Ο Παναθηναϊκός πέτυχε τον στόχο του. Έκλεισε με νίκη τις υποχρεώσεις του για την πρώτη φάση, κατέλαβε την τρίτη θέση στον τρίτο όμιλο της Ευρωλίγκας, απέφυγε (και τον απέφυγε, αντίστοιχα) τον Ολυμπιακό, γλιτώσαμε από τον “εμφύλιο“, που ενδεχομένως θα χάλαγε το μυαλό και των δύο, οπότε όλα καλά στο Κάουνας. Κι η επιβεβαίωση -ταυτόχρονα- ότι οι αριθμοί είναι ο καλύτερος τρόπος για να πεις ψέματα.
Πριν το αναλύσω, να σημειώσω ότι ο Σάσα Τζόρτζεβιτς ψέματα δεν είπε. Πρόβλημα υπάρχει, κάποιοι στην ομάδα είναι μπερδεμένοι (ως προς το “εμείς” και το “εγώ“) και πρέπει γρήγορα να συνέλθουν, αν θέλουν να κάνουν ένα βήμα παραπάνω.
Βεβαίως, ο κόουτς του Παναθηναϊκού μοίρασε συγχαρητήρια για την αγωνιστικότητα κι έτσι όφειλε να κάνει, μετά τον… εξάψαλμο της Δευτέρας. Μόνο που άμυνα όπως αυτή στα τελευταία δευτερόλεπτα, για ομάδα που έχει υψηλές βλέψεις, χρησιμεύει μόνο ως υλικό για το βίντεο, με την επισήμανση “να μην ξανασυμβεί“.
Όχι πως δεν γίνονται λάθη, όχι πως δεν την πατάνε και οι καλύτερες άμυνες του πλανήτη, όχι πως δεν είναι στη λογική του παιχνιδιού να μπλεχτούν και να μείνει αντίπαλος ελεύθερος. Βεβαίως, ο Παναθηναϊκός το έκανε -στην πραγματικότητα- δύο φορές το τελευταίο λεπτό, αλλά δεν το πλήρωσε κι εντέλει αυτό που μετρά είναι το αποτέλεσμα.
Μόνο που αν δεν δουλέψεις (κι είμαι σίγουρος πως σαν οργανισμός ο Παναθηναϊκός θα το κάνει) για να διορθώσεις τα λάθη σου, αργά ή γρήγορα θα τα πληρώσεις. Γιατί δεν μπορεί να παίρνει τρεις φορές τον ίδιο διάδρομο ο Πότσιους, χωρίς να μπορεί να αντιμετωπιστεί, έστω και αν στην πορεία “έκλεισε η τρύπα“.
Αυτό που σίγουρα μπορεί (και πρέπει) να κρατήσει ο Παναθηναϊκός απ’ αυτό το ματς είναι η επιστροφή του Πάβλοβιτς στις καλές εμφανίσεις, το γεγονός ότι σε κάθε αγώνα (αλλά και κατά τη διάρκειά του) προκύπτει ένας πρωταγωνιστής, δείγμα της καλύτερης ποιότητας παικτών που διαθέτει φέτος, σε σχέση με πέρυσι.
Συνολικά κρίνοντας την πορεία στην πρώτη φάση, το “τριφύλλι” άλλοτε δείχνει ψήγματα ομάδας που υπόσχεται πολλά κι άλλοτε μοιάζει να χάνεται στη μετριότητα. Η απόδοση, από αγώνα σε αγώνα, έχει τεράστιες αποκλίσεις και σκαμπανεβάσματα. Αρχικά σε ατομικό επίπεδο (για παράδειγμα, ο Ραντούλιτσα με την Μπαρτσελόνα είναι… άλλος Ραντούλιτσα από τον αποψινό) και σε επέκταση σε ομαδικό επίπεδο.
Χρειάζεται μεγαλύτερη σταθερότητα, έναν παίκτη (τουλάχιστον) ακόμα και βελτίωση (δεν παίρνω όρκο ότι το τελευταίο γίνεται) στην άμυνα, προκειμένου να είναι μακρύ το φετινό ταξίδι στις γειτονιές της Ευρώπης.
kogas1010@gmail.com
