Ο διευθυντής του Γυμνασίου των Εκπαιδευτηρίων Δούκα, Αντώνιος Ψύρης, παραχώρησε συνέντευξη στο eduadvisor.gr για τα εκπαιδευτήρια, αναλύοντας τους άξονες και τη φιλοσοφία τους.
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
– Αξιότιμε κύριε Ψύρη, ποιοι είναι οι βασικοί άξονες της εκπαιδευτικής φιλοσοφίας που διέπει εν γένει τα Εκπαιδευτήρια Δούκα;
“Τα Εκπαιδευτήρια Δούκα αποτελούν έναν πολυδιάστατο εκπαιδευτικό οργανισμό με μια μακρά ιστορική διαδρομή 98 ετών στο χώρο της εκπαίδευσης. Το μυστικό αυτής της μακρόχρονης και επιτυχημένης δημιουργικής πορείας εντοπίζεται κατά τη γνώμη μου κυρίως στο γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια είχαμε στραμμένο το βλέμμα μας στο παρελθόν αλλά και το βήμα μας στο μέλλον.
Η εκπαιδευτική και παιδαγωγική μας φιλοσοφία ανέκαθεν στηριζόταν σε έναν ισορροπημένο συγκερασμό Παράδοσης και Προόδου. Μέσα από αυτήν τη γόνιμη αλληλεπίδραση στοχεύουμε στο να μεταδώσουμε στους μαθητές μας γνώσεις, να καλλιεργήσουμε δεξιότητες, αλλά και να εμφυσήσουμε αξίες που συνθέτουν τις Ικανότητες του 21ου αιώνα. Στοχεύουμε στη διαμόρφωση πολιτών του κόσμου που δεν εγκαταλείπουν όμως την ελληνική τους ταυτότητα. Έχοντας στο επίκεντρο των προσπαθειών μας διαρκώς το μαθητή, αποσκοπούμε στην ανάδειξη της ιδιαίτερης και μοναδικής του προσωπικότητας. Γι’ αυτό και ως σχολείο προσπαθούμε να αφουγκραστούμε τις ανάγκες των μαθητών μας, προκειμένου να τις υπηρετήσουμε μέσα σε ένα περιβάλλον ευχάριστο και δημιουργικό.
Για να επιτύχουμε όμως όλα αυτά, έχουμε ενσωματώσει στην εκπαιδευτική μας φιλοσοφία την έννοια της διαρκούς βελτίωσης και κυρίως αυτοβελτίωσης του εκπαιδευτικού μας οργανισμού ως προϋπόθεση για τη διασφάλιση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών μας”.
– Ποιοι είναι οι μείζονες εκπαιδευτικοί στόχοι που τίθενται από πλευράς σας στο Γυμνάσιο; Σε ποιο βαθμό είναι εφικτή στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία η πραγματικά πολύπλευρη καλλιέργεια των εφήβων;
“Το Γυμνάσιο αποτελεί έναν ιδιαίτερα καθοριστικό σταθμό στη μαθησιακή πορεία των μαθητών μας. Ας μην ξεχνάμε ότι με την είσοδό τους στο Γυμνάσιο οι μαθητές εγκαταλείπουν την παιδική ηλικία και περνούν στην ταραχώδη περίοδο της εφηβείας, κατά την οποία βιώνουν έντονες σωματικές αλλά και συναισθηματικές μεταβολές. Επιπλέον, μέσα σε μόλις 3 χρόνια θα πρέπει να έχουν ωριμάσει τόσο, ώστε να είναι σε θέση να ανιχνεύσουν τις ιδιαίτερες κλίσεις τους, κάνοντας τα πρώτα τους δειλά βήματα στη διαχείριση της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας. Θα έλεγα λοιπόν ότι ακόμη και η ίδια η θέση του Γυμνασίου ανάμεσα στο Δημοτικό και το Λύκειο προσδιορίζει το γεφυροποιό του χαρακτήρα και καθορίζει την ιδιαίτερη στοχοθεσία του. Κατά συνέπεια, για εμάς κύρια αποστολή του Γυμνασίου είναι η ολόπλευρη και αρμονική ανάπτυξη των διανοητικών και ψυχοσωματικών δυνάμεων των μαθητών μας, προκειμένου να εξελιχθούν σε ολοκληρωμένες προσωπικότητες.
