Η πορεία της Εθνικής Ελλάδας στο 39ο Ευρωμπάσκετ ολοκληρώθηκε. Η παρουσία της “γαλανόλευκης”, λοιπόν, σε τούτη τη διοργάνωση κρίνεται ως αποτυχημένη ή, επί το κομψότερον, ως μη επιτυχημένη. Συν τοις άλλοις, γνωστοποιήθηκε το “αντίο” των Βασίλη Σπανούλη, Νίκου Ζήση και Γιάννη Μπουρούση από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.
“Ο Βασίλης Σπανούλης έχει σημαδέψει το ευρωπαϊκό μπάσκετ” υπογράμμισε ο Πάου Γκασόλ όταν ρωτήθηκε για την απόφαση του Λαρισαίου γκαρντ να αποχωρήσει από την Εθνική.
“Όλο μου τον σεβασμό στον Βασίλη Σπανούλη. Η προσπάθειά μου να τον περιορίσω αποτελούσε, πάντοτε, μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για εμένα” τόνισε ο τεχνικός της Ισπανίας, Σέρτζιο Σκαριόλο.
“Αγαπώ τον Βασίλη Σπανούλη, αποτελεί πρότυπο για το ευρωπαϊκό μπάσκετ και, μολονότι με έχει… “σκοτώσει” ορισμένες φορές στην Ευρωλίγκα, πρόκειται για ένα είδωλο” ανέφερε ο προπονητής της Ιταλίας, Σιμόνε Πιανιτζάνι.
“Θεωρώ πως ήρθε η ώρα για εμένα, η κατάλληλη στιγμή ώστε να σταματήσω από την Εθνική. Ήρθε η ώρα να αγωνισθούν και τα υπόλοιπα παιδιά και, ως εκ τούτου, να υπάρξει συνέχεια” σημείωσε ο 33χρονος άσος μετά το παιχνίδι κόντρα στη Λετονία, το οποίο έμελλε να είναι το “κύκνειο άσμα” του με τη “γαλανόλευκη”.
Ο “Kill Bill” με την αυτοπεποίθηση και το αστείρευτο ταλέντο που διαθέτει, αποτέλεσε -επί σειρά ετών- τον ηγέτη της Εθνικής. Μαζί του, βέβαια, κι ο κόμπο γκαρντ με το… μαθηματικό μυαλό, Νίκος Ζήσης. Οι δυο τους, άλλωστε, πέρα από ένα εξαιρετικό περιφερειακό δίδυμο, διατηρούν κι αδελφική φιλία.
Για περίπου 16 χρονιά, αμφότεροι προσέφεραν τις υπηρεσίες τους σε όλα τα επίπεδα των Εθνικών Ομάδων. Αρχικά, στην Εθνική Εφήβων με την οποία κατέκτησαν, το 2000, το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ. Αργότερα, στην Εθνική Νέων Ανδρών που, μαζί με τον Γιάννη Μπουρούση, αναδείχθηκαν πρωταθλητές Ευρώπης το 2002.
Στο παλμαρέ τους, επιπροσθέτως, έχουν το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του Βελιγραδίου το 2005, το ασημένιο στο Μουντομπάσκετ στη Σαϊτάμα ένα χρόνο αργότερα (χωρίς τον Μπουρούση) και, φυσικά, το χάλκινο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Πολωνίας (Κατοβίτσε) το 2009.
“Όλα τα ωραία κι αυτά κάποτε τελειώνουν, μένουν στη μνήμη μας κι εκεί για πάντα στοιχειώνουν…”, αυτός ο στίχος των Active Member (“Το τέλος είναι μαγεία”) θα μπορούσε, κάλλιστα, να… συνοδεύει την τελευταία παράσταση των τριών πιστών “στρατηγών” της Εθνικής.
Χαραγμένα για πάντα στη μνήμη
Σπανούλης (22 πόντοι, 2 τρίποντα) vs. ΗΠΑ (2006)
Σπανούλης vs. Κροατία (2007)
Σπανούλης vs. Γαλλία (2010)
Σπανούλης vs. Κροατία (2015)
Το τελευταίο -ιστορικό- καλάθι του με το εθνόσημο, έξι λεπτά και 50 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη της αναμέτρησης απέναντι στη Λετονία (2015).
Ο Νίκος Ζήσης, με τη σειρά του, ήταν ο παίκτης που ανέλαβε την τελευταία επίθεση του συγκλονιστικού ημιτελικού με τη Γαλλία (Ευρωμπάσκετ 2005). Επιχείρησε τη διείσδυση, ωστόσο, αφού τον έκλεισε η αντίπαλη άμυνα, πάσαρε στον Δημήτρη Διαμαντίδη, ο οποίος πέτυχε το ιστορικό τρίποντο.
Ζήσης vs. Αυστραλία (2006)
Ζήσης vs. Σλοβενία (2007)
