Το γράφουμε καθημερινά και για μας είναι “αθλητικό δόγμα”. Δεν είναι αυτοσκοπός το αποτέλεσμα. Δεν κρίνονται, ή δεν πρέπει να κρίνονται όλα από αυτό κι οι ήττες είναι μέσα στο πρόγραμμα και τη φιλοσοφία του μπάσκετ. Έχει, όμως, σημασία να παλεύεις και παρότι έχεις χάσει τον αγώνα να μην φεύγεις ηττημένος από το γήπεδο. Κι ο ΠΑΟΚ έχασε… διπλό από πούλια.
Άντε να δεχθούμε ότι -στον αγώνα που είχε τεράστιο “πρέπει”- οι παίκτες λύγισαν και πέτυχαν μόλις 15 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο. Άντε να δεχθούμε ότι ο προπονητής (Ηλίας Παπαθεοδώρου) μην βρίσκοντας λύσεις, άφησε να περάσουν 7.15’’ στην τελευταία περίοδο και να μετατραπεί το εύπλαστο 55-59 στο απαγορευτικό για ανατρεπτικές σκέψεις 55-74. Άντε να δεχθούμε ότι θόλωσε το μυαλό και βάραγαν τρίποντα στον γάμο του καραγκιόζη, ότι πετούσαν τις μπάλες σαν να είναι τμήμα προμίνι.
Συμβαίνει και στις καλύτερες των οικογενειών. Αυτό που είναι απαράδεκτο, για μια ομάδα του επιπέδου του ΠΑΟΚ, είναι να εμφανίζει αυτή την εικόνα, με παίκτες και πάγκο που διαμαρτύρονταν περισσότερο απ’ όσο έπαιζαν. Αν για κάθε διαμαρτυρία έπαιρναν δώρο έναν πόντο, θα έπαιζαν ακόμα την… τέταρτη παράταση.
Έκαναν λάθη οι διαιτητές; Αρκετά, όχι όλα σε βάρος των γηπεδούχων. Είναι, όμως, δουλειά των παικτών να διαμαρτύρονται, να δέχονται τεχνικές ποινές, αντιαθλητικά, να δίνουν στους αντιπάλους τους τη νίκη, αντί να πολεμούν μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Το αποτέλεσμα; Ήττα με κάτω τα χέρια, κατρακύλα στην τελευταία θέση του ομίλου, ένα ξεγυρισμένο -20 από μια ομάδα, που δεν τη συμπεριλαμβάνεις στην απάντηση “πες μου ένα από τα 100 κορυφαία κλαμπ της Ευρώπης”.
Κάθε αποτέλεσμα, ακόμα και το πιο… ενοχλητικό, είναι αποδεκτό στο μπάσκετ. Όλοι έχουν καλές και κακές βραδιές, όλοι μπορούν να δουν τον γενικό να κατεβαίνει. Κανείς δεν δικαιούται να μην παλεύει, να μην είναι συγκεντρωμένος στον τομέα ευθύνης του, να εμφανίζει συμπεριφορές streetball όταν φορά τη φανέλα του ΠΑΟΚ.
Είναι πρόδηλο ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι και πως, όταν δεν είναι ένας παίκτης που… τρελάθηκε και παρεκτράπηκε, αλλά σχεδόν όλοι που σε κάθε φάση ασχολούνται με τους διαιτητές, αντί να προσπαθούν να σταματήσουν τους αντιπάλους τους, έχει χαθεί ο έλεγχος.
Αν το αποτέλεσμα στο ταμπλό ήταν… ενοχλητικό, η εικόνα ήταν αποκαρδιωτική. Πάλι καλά που μετατοπίστηκαν οι ενοχλητικοί της εξέδρας κι ο Ηλίας Παπαθεοδώρου μπορεί ήρεμος να κατευθύνει τους παίκτες του. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα αντιδρούσαν σε περίπτωση που ο κόουτς δεν ήταν τόσο ήρεμος… Τι όχι;