Ο πολυδιάστατος αυτός ρόλος υπηρετείται ποικιλοτρόπως. Καταρχάς, στοχεύουμε στη σφαιρική γνώση που παιδεύει το μυαλό, ευαισθητοποιεί την ψυχή, ερεθίζει το ερευνητικό πνεύμα και καλλιεργεί τη φαντασία. Έπειτα, δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στην ανάδειξη της δημιουργικότητας μέσα από ένα ζωντανό και ελκυστικό μαθησιακό περιβάλλον. Θεωρούμε επίσης πολύ σημαντική την εξοικείωση των μαθητών μας τόσο με τις αξίες του ελληνικού πολιτισμού όσο και με την ευρύτερη παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά. Τέλος, προτρέπουμε τους μαθητές μας να αναλάβουν πρωτοβουλίες στο πλαίσιο της σχολικής ζωής σε μια προσπάθεια διαμόρφωσης υπεύθυνων και αυτοδύναμων μαθητών, που είναι ευαισθητοποιημένοι στα ποικίλα κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα.
Η αλήθεια είναι ότι το αίτημα για μια πολύπλευρη καλλιέργεια δεν έχει πλήρως ωριμάσει στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Σε αυτό έχει συμβάλει καθοριστικά και ο εξεταστικός χαρακτήρας του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, που προωθεί μια μονοδιάστατη αντίληψη της γνώσης. Όμως, τα τελευταία χρόνια η ανάγκη προσαρμογής σε ένα περιβάλλον που μεταβάλλεται ραγδαία, δημιουργεί ολοένα και περισσότερες ευκαιρίες διασύνδεσης του Σχολείου με την Κοινωνία. Στο πλαίσιο αυτό είναι νομίζω όχι μόνο εφικτή αλλά και επιβεβλημένη η πολυδιάστατη καλλιέργεια των νέων ως αντίβαρο στον κίνδυνο της πνευματικής μονομέρειας. Εξάλλου, και η κρίση που εσχάτως βιώνουμε έχει ένα βαθύτατα αξιακό περιεχόμενο. Πιστεύω ακράδαντα ότι για την αντιμετώπισή της θα απαιτηθεί να διαμορφώσουμε ένα νέο παιδευτικό άξονα, που δεν θα βασίζεται σε μια παιδεία μονοδιάστατη, στεγνή και ωφελιμιστική, αλλά θα υπηρετεί ανώτερα ανθρωπιστικά ιδανικά”.
– Εξ όσων γνωρίζουμε, στο Γυμνάσιο των Εκπαιδευτηρίων Δούκα όχι μόνον παρέχονται στους μαθητές και τις μαθήτριες πρόσθετες ώρες διδασκαλίας, πέραν του επίσημου διδακτικού προγράμματος, αλλά και οργανώνονται καινοτόμα προγράμματα. Θα θέλατε να μας δώσετε περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με το διευρυμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που εφαρμόζεται στη σχολική μονάδα σας;
“Πράγματι, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που ακολουθούμε στο Γυμνάσιό μας είναι διευρυμένο και εμπλουτισμένο με μαθήματα και δραστηριότητες που ως στόχο έχουν να κρατούν ζωντανό το ενδιαφέρον των μαθητών μας.
Εν πρώτοις, έχουμε ενισχύσει σημαντικά τη διδασκαλία των Ξένων Γλωσσών στο Γυμνάσιό μας, προσφέροντας επιπλέον ώρες αλλά και διαμορφώνοντας τμήματα επιπέδων ανάλογα με τις ανάγκες των μαθητών μας. Στη συνέχεια, έχουμε εντάξει δυναμικά τον αθλητισμό στο πρόγραμμά μας, παρέχοντας πέρα από επιπλέον ώρες και πρόσθετα προγράμματα, που αποσκοπούν στη φιλοσοφία μιας υγιούς ζωής που ονομάζουμε “Εν Σώματι”.
