Μια ήττα, ακόμα κι αν είναι από ομάδα μικρότερου διαμετρήματος, ακόμα κι αν είναι η τρίτη σε ισάριθμα εκτός έδρας ευρωπαϊκά ματς, ακόμα κι αν έρχεται μέσα από μια πολύ κακή εμφάνιση, δεν είναι καταστροφή. Ενδεχομένως έχει διδακτικό χαρακτήρα, ενδεχομένως και να βοηθά στη λήψη αποφάσεων.
Δεν περιμέναμε, βέβαια, τον αγώνα με τη Ζιελόνα Γκόρα για να αντιληφθούμε ότι ο Παναθηναϊκός χωρίς τον Τζέιμς Γκιστ είναι άλλη ομάδα. Αλλά παράλληλα δεν περιμέναμε να δούμε στη στατιστική κατηγορία του Μίροσλαβ Ραντούλιτσα το… μηδέν (0) στα ριμπάουντ. Κι εδώ μπαίνει ο πρώτος αστερίσκος.
Δεν είναι η πρώτη αναμέτρηση που ο Ραντούλιτσα (εξαιρετικός στο μπροστά μέρος του γηπέδου) βγαίνει εκτός αγώνα με φάουλ. Συνέβη και στη Βαρκελώνη, άρα σύμπτωση που επαναλαμβάνεται δεν είναι σύμπτωση. Όπως επίσης δεν χρειάζεται να είναι κανείς προπονητής για να διαπιστώσει πως στην άμυνα είναι… μαύρη τρύπα.
Δεν θα σταθώ ούτε στα τραγικά ποσοστά στις βολές, ούτε στις κακές (εξ αποτελέσματος) επιλογές στα τρίποντα σουτ. Συμβαίνει και στα καλύτερα σπίτια και κάθε ομάδα δικαιούται μιας κακής βραδιάς. Ανεξαρτήτου αντιπάλου. Αυτά μπορεί να είναι εκ διαμέτρου αντίθετα στις επόμενες αναμετρήσεις.
Ο Παναθηναϊκός έχει έναν εξαιρετικό Καλάθη (8 πόντοι, 7 ριμπάουντ, 7 ασίστ), που δένει όλη την περιφερειακή γραμμή. Όπως φαίνεται ο Πάβλοβιτς με τον Φελντέιν τη βρίσκουν την άκρη (πότε ο ένας, πότε ο άλλος), ο Διαμαντίδης είναι Διαμαντίδης (ακόμα και σε πολύ κακές βραδιές σαν την αποψινή, που θα μπορούσε να γίνει ο από μηχανής Θεός, αν έμπαινε και το τελευταίο τρίποντο που επιχείρησε), θα προστεθούν Παππάς και Μποχωρίδης, οπότε η περιφέρεια είναι γεμάτη.
Ζήτημα υπάρχει στους ψηλούς. Ο Ραντούλιτσα ανταποκρίνεται μόνο στο μισό γήπεδο κι αυτό είναι πρόβλημα. Ο Κούζμιτς έκανε ίσως το καλύτερο παιχνίδι του στον Παναθηναϊκό, αλλά -χωρίς να είναι κάτι εξαιρετικό- έχει συμμετοχή και σε κάθε αγώνα δίνει το 100%. Βελτιώνεται κι επιθετικά, στην άμυνα έτσι κι αλλιώς είναι σκληρός, οπότε… μια χαρά.
Οι τέσσερις ψηλοί, με την… ευπάθεια του Ραντούλιτσα στα φάουλ είναι ίσως λίγοι. Ή πρέπει να βγει πιο μπροστά ο Παπαγιάννης, ή πρέπει να αποκτηθεί άλλος ένας ψηλός. Γιατί, κακά τα ψέματα, κι ο Φώτσης δεν είναι στην πρώτη νιότη και θα έχει (όλοι έχουν) και κακές βραδιές.
Ο Παναθηναϊκός πρέπει να χρησιμοποιήσει την ήττα στην Πολωνία για να μάθει, αλλά κυρίως για να αποφασίσει αν χρειάζεται ενίσχυση, αν μπορεί να φτάσει ψηλά με αυτή τη φροντ λάιν.
kogas1010@gmail.com
