Για τον Άρη, τον ΜακΝιλ αλλά και για υπόλοιπα θέματα μίλησε ο Νίκος Ζήσης. Συγκεκριμένα ο έμπειρος καλαθοσφαιριστής είπε στον ραδιοφωνικό σταθμό “Arena”:
Για την προσωπική του ζωή στην Γερμανία: “Είχα την τύχη φέτος στην Γερμανία τον Απρίλιο και τον Μάιο να έχει πολύ καλό καιρό. Ήταν καλοκαίρι, πραγματικά. Έκανε τόσους ζεστούς μήνες που είχαν να δουν πολλά χρόνια. Τα παιδιά είναι καλά, μεγαλώνουν. 14 μηνών είναι ο πιο μικρός τώρα. Ποτέ δεν περίμενα πως θα εξελιχθούν έτσι τα πράγματα στην Μπάμπεργκ. Είμαι ικανοποιημένος μπασκετικά και οικογενειακά. Όταν έχεις οικογένεια, το κύριο μέλημά σου είναι τα παιδιά σου. Παίζουν ρόλο στις αποφάσεις που παίρνω. Η αλήθεια είναι ότι στο μυαλό μου πριν 3-4 χρόνια, είχα ότι όταν ο γιος μου πηγαίνει στην Α’ Δημοτικού θα πρέπει να είμαι στην Ελλάδα, αλλά όταν το ψάχνεις περισσότερο και προσπαθείς να βρεις την κατάλληλη λύση, ανακαλύπτεις πολλά πράγματα. Τώρα είμαι εδώ στην Γερμανία και έχει τελειώσει την Α’ Δημοτικού σε ένα International σχολείο. Είναι σε μια πόλη εδώ δίπλα, γύρω στην μισή ώρα από το σπίτι. Δεν τα πηγαίνουμε πολύ καλά με τα Γερμανικά εγώ και η μητέρα του, όμως ο μεγάλο τα καταλαβαίνει καλά. Μόνο ιταλικά μιλάω εγώ από όλες τις χώρες που έχω περάσει κι έχω παίξει”.
Για το νικητήριο καλάθι που έβαλε στον αγώνα της Μπενετόν με την Νάπολι και το οποίο είχε “στείλει” τον Άρη στην φάση των «16» της Ευρωλίγκα: “Ήταν ένα τρελό ματς, δεν μπορώ να πω πως δεν είχαμε κίνητρο. Πήγαμε εκεί να παίξουμε ένα παιχνίδι χωρίς πίεση μιας και είχαμε προκριθεί ως δεύτεροι. Είχαμε κερδίσει την Νάπολι και πριν τρεις μέρες εντός έδρας. Τότε καιγόμασταν για νίκη στο πρωτάθλημα, κερδίσαμε εμείς και μας λένε, ωραία, σας αφήσαμε εμείς, τώρα ξέρετε τι πρέπει να κάνετε. Αλλά αυτοί αγχώθηκαν πολλοί στο ματς μας στην Ευρωλίγκα και έχασαν μόνοι. Κάναμε δυο ώρες να φύγουμε από τα αποδυτήρια, μας πολιορκούσαν με πέτρες. Έχουμε πολλά στραβά εμείς οι Έλληνες, αλλά δεν γίνονται μόνο στην Ελλάδα τέτοια πράγματα. Με τους Ιταλούς άλλωστε μοιάζουμε, άλλωστε και γίνονται τα ίδια κι εκεί. Στην κανονική περίοδο χάσαμε από τον Άρη. Ήταν η τελευταία φορά που έπαιξα επίσημο αγώνα στην Θεσσαλονίκη. Ήταν το 2007. Για έναν επαγγελματία παίκτη να παίζει σε ατμόσφαιρες όπως στο γήπεδο του Άρη, είναι φοβερό”.
Για την Μπάμπεργκ: “Από την στιγμή που δεν μπορούσε να παίξει στην Ευρωλίγκα, είχε την δυνατότητα να επιλέξει το Τσάμπιονς Λιγκ ή το Γιούροκαπ. Έχουν καταλάβει πολλές ομάδες ότι η Ευρωλίγκα, είναι άδικη. Δεν μπορείς να κάνεις προγραμματισμό. Ο αντίπαλός σου μπορεί να βγει 7ος στο πρωτάθλημα και να είναι στην Ευρωλίγκα με το κλειστό συμβόλαιο. Έχω παίξει πολλά χρόνια στην λίγκα, όμως δεν είναι σωστό αυτό. Διαβάζω ότι η Λε Μαν και η Μονακό πηγαίνουν στο Τσάμπιονς Λιγκ, η ΑΕΚ επίσης το διάλεξε. Αυτό λέει πολλά. Η ομάδα μας διάλεξε να παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Η Μπάμπεργκ έχει αποκτήσει τον σεβασμό στην Ευρώπη. Πιστεύω πως πρέπει να γίνει ένα ενιαίο πράγμα το Ευρωπαϊκό μπάσκετ. Στην Ιταλία ας πούμε είδαμε το Τρέντο που θα έπαιρνε το πρωτάθλημα παραλίγο, αλλά δεν θα έπαιζε Ευρωλίγκα, είναι τρομερό αυτό. Πριν από δυο χρόνια ήμουν στο ετήσιο συμβούλιο της Ευρωλίγκας. Εκείνη την χρονιά έγινε παρουσίαση του νέου φορμάτ. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσοι παίκτες έλεγαν: «για ποιο λόγο να παίζουμε τόσους αγώνες;». Εγώ ήθελα να συνεχίσω στην εθνική όμως δεν γινόταν. Η Ρεάλ παίζει 100 αγώνες την χρονιά για παράδειγμα. Είναι μη εφικτό να παίζουν οι παίκτες της στην εθνική. Τι να πεις σε αυτά τα παιδιά που τελειώσαν προχθές τους αγώνες ; Έχοντας πάρα πολλούς αγώνες και ταξίδια στην πλάτη. Υπάρχει λάθος κατάσταση στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ. Είμαι κάθετος σε αυτό”.
Για τον πρώην συμπαίκτη του, Τζέρελ ΜακΝιλ που έπαιξε και στον Άρη παλαιότερα: “Παλικάρι ο Τζερέλ. Είναι ηγετικός παίκτης. Είναι παίκτης που μπορεί να χάσει δέκα σερί σουτ και να βάλει τα τρία πιο κρίσιμα μετά. Σε εμάς είχε διαφορετικό ρόλο, ήταν με το χαμόγελο στα χείλη κάθε μέρα. Είναι φοβερό παιδί και εξαιρετικός παίκτης και ξέρω ότι στον Άρη άφησε πολύ καλές εντυπώσεις”.
Για τον Άρη: “Πιστεύω σε σχέση με πέρυσι είναι σε καλύτερη κατάσταση. Μπορεί να μην είναι κάτι το τρομερό τώρα, αλλά έχει έναν σοβαρό προπονητή που μπορεί να φτιάξει σοβαρή ομάδα. Οποιοσδήποτε μπασκετικός θέλει τον Άρη ψηλά. Ο θαυμασμός σε ιστορικές ομάδες όπως ο Άρης, είναι επιβεβλημένος. Υπήρχαν χρόνια που όλη η Ελλάδα έβλεπε τον Άρη. Οφείλουμε πολλά στην ομάδα και μεγαλώνοντας καταλαβαίνουμε πολλά περισσότερα. Το θέμα είναι να συνεχίζουμε την παράδοση”.