Στις καινοτόμες δράσεις θα πρέπει να συμπεριλάβουμε τις ερευνητικές-διαθεματικές εργασίες που υλοποιούνται σε ολιγομελή τμήματα και πιστοποιούνται από το βρετανικό οργανισμό AQA μέσα από το πρόγραμμα FoundationProjectQualifications. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο εν λόγω οργανισμός χορηγεί πιστοποιητικά που αναγνωρίζονται σε 44 χώρες σε όλο τον κόσμο. Στο πλαίσιο της καλλιέργειας δεξιοτήτων έχουμε εισαγάγει ως δια-μάθημα το PresentationSkills, μέσα από το οποίο εκπαιδεύουμε τους μαθητές μας στις τόσο απαραίτητες για την εποχή μας Τεχνικές Παρουσίασης. Επίσης, προσφέρουμε ένα καινοτόμο πρόγραμμα γνωστό ως StudentLeadershipAccreditation (Πιστοποίηση πολύπλευρης ηγετικής ικανότητας), στοχεύοντας στο να ενθαρρύνουμε αλλά και να αναδείξουμε μέσω πιστοποίησης τη δημιουργική συμμετοχή των μαθητών μας σε δράσεις της σχολικής ζωής.
Ακόμη, δίνουμε τη δυνατότητα στους μαθητές μας να συμμετέχουν σε Ομίλους που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεματολογίας και μέσω των οποίων μπορούν να ανακαλύψουν τις ιδιαίτερες κλίσεις και ταλέντα τους, διαμορφώνοντας μια πολύπλευρη προσωπικότητα. Τέλος, έχουμε οργανώσει ένα πολύ προσεκτικά σχεδιασμένο πρόγραμμα Μεθοδολογίας Μελέτης, που αποσκοπεί στην καλλιέργεια όλων εκείνων των δεξιοτήτων που είναι αναγκαίες για τη μεθοδική εργασία των μαθητών. Έτσι, βελτιώνοντας την αποτελεσματικότητα των μαθητών μας στο διάβασμα εξασφαλίζουμε γι’ αυτούς τον αναγκαίο χρόνο για συμμετοχή σε ευχάριστες δραστηριότητες, όπως είναι το παιχνίδι και η κοινωνική συναναστροφή”.
– Σε τι συνίσταται η έννοια του καθηγητή-μέντορα, θεσμού που εφαρμόζεται με μεγάλη επιτυχία στο Γυμνάσιο των Εκπαιδευτηρίων Δούκα, αλλά και σε κορυφαία εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού;
“Τα τελευταία χρόνια ολοένα κερδίζει έδαφος η άποψη ότι η σχέση διδάσκοντος και διδασκομένου θα πρέπει να ανακτήσει τη χαμένη της εμπιστοσύνη. Άλλωστε, εάν μου επιτρέπετε, θεωρώ ότι και η κρίση που διέπει το σύγχρονο σχολείο είναι μια κρίση εμπιστοσύνης. Ας είμαστε ειλικρινείς. Ένας από τους λόγους που ορισμένοι μαθητές στις μέρες μας έχουν απολέσει το ενδιαφέρον τους για το σχολείο, πέρα από τα ανιαρά προγράμματα, είναι γιατί δε βρίσκουν στο πρόσωπο των δασκάλων τους το ρόλο του εμπνευστή.
Για εμάς, στο Γυμνάσιο των Εκπαιδευτηρίων Δούκα, ο μέντορας δεν είναι ο απλός εκπαιδευτικός, αλλά ο αληθινός παιδαγωγός. Είναι ο άνθρωπος που συμβουλεύει, εμψυχώνει, στηρίζει και καθοδηγεί το μαθητή σε όλα του τα βήματα στο πλαίσιο της σχολικής ζωής. Είναι αυτός που συνεργάζεται στενά με το μαθητή και τον ωθεί στο να θέσει στην αρχή κάθε χρονιάς τους προσωπικούς του στόχους. Επιπλέον, σε συνεργασία με το μαθητή σχεδιάζουν από κοινού την πορεία υλοποίησής τους. Είναι προφανές ότι το άτομο αυτό θα πρέπει να διέπεται από ορισμένα χαρακτηριστικά, όπως η ικανότητα ενεργητικής ακρόασης, η ενσυναίσθηση, αλλά και το όραμα για συνεχή βελτίωση.
