Στο διάστημα που οι «ερυθρόλευκοι» παραπατούσαν, που ο Σέρχι έβαζε τα τρίποντα σαν να ήταν σε διαγωνισμό, που το ένα λάθος ακολουθούσε το άλλο κι οι παίκτες του Ντέιβιντ Μπλατ έμοιαζαν να έχουν χάσει το μυαλό τους, όλοι σκεφτήκαμε πως το γήπεδο… κατηφόρισε. Το 21-9 (επιμέρους σκορ στην τρίτη περίοδο) δικαιολογούσε αυτή τη σκέψη. Κι όμως, ο Ολυμπιακός κατόρθωσε να κερδίσει τις εντυπώσεις, να κρατήσει χαμηλά την ΤΣΣΚΑ κι εντέλει να χάσει ένα ματς, που μόνο κοιτάζοντας το ταμπλό μπορούσε κανείς να διακρίνει τον νικητή και τον ηττημένο.
Οι «ερυθρόλευκοι» πήραν περισσότερα απ’ όσα δείχνει το τελικό σκορ. Πρώτα απ’ όλα κοίταξαν την ΤΣΣΚΑ στα μάτια κι αυτό δεν είναι μικρή υπόθεση. Έδειξαν ότι μπορούν να αντιδράσουν, τη στιγμή που βρίσκονται με την πλάτη στο καναβάτσο κι αυτό δεν είναι μικρή υπόθεση. Η διαχείριση κρίσης μέσα στη διάρκεια μιας αναμέτρησης, απέναντι σ’ έναν τόσο ισχυρό αντίπαλο, είναι πάντα ζητούμενο.
Ο Βασίλης Σπανούλης μπορεί να έχασε το τελευταίο σουτ, αλλά έκανε πράγματα και θαύματα, παίζοντας όλη την άμυνα των Ρώσων, σκοράροντας ακριβώς με τον τρόπο που οι αντίπαλοί του περίμεναν, αλλά δεν μπορούσαν να σταματήσουν. Κι ο Ουίλιαμ Γκος έδειξε για άλλη μια βραδιά ότι δεν φορά τυχαία τη φανέλα του Ολυμπιακού, αλλά κι ότι δεν έχει σχέση με τους προκατόχους του, που δεν πρόσφεραν ουσιαστική βοήθεια.
Όλα αυτά, όμως, έχουν σχετική αξία. Για μένα το σημαντικότερο κέρδος του Ολυμπιακού ήταν η εμφάνιση του Ζακ ΛεΝτέι, ο οποίος έβγαλε πολύ καλά στοιχεία και στις δύο πλευρές του παρκέ. Κι είναι αλήθεια πως από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε η μεταγραφή του πολλοί είχαμε (κι έχουμε) αμφιβολίες για το κατά πόσο είναι ο ψηλός που μπορεί να γεμίσει τη ρακέτα, τη στιγμή που ο Μιλουτίνοφ θα βρίσκεται στον πάγκο.
Με ένα ματς, ακόμα κι αν αυτό είναι απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, δεν δίνει κανείς «απαντήσεις», όμως είναι μετρήσιμο το γεγονός ότι τα έβαλε με τους ψηλούς της παρέας του Ιτούδη και τα πήγε μια χαρά.
Είναι πρόδηλο ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να διορθώσει ο Μπλατ, διαφορετικά θα είχε επιστρέψει με το «διπλό» από τη Μόσχα. Το τρίτο δεκάλεπτο είναι τροφή για σκέψη και για ανάλυση στο βίντεο, χρειάζονται περισσότερες επιθετικές ιδέες στην επίθεση, πέρα από την προσωπικότητα του Σπανούλη. Είναι λογικό στο τέλος να πηγαίνει η μπάλα στα χέρια του Σπανούλη κι είναι σημαντικό να είναι ξεκούραστος την κατάλληλη στιγμή.
Ο Ολυμπιακός φεύγει χωρίς βαθμό από τη Μόσχα, αλλά μόνο προβληματισμένος δεν είναι μετά από αυτή την εμφάνιση. Από την άλλη είναι δεδομένο ότι το πρόγραμμα είναι βουνό και πως την επόμενη Παρασκευή στο «Νίκος Γκάλης» το αφήγημα δεν θα αφορά μόνο στη συγκομιδή πόντων, η διακύβευση θα είναι μεγαλύτερη. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
