Εξοντωτική ήταν η ποινή για το Μαρούσι. Τρεις αγωνιστικές τιμωρία, σε μια ομάδα που δεν έχει δώσει ιδιαίτερα δικαιώματα, που παλεύει κάτω από αντίξοες συνθήκες να επιστρέψει εκεί που ανήκει. Την ίδια στιγμή, άλλα σωματεία που κατεβαίνουν με ξυρισμένους μπράβους στην εξέδρα μένουν ατιμώρητα.
Δύο μέτρα, δύο σταθμά είπατε; Όπου φτωχός κι η μοίρα του; Εμείς πάλι λέμε μην υποτιμάτε την καρδιά των πρωταθλητών. Όσο νιώθουν την αδικία, τόσο πωρώνονται. Κι η πιο ανόητη πράξη είναι να ξυπνήσεις έναν γίγαντα που κοιμάται…