Επίσης, ο καθηγητής-μέντορας θα πρέπει να έχει δεχθεί την κατάλληλη επιμόρφωση, καθώς η μεντορική σχέση διέπεται από κάποιες σημαντικές προϋποθέσεις που πρέπει να τηρούνται ευλαβικά. Από την πλευρά μας έχουμε μεριμνήσει, ώστε όλη αυτή η διαδικασία να γίνεται με οργανωμένο τρόπο και υπό την επίβλεψη της ψυχολόγου της βαθμίδας μας. Θεωρώ ότι ο θεσμός του καθηγητή-μέντορα έχει λειτουργήσει αποτελεσματικά ως φορέας αλλαγής της ζωής των μαθητών μας. Επιπλέον, επειδή πρόκειται για αμφίδρομη σχέση, έχει αναβαθμίσει ουσιαστικά την κουλτούρα της σχολικής ζωής, μετατρέποντας και τους διδάσκοντες σε διδασκομένους. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό, καθώς κατά την κρίση μας σε ένα σύγχρονο σχολείο όλοι πρέπει διαρκώς να μαθαίνουν”.
– Ποια είναι τα συμπεράσματα που έχετε εξαγάγει έως τώρα από τη χρήση του μαθητικού υπολογιστή και του σύγχρονου τεχνολογικού εξοπλισμού στην εκπαιδευτική διαδικασία;
“Όπως ενδεχομένως γνωρίζετε, στο πλαίσιο του Σχολείου του Μέλλοντος είμαστε πρωτοπόροι στην αξιοποίηση των τεράστιων δυνατοτήτων τόσο του μαθητικού υπολογιστή όσο και γενικότερα της τεχνολογίας στην εκπαιδευτική διαδικασία. Στο σημείο αυτό αξίζει να γίνει μια διευκρίνιση, καθώς η εποχή μας διακρίνεται από ένα πνεύμα έντονου τεχνοκρατισμού. Για εμάς ο μαθητικός υπολογιστής αλλά και η τεχνολογία δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά το εργαλείο και το μέσο για την επίτευξη των εκπαιδευτικών μας στόχων. Έχοντας λοιπόν ολοκληρώσει έναν κύκλο αξιοποίησης του μαθητικού υπολογιστή, έχουμε πλέον καταλήξει με ασφάλεια στα σημαντικά πλεονεκτήματα που εμπεριέχει. Θα σταθώ κυρίως στη δημιουργία ενός νέου μαθησιακού περιβάλλοντος συνεργασίας και αλληλεπίδρασης εκπαιδευτικών και μαθητών.
Σε αυτό το καινούριο πλαίσιο οι μαθητές μπορούν να έχουν άμεση πρόσβαση στο πρόγραμμα του σχολείου, έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε ψηφιακούς διαλόγους και επιπλέον να συμμετέχουν σε ένα αντικειμενικό σύστημα αξιολόγησης. Αυτό που εισπράττουμε από τους ίδιους τους μαθητές μας είναι ότι το μάθημα γίνεται πιο ενδιαφέρον, όταν ο καθηγητής αξιοποιεί με εμπνευσμένο τρόπο τις δυνατότητες της τεχνολογίας. Φανταστείτε λ.χ. ένα ανιαρό μάθημα, το οποίο στηρίζεται κυρίως στη στείρα απομνημόνευση, πόσο πιο ελκυστικό μπορεί να γίνει στα μάτια των μαθητών με την αξιοποίηση της εικόνας και του ήχου. Σε κάθε περίπτωση πάντως ο ρόλος του εκπαιδευτικού παραμένει καθοριστικός, καθώς είναι αυτός που θα γίνει συνεργάτης και καθοδηγητής του μαθητή στο δρόμο της μάθησης.
