Όταν πέρυσι έχασε από την Μπάμπεργκ (δις) κι από τη Ζαλγκίρις, έχασε μαζί και την ευκαιρία να προκριθεί στο Top16. Ήταν ένα σκληρό πάθημα, που φαίνεται πως δεν έγινε μάθημα, καθώς ο Ολυμπιακός μοιάζει να έχει αποκτήσει κακές συνήθειες: Να στραβοπατά εκεί που πρέπει να περάσει αβρόχοις ποσίν, να χάνει όταν είναι το απόλυτο φαβορί.
Ουδεμία υποτίμηση της Γαλατάσαραϊ και το ότι ήταν στο 0-5 λέει πολλά και τίποτα. Όταν είσαι στο 0-5 και ξεκινάς το ματς με 6-20 υπάρχουν δύο αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματα. Από τη μια “πέφτεις“, καθώς νιώθεις ότι έρχεται άλλη μια… σφαλιάρα, από την άλλη αποφορτίζεσαι, καθώς ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται. Αν, μάλιστα, παίζεις και για τα στατιστικά σου (αρκετοί παίκτες το κάνουν) τότε “πυροβολείς” χωρίς να περιμένεις να ακούσεις το “πυρ“.
Ο Ολυμπιακός χάρισε μια νίκη, που είναι πολύτιμη για δύο λόγους: Αφενός γιατί θα ήταν η δεύτερη εκτός έδρας, αφετέρου γιατί δεν είναι βέβαιο ότι θα αφήσουν πολλοί τα κόκαλά τους στο “Αμπντί Ιπεκτσί“. Όχι ότι δεν πάλεψε. Αν, μάλιστα, έμπαινε το σουτ του Πρίντεζη που κόπηκε, ή ο Λοτζέσκι (ανεξήγητα) σταματούσε για τρίποντο όταν η ομάδα του ήταν με τρεις πόντους πίσω στο σκορ, αντί να κάνει βόλτα στη ρακέτα, πολλοί θα μιλούσαν για την… ελληνική ψυχή.
Ας αφήσουμε τις φουστανέλες για τις παρελάσεις κι ας δούμε την αλήθεια κατάματα: Όταν τα ριμπάουντ είναι 40-26, όταν ο Μάντζαρης κάνει το… τέλειο παιχνίδι, όταν οι δύο αιχμές του δόρατος των αντιπάλων έχουν τέσσερα φάουλ από νωρίς (και τραυματίζεται -έστω προσωρινά- ο Μίτσοβ), όταν πετυχαίνεις 87 πόντους εκτός έδρας, ΠΡΕΠΕΙ να κερδίσεις.
Εδώ έρχονται οι κακές συνήθειες και σβήνουν όλα τα παραπάνω. Πρώτη κακή συνήθεια οι αλλαγές αλά καρτ του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Βλέπεις ότι δεν ανταποκρίθηκε η δεύτερη πεντάδα; Μην περιμένεις να κάνει σερί 19-0 ο αντίπαλος για να πάρεις τάιμ άουτ. Κόψε τον ρυθμό νωρίτερα.
Δεύτερη κακή συνήθεια η μονοδιάστατη αμυντική προσέγγιση. Ο Ολυμπιακός μπορεί να αλλάζει σε κάθε σκριν, αλλά διάολε το διαβάζουν οι αντίπαλοι. Ο Γκιουλέρ κόντεψε να γίνει ο πασέρ της αγωνιστικής, ο Τάιους κάρφωνε άνευ αντιπάλου. Κάποια στιγμή πρέπει να υπάρχει και εναλλακτικό σενάριο.
Ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι για δεύτερη φορά “εξαφανίστηκε” ο Γκριν. Είχε συμβεί το ίδιο και στη Μαδρίτη. Ο Ολυμπιακός έχασε και τις δύο φορές κι αν είναι σύμπτωση, δεν βαριέσαι. Αν είναι βαρόμετρο ο Αμερικανός, πρέπει να βρεθούν τρόποι (και από τον ίδιο) να μην χάνεται.
Οι “ερυθρόλευκοι” έχασαν καθαρά από την κακή αμυντική τους επίδοση. Ήταν φορές, όμως, που η χρησιμοποίηση των κατά τεκμήριο καλύτερων αμυντικών, αφενός δεν απέδιδε στο πίσω μέρος του γηπέδου, αφετέρου έκανε προβλέψιμη και κακή την επίθεση. Ο Ολυμπιακός μπορεί πλέον να κερδίζει και από την επίθεση. Το είπαμε και τις προάλλες, μπορεί να βάζει άνετα κάθε βράδυ 80+ πόντους.
Πρέπει να το πιστέψει και ο κόουτς Σφαιρόπουλος και όταν δεν βγαίνει το πλάνο άμυνας, να ζητά το αποτέλεσμα από την επίθεση. Επισφαλής τρόπος, η άμυνα δίνει τις νίκες, αλλά δεν πρέπει να αποκλείεται από τις επιλογές.
Να μην παρεξηγηθούμε: Το δούλεψε το ματς ο προπονητής του Ολυμπιακού. Το “γύρισε” αρκετές φορές, οι “ερυθρόλευκοι” δεν παραδόθηκαν ως το τέλος. Το βίντεο θα είναι οδηγός για τη συνέχεια, για να μην επαναληφθούν αντίστοιχα λάθη. Καλό θα είναι, σε μια μαραθώνια προβολή (back to back) να το δει το τεχνικό επιτελείο μαζί με τις περσινές γκάφες.
kogas1010@gmail.com
