παναθηναϊκός είναι στο 15-2 έχει ήδη δύο νίκες παραπάνω από τη δεύτερη ΑΕΚ, την οποία «έχει» και στη διαφορά. Ως εκ τούτου παίζει για το γόητρο και μόνο, με τον Ρικ Πιτίνο να θέλει να κάνει ροτέισον, να βάλει κάποιους στην εξίσωση, να δίνει ανάσες σε άλλους. Αν το αυριανό ματς δεν ακολουθούσε διακοπή μιας εβδομάδας, ίσως να ήταν αλλιώς τα πράγματα, αλλά ούτε εδώ είναι τυχερός ο Άρης.
Ο «Αυτοκράτορας» μετρά μόλις 5-12 νίκες κι είναι στην τελευταία θέση. Έχει μπροστά του εννέα αγώνες και ψάχνει το λιγότερο τέσσερις (κι ίσως να μην φτάνουν) νίκες. Εξ ορισμού δεν έχει τη δυνατότητα να διαλέξει αντιπάλους και παιχνίδια που θα χτυπήσει, δεν υπάρχει αγώνας χαμένος, παρά μόνο αυτός που δεν δόθηκε. Κι ο Άρης δεν μπορεί παρά να παλεύει με νύχια και με δόντια, κάθε φορά που εμφανίζεται στο γήπεδο.
Οι αριθμοί λένε και μια διαφορετική αλήθεια: Οι «κίτρινοι» μετρούν 5-3 νίκες στο Αλεξάνδρειο, την ίδια στιγμή που αγνοούν τη λέξη «νίκη» μακριά από αυτό. Ως εκ τούτου ό,τι καλό ξεκινά από το… σπίτι του, εκεί όπου μεταμορφώνεται προς το καλύτερο.
Κανείς δεν έχει αμφιβολία, ότι αύριο θα υπάρχει καθαρό φαβορί και πως ένα αποτέλεσμα υπάρχει στη σκέψη όλων. Η… νίκη των γηπεδούχων έχει μόνο θεωρητικές πιθανότητες, αλλά -είπαμε- ο Άρης οφείλει να τις εξαντλήσει, να ψάξει κάθε ευκαιρία, να «κλέψει» αποτελέσματα, αν θέλει να αποφύγει τον υποβιβασμό.
Μια ομάδα, ειδικά αυτού του βεληνεκούς και της ιστορίας, που βρίσκεται στην τελευταία θέση, που είναι πρώτη στα προγνωστικά για τον υποβιβασμό, είναι σε… απόγνωση. Αυτό, εδώ που φτάσαμε, είναι και το… όπλο των παικτών του Σάββα Καμπερίδη: Δεν έχουν τίποτα να χάσουν, ο δρόμος δεν έχει επιστροφή. Τα παίζουν όλα για όλα, κάθε εβδομάδα, δίχως να μπορούν να πάρουν ανάσα.
Μια άλλη μέτρηση λέει πως η ήττα δεν είναι καταστροφή (το αντίθετο, είναι εντός προγράμματος), αλλά κι η νίκη -όσο μεγάλη κι αν είναι- δεν φτάνει. Άρα αύριο δεν θα κριθεί τίποτα, οπότε ο Άρης έχει διπλή αποστολή: Να δείξει σε όλους ότι ο είναι εδώ, αρματωμένος, έτοιμος να κάνει πόλεμο κι αν το φέρει η τύχη να «αρπάξει» έναν ανέλπιστο βαθμό.