Αυτό που κυρίως προσπαθώ να εξηγήσω στους γονείς που παραμένουν επιφυλακτικοί απέναντι στη χρήση του μαθητικού υπολογιστή είναι ότι στα χέρια ενός παιδιού θα παραμείνει ως απλή παιχνιδομηχανή, ενώ στα χέρια ενός μαθητή με την κατάλληλη καθοδήγηση θα αναχθεί σε εκπληκτικό ψηφιακό εργαλείο γνώσης και αναζήτησης. Κι αυτό που φροντίζουμε στο περιβάλλον του σχολείου μας είναι κυρίως να εκπαιδεύσουμε τους μαθητές μας να πλοηγούνται με ασφάλεια και σύνεση στο αχανές πέλαγος του Διαδικτύου. Νομίζω πάντως ότι η ελληνική κοινωνία έχει αρχίσει έστω και με καθυστέρηση να συνειδητοποιεί τα οφέλη από τη συγκεκριμένη δυνατότητα, και σε αυτό ελπίζουμε ότι έχουμε συμβάλει κι εμείς ως πρωτοπόροι”.
– Ποια είναι, κατά την άποψή σας, τα στοιχεία εκείνα που καθιστούν ξεχωριστό το Γυμνάσιο των Εκπαιδευτηρίων Δούκα και του επιτρέπουν να αντεπεξέρχεται στο ιδιαίτερα ανταγωνιστικό περιβάλλον της ιδιωτικής εκπαίδευσης;
“Ένας σύγχρονος διανοητής είχε γράψει ότι το σημερινό σχολείο, για να σταθεί στο ύψος της αποστολής του, θα πρέπει “να προκαλεί στους μαθητές του εκρήξεις αποριών κι όχι χασμουρητών“. Αυτή είναι μια μεγάλη πρόκληση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Στα Εκπαιδευτήρια Δούκα, και ιδιαίτερα στο Γυμνάσιό μας, πιστεύουμε ότι όλοι οι μαθητές κρύβουν μέσα τους τεράστιες δυνατότητες που βρίσκονται σε λανθάνουσα κατάσταση. Αυτές ακριβώς τις δυνατότητες οφείλουμε να αφυπνίσουμε.
Νομίζω ότι τα στοιχεία εκείνα που συνθέτουν την ιδιαιτερότητα του Γυμνασίου μας εστιάζονται κυρίως στο πλήθος των καινοτόμων δράσεων που συνεχώς υιοθετούμε σε ένα κατάλληλα οργανωμένο κι ασφαλές πλαίσιο. Για εμάς η έννοια της οργάνωσης και αυτο-οργάνωσης των μαθητών μας είναι ιδιαίτερα σημαντική για την ευαίσθητη ηλικιακή περίοδο που διανύουν. Σε αυτό συμβάλλει κι ένα πλαίσιο κανόνων που προσπαθούμε όχι τόσο να επιβάλουμε όσο να εξηγήσουμε στους μαθητές μας. Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα καλλιεργείται ο αλληλοσεβασμός, επιδιώκεται η αυτοπειθαρχία και διασφαλίζονται τα ατομικά δικαιώματα των μαθητών μας, τα οποία όμως στηρίζονται αποκλειστικά και μόνο στις δικές τους υποχρεώσεις.
Επιπλέον, σε μια εποχή κατά την οποία το ατομιστικό πνεύμα εμποδίζει τη συνεργασία και την ανάληψη μαζικών πρωτοβουλιών, εμείς επιμένουμε να αντιπαραθέτουμε την ανάγκη ενίσχυσης της συλλογικότητας μέσα από δράσεις που συνδέουν το σχολείο με την κοινωνία. Η καλλιέργεια του ομαδοσυνεργατικού πνεύματος είναι το μεγάλο ζητούμενο για ένα σχολείο, όταν τα πάντα γύρω μας ενισχύουν τη διαίρεση και τον άκρατο ανταγωνισμό. Αυτό που νομίζω όμως ότι κυρίως μας διαφοροποιεί είναι το γεγονός ότι έχουμε ένα ζωντανό Γυμνάσιο που ανανεώνεται συνεχώς και παραμένει ανοικτό στις ανάγκες των μαθητών μας αλλά και τις προκλήσεις της εποχής”.
