Ο Κώστας Σλούκας, όπως συνηθίζει, δεν άνοιξε τα χαρτιά του για το μέλλον, σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα “Τα Νέα“. “Ας τελειώσει όμορφα η σεζόν και ό,τι είναι να γίνει θα γίνει”, δήλωσε.
Αναλυτικά όσα μεταξύ άλλων τόνισε ο διεθνής Έλληνας γκαρντ της Φενέρμπαχτσε:
Για τις εμπειρίες του στα Final Four: «Έφτασα κιόλας στα επτά ε; Τότε (σ.σ. το 1996) ήμουν έξι χρονών, δεν ήξερα τι είναι το Φάιναλ Φορ, αλλά είχα δει στην τηλεόραση τον τελικό του Παναθηναϊκού με την Μπαρτσελόνα και θυμάμαι την τάπα του Βράνκοβιτς. Γύρω στα 15 μου όταν άρχισα πια να καλούμαι και στις εθνικές ομάδες, έβαλα τον εαυτό μου στη διαδικασία της προσομοίωσης, είπα όπα εδώ είμαστε, μπορεί να βρεθώ κι εγώ σε μια τέτοια φάση»
Για τις πρώτες παρουσίες του εκτός δωδεκάδας σε Βερολίνο και Παρίσι: «Τότε δεν ήμουν έτοιμος και ώριμος να παίξω. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης είχε δίκιο που με άφησε και τις δύο φορές έξω από την δωδεκάδα. Δεν με αδίκησε, καταλάβαινα και μόνος μου ότι δεν άξιζα να παίζω. Στο Βερολίνο καθόμουν με την φόρμα δίπλα από τον πάγκο μαζί με τον Χάρη Γιαννόπουλο και τον Γιάννη Καραθανάση και στο Παρίσι με τον Κώστα Παπανικολάου».
Για τον τίτλο στην Κωνσταντινούπολη: «Πρωταθλητές Ευρώπης και μάλιστα με μια επική ανατροπή, αυτό δεν μπορούσα να το διανοηθώ. Στον τελικό έπαιξα δώδεκα λεπτά, αλλά στο τέλος καθόμουν στον πάγκο μαζί με τον Άντιτς και τον ρώτησα αν πίστευε ότι ο Σισκάουσκας μπορεί να χάσει έστω μια βολή. “Αποκλείεται” μου είπε ο Πέρο, αλλά να που έχασε και τις δύο! Μόλις έβαλε το καλάθι ο Πρίντεζης μπούκαρα στο γήπεδο για να πανηγυρίσω και με έβγαλαν σηκωτό έξω!»
Για το back to back στο Λονδίνο: «Εάν δεν προκρινόμασταν στο Φάιναλ Φορ θα έφταιγα εγώ διότι στον τέταρτο αγώνα με την Εφές κι ενώ προηγούμασταν με έναν πόντο δεν έκανα box out και μας έβαλε καλάθι με ένα tap o Γκόρντον. Ένιωθα ένοχος, αλλά ευτυχώς το λάθος μου δεν απέβη μοιραίο. Προκριθήκαμε στο πέμπτο ματς και πετύχαμε repeat. Στον τελικό με την Ρεάλ, όταν βρεθήκαμε πίσω με 17 πόντους, μάς έβαλε ο Μπαρτζώκας μαζί με τον Κατσίβελη και θυμάμαι ότι του είπα “έλα ρε πάμε και ο σώζων εαυτόν σωθήτο”! Το γυρίσαμε σιγά σιγά μαζί με τον Περπέρογλου και ύστερα μπήκε δαιμονισμένος ο Σπανούλης και τελείωσε την υπόθεση».
Για το συμβόλαιό του: «Αυτή είναι μία υπόθεση που δεν με απασχολεί αυτή τη στιγμή, ούτε με αγχώνει. Ας τελειώσει όμορφα η σεζόν και ό,τι είναι να γίνει θα γίνει».
Για την φετινή χρονιά και τον Ομπράντοβιτς: «Νιώθω πολύ καλά και συνειδητοποιώ ότι οι κόποι και οι θυσίες μου δεν πήγαν στον βρόντο. Αισθάνομαι ότι μετά τον Ολυμπιακό βρήκα μία άλλη οικογένεια και συν τοις άλλοις βρήκα έναν προπονητή, ο οποίος με πίστεψε από την πρώτη στιγμή και με έχρισε ηγέτη της ομάδας. Από την αρχή της σεζόν επέμεινε πολύ και μου πιπίλιζε το μυαλό για να γίνω πιο επιθετικός και στις δύο άκρες του γηπέδου. Μου ζητούσε να παίζω με μεγαλύτερη ορμητικότητα και στην άμυνα και στα τελειώματά μου και νομίζω ότι έχω ανταποκριθεί στην εντολή και την επιθυμία του. Ταυτόχρονα αισθάνομαι ότι δυνάμωσε το κορμί μου και συνάμα έχω αυξήσει την ταχύτητα και την εκρηκτικότητά μου».