– Πόσο ισχυρά είναι στην πραγματικότητα τα επιχειρήματα που θα μπορούσε να προβάλει κανείς σήμερα υπέρ της άποψης ότι η ιδιωτική δευτεροβάθμια εκπαίδευση υπερέχει σαφώς της αντίστοιχης δημόσιας εκπαίδευσης;
“Επιτρέψτε μου, προτού απαντήσω, να ανατρέξω στο χρόνο, και συγκεκριμένα στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Το 1929 ο τότε πρωθυπουργός, Ελευθέριος Βενιζέλος, διατύπωνε σε μια ομιλία του τις εξής επισημάνσεις:
“…Εις τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια γίνεται δυνατόν όπως πραγματοποιώνται οι μεγαλύτεραι και επιτυχέστεραι καινοτομίαι, διότι τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια τελούνται απλώς υπό την εποπτείαν του Κράτους και συμμορφούμενα μόνον προς τας γενικάς κατευθύνσεις του, έχουν την ελευθερίαν, της οποίας στερούνται τα δημόσια και διά τούτο δύνανται να επιτελέσουν τας μεγαλύτερας ιδέας…»
Είναι εκπληκτική η διορατικότητα με την οποία ο μεγάλος Έλληνας πολιτικός αντιμετώπιζε την εποχή εκείνη τα ζητήματα όχι μόνο της εξωτερικής πολιτικής αλλά και της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που ο ίδιος επιχειρούσε. Με τρόπο εύστοχο και σχεδόν προφητικό έθιγε μια από τις σημαντικότερες παθογένειες του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, που σχετίζεται με τον ασφυκτικό σχεδόν εναγκαλισμό από την εκάστοτε πολιτική εξουσία. Και φυσικά μια τέτοια θέση θα μπορούσε να διατυπωθεί μόνο από έναν αληθινά επαναστατικό πολιτικό.
Νομίζω ότι έναν περίπου αιώνα μετά είναι καιρός να αντιληφθούμε ότι η χάραξη εκπαιδευτικής στρατηγικής είναι ζήτημα εθνικής σημασίας κι όχι μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα το ελληνικό δημόσιο σχολείο, και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες ευσυνείδητων εκπαιδευτικών και διευθυντών, εξακολουθεί να βιώνει τα ίδια διαχρονικά προβλήματα.
Ξεπερνώντας τα ζητήματα υλικοτεχνικής υποδομής και την έλλειψη πόρων, θα εστίαζα κυρίως στην έλλειψη αξιολόγησης αλλά και κατάλληλου συντονισμού του εκπαιδευτικού έργου. Είναι εύλογο ότι η διασφάλιση της υψηλής ποιότητας ενός σχολείου στηρίζεται σημαντικά στην ύπαρξη ενός συντονιστικού πλαισίου που λειτουργεί αποκεντρωμένα και αναθέτει ρόλους και αρμοδιότητες σε κάθε μέλος της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Η ύπαρξη ομάδων εργασίας που στοχοθετούν στην αρχή της χρονιάς, συνεδριάζουν σε εβδομαδιαία βάση και διατυπώνουν απολογισμό του έργου τους σε τακτά χρονικά διαστήματα διασφαλίζει την ομορροπία της εκπαιδευτικής κοινότητας και τη δέσμευση για την επίτευξη ενός κοινού στόχου. Από την άλλη, η ύπαρξη ενός συστήματος αυτοαξιολόγησης του έργου της σχολικής μονάδας συμβάλλει στην επισήμανση των περιοχών προς βελτίωση και στη διαμόρφωση μιας σχετικής στοχοθεσίας.
Όμως, νομίζω ότι τελικά η βασικότερη αδυναμία του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος έγκειται στην ύπαρξη ενός αποπνικτικού πλαισίου, που δεν ενθαρρύνει την καινοτομία και δεν επιβραβεύει τη διαφορετική προσέγγιση στην αντιμετώπιση των προβλημάτων. Κι είναι λυπηρό σε μια εποχή κατά την οποία όλοι αναφερόμαστε στο σεβασμό της διαφορετικότητας να λειτουργούμε σε ορισμένα θέματα με μια ισοπεδωτική λογική. Σε κάθε περίπτωση, εμείς πιστεύουμε ότι η δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση οφείλουν να λειτουργούν σε ένα πλαίσιο αμοιβαίας συνεργασίας χωρίς προκαταλήψεις και στερεότυπα και κυρίως χωρίς διαχωριστικές γραμμές, που διαστρεβλώνουν το νόημα της αληθινής Παιδείας”.